11 «فَخَرَجَ عَلى قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرابِ فَأَوْحى إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَ عَشِيًّا»
ترجمه :
11. پس بيرون رفت زكريا از محراب عبادتش به سوى قومش و به نحو اشاره به آنها وحى نمود و به آنها رسانيد اينكه تسبيح پروردگار كنيد هر صبح و شام.
تفسير :
[هدايت و تبليغ بزرگترين تكليف و رسالت انبيا(علیهم السلام)]
(فَخَرَجَ عَلى قَوْمِهِ) بزرگترين تكليف انبيا هدايت و ارشاد و موعظه و تبليغ است پس زكريا آمد براى موعظه قوم (مِنَ الْمِحْرابِ) پس از اداى تكاليف شخصيه از نماز و اذكار و دعا و عبادت كه در محراب به جا مىآورد از محراب خارج شد بر قوم خود و نتوانست تلفّظ و تكلّم كند با قوم (فَأَوْحى إِلَيْهِمْ) اقسام وحى را قبلاً متذكر شديم[1] و در اينجا به القاى به قلب است به
اشاره به يد و سر بر آنها اعلام و ابلاغ كرد (أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَ عَشِيًّا) و مراد از تسبيح به معناى اعم است شامل نماز و دعا و ذكر مىشود از تهليل و تحميد و تكبير و تسبيح و ساير اذكار مىشود و مراد از «بكرة» اول صبح است و مراد از «عشىّ» اول شب است.
__________________________________________________________________________________________________
[1] . ر.ك: همين تفسير، ذيل آيه 51 سوره شورى.
آیه 11 «فَخَرَجَ عَلى قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرابِ .....»
- بازدید: 917