107 «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلّا رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ»
 
ترجمه  :
107. و ما تو را نفرستاديم مگر اينكه رحمت باشى براى تمام عالمين، لذا او را پيغمبر رحمت مى‌گويند.
 
تفسير :
اشكال:
در آيه مى‌فرمايد: (للعالمين) با اينكه براى كفار و مشركين نقمت بود.
 
جواب:
مكرر گفته‌ايم كه رحمت الهى «وسعت كلّ شيء» [است]، چنانچه صريح آيه است ولى قابليّت محل هم شرط است . پس كسى كه قبول رحمت نكند و خود را از اين فيض محروم كند، خود به خود ظلم كرده. به عبارت ديگر مقتضى از هر جهت تمام است ولى مانع از طرف مشمول است وجود مقدّس نبوى بر سرتاسر عالم جن و انس تا قيامت مبعوث شده و آنچه صلاح دنيا و آخرت آن‌ها بوده ابلاغ فرمود كه مى‌فرمايد: «ما من شيء يُقَربكُم إلى الجنّةِ ويُبَعِّدكُم عن النارِ إلّا وقد أَمَرتُكُم به وما من شيءٍ يقرِّبُكُم إلى النّارِ ويُبَعِدُكُم عن الجنةِ إلّا وقد نَهَيتُكُم عنه» (1) . به علاوه ، بلاهايى كه بر اُمم سابقه نازل مى‌شد از   
اين امت برداشته شده است ؛ بلكه مسئله شفاعت او و اهل بيتش  : دنيا و آخرت و برزخ و توسلات به آن‌ها چه اندازه توسعه دارد و خداوند چه اندازه تفضّل بر بندگان خود كرده كه چنين پيغمبرى براى آن‌ها فرستاده كه بفرمايد : (وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلّا رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ) بلكه به مقتضاى اخبارى كه داريم :
«لو خَلَت الأرضُ طَرْفَةَ عَينٍ عَنِ الحُجّةِ لَساخَتْ بِأهلِها وَ لماجَتْ بأهْلِها» (2) .
  الآن اين زندگانى كفار و مشركين و بهره‌بردارى از دنيا تصدّق سر اين خاندان است.

_____________________________________________________________________________

  1.  هر چه كه شما را به بهشت نزديك و از جهنم دور مى‌كند به شما امر كردم و بيان كردم و هرچه كه شما را از بهشت دور مى‌كند و به جهنم نزديك مى‌كند شما را از آن نهى كردم. كافى :ج2، ص74 و بحار الأنوار : ج2، ص126.
  2.  اگر زمين به اندازه چشم بر هم زدى از حجت الهى خالى شود همانا اهل خود را فروخواهد برد. عيون اخبار الرضا (علیه السلام): ج2، ص247 و مختصر بصائر الدرجات: ص8. در هر دومنبع بجاى «عن الحجة». «من حجة» آمده است. و عبارت «لماجت بأهلها» وجود ندارد.

نوشتن دیدگاه