6 «ما آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها أَ فَهُمْ يُوْمِنُونَ»
 
ترجمه  :
6. ايمان نياوردند اُمم سابقه كه پيش از اين كفار بودند از شهرستان‌ها كه براى آن‌ها آياتى كه طلب مى‌كردند فرستاديم مع ذلك ايمان نياوردند آن‌ها را هلاك كرديم، آيا پس اين‌ها ايمان مى‌آوردند؟
 
تفسير :
از اين آيه شريفه چند جمله استفاده مى‌شود.
1. اينكه بر فرض ما آيات اقتراحيّه آن‌ها را فرستاديم اين‌ها ايمان نخواهند آورد؛
2. اينكه بر اُمم سابقه فرستاديم و ايمان نياوردند، حالِ اين‌ها هم حالِ آن‌ها است، زيرا اگر كسى در مقام هدايت باشد يك معجزه بر او كافى است، و دليل قطعى است بر نبوت و رسالت آورنده او، و اگر در مقام نباشد و بهانه‌گيرى كند هزار معجزه هم در او تأثير ندارد؛
3. پس از آمدن آيات مقترحه (1) ، و ايمان نياوردن هلاك و استيصال دارد، چنانچه در اُمم سابقه بود؛
4. اينكه در حق اين امت تقدير هلاكت و استيصال و نزول عذاب نشده، لذا اين آيات مقترحه را بر آن‌ها نمى‌فرستيم ، فقط وظيفه رسول است كه حجّت را از هر جهت تمام كند و راه عذر بسته شود.
(ما آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْيَةٍ) مثل: نوح، هود، صالح، لوط، شُعيب، موسى.
(أَهْلَكْناها): به انواع عذاب‌ها از طوفان، خُسف، صاعقه، صيحه، غرق، اِمطار حجارة (2)  و نحو اين‌ها.
(أَ فَهُمْ يُوْمِنُونَ) اگر ايمان مى‌آوردند، اين همه معجزه كافى نبود؟ مسلّماً هزار ديگر هم اقامه شود ايمان نمى‌آورند.

_____________________________________________________________________

  1.  آيات پيشنهادى.
  2.  سنگباران .

نوشتن دیدگاه