ƒ 86 «وَ لَئِنْ شِئْنا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِى أَوْحَيْنا إِلَيْکَ ثُمَّ لا تَجِدُ لَکَ بِهِ عَلَيْنا وَكِيلاً»
     
ترجمه  :
86. و هرآينه اگر بخواهيم هرآينه مى‌بريم و اخذ مى‌كنيم به آنچه وحى فرستاديم به سوى تو پس از اخذ، نمى‌يابى به ارجاع آن بر ما وكيلى كه عهده‌دار باشد[1] .
 
تفسير :
[قدرت خدا نامحدود است]
خداوند همان نحوى كه قدرت بر اعطا دارد و بر اتيان همين نحو قدرت بر اخذ و اذهاب هم دارد، هر ممكنى وجود و عدمش ابقا و افنايش در جنب قدرت حق مساوى است بلكه خلقت مورچه و ايجاد عرش اعظم يكسان است، لذا مى‌فرمايد: (وَ لَئِنْ شِئْنا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِى أَوْحَيْنا إِلَيْکَ) از مقام نبوت و رسالت وقرآن مجيد واحكام الهيه ودستورات دينيه، بخواهيم ببريم قدرت داريم لكن چون افعال الهيه موافق با حكم و مصالح است و اشتباه و خطا در او نيست، لذا آنچه مرحمت فرموده به حضرتش، در كنف خود حفظ مى‌فرمايد. (إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ)[2]  بلكه روز به روز افاضاتش نسبت به آن حضرت بيشتر و بالاتر مى‌شود و دين مقدسش تا صفحه قيامت باقى و برقرار است.
(ثُمَّ لا تَجِدُ لَکَ بِهِ عَلَيْنا وَكِيلاً) پس از اخذ و اذهاب نمى‌يابى احدى را از جميع مخلوقات كه تكفل كند و بتواند از ما پس بگيرد و ايكال امر به او بكنى و اين خطاب به حضرت رسالت تنبه است به جميع بندگان كه اگر خداوند به آن‌ها چيزى، مقامى، دولتى، مكنتى، علمى، كمالى، عنايت فرموده مغرور نشوند و تكبر و تنفر و تجبر نكنند و بترسند كه خدا قدرت دارد پس بگيرد و آن‌ها را با خاك يكسان كند. مشاهده كنيد حال شيطان را كه در زمين چه اندازه عبادت كرد حتى ملائكه تقاضا كردند بيايد در آسمان و آن‌ها به عبادت آن، شوق عبادت بيشتر پيدا كنند ولى براى ترك يك سجده و تكبر و اعتراض به خدا (إِنَّ عَلَيْکَ لَعْنَتِى إِلى يَوْمِ الدِّينِ)[3]  در حقش نازل شد.

_______________________________________________________________________________________

[1] .  ترجمه ديگر: و اگر بخواهيم، قطعآ آنچه را به تو وحى كرده‌ايم مى‌بريم، آنگاه براى[حفظ ]آن، در برابر ما، براى خود مدافعى نمى‌يابى.
[2] .  بى ترديد، ما اين قرآن را به تدريج نازل كرده‌ايم و قطعاً نگهبان آن خواهيم بود. سوره حجر: آيه 9.
[3] .  به درستى كه تا روز جزا لعنت من بر تو باد. سوره ص: آيه 78.

نوشتن دیدگاه