30 «قالَ إِنِّى عَبْدُ اللهِ آتانِىَ الْكِتابَ وَ جَعَلَنِى نَبِيًّا»
 
ترجمه  :
30. فرمود عيسى (علیه السلام): محققاً من بنده خدا هستم به من عطا فرموده كتاب را و قرار داده مرا نبى و پيغمبر.
 
تفسير :
(قالَ إِنِّى عَبْدُ اللهِ) اشاره به اينكه مى‌دانست كه جماعت نصارا او را ابن الله مى‌گويند و مقام الوهيت بر او قائل مى‌شوند، لذا گفت: من بنده خدا هستم مثل ساير بندگان، غاية الامر بدون پدر خلق شده‌ام، چنانچه آدم بدون پدر و مادر خلق شده به علاوه اين كلام، ساحت قدس مادرش را هم حفظ فرموده كه تهمت يهود نسبت به او رفع شود (آتانِىَ الْكِتابَ) انجيل، كه يكى از كتب اربعه: تورات و زبور و انجيل و قرآن مجيد است، به من عنايت شده و اما بر ساير انبيا صحف نازل شده: صحف آدم و شيث و نوح و ابراهيم و غير اين‌ها. و اينكه بعضى توهم كرده‌اند كه مراد بعد از اين، بر من كتاب نازل مى‌شود توهم فاسدى است و خلاف ظاهر بلكه نصّ آيه شريفه است كه به ماضى تعبير فرموده (وَ جَعَلَنِى نَبِيًّا) مقام نبوت غير از مقام رسالت است، مى‌داند و به دستور الهى عمل مى‌كند، چنانچه در آيه بعد تصريح مى‌فرمايد ولى هنوز مأمور به دعوت و تبليغ نشده و اين تعجب ندارد كه طفل يك روزه داراى مقام نبوّت و وحى الهى باشد پيغمبر اكرم  (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود :
«كُنْتُ نَبِيّآ وآدَمُ بَيْنَ الماءِ وَالطينِ»[1] .

________________________________________________________________________________

[1] .  وقتى كه آدم بين آب و گل بود، من پيامبر بودم. مناقب آل ابى طالب(علیهم السلام): ج1، ص266؛ عوالىاللالى: ج4، ص121؛ تفسير الرازى: ج32، ص122؛ تفسير البحر المحيط: ج4، ص263 وبحار الأنوار: ج16، باب 12، ص402، ح1.

نوشتن دیدگاه