30   « كَذلِكَ أَرْسَلْناكَ فِى أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِها أُمَمٌ لِتَتْلُوَا عَلَيْهِمُ الَّذِى أَوْحَيْنا إِلَيْكَ وَهُمْ يَكْفُرُونَ بِالرَّحْمنِ قُلْ هُوَ رَبِّى لا إِلهَ إِلاّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ مَتابِ »
ترجمه :
30. همين نحو فرستاديم تو را در يك امتى كه گذشت از آن‏ها از قبل از آن‏ها امت‏هايى براى اينكه تلاوت فرمايى بر آن‏ها آنچه وحى نموديم به سوى تو و آن‏ها كافر مى‏گردند به خداى رحمن. بگو: اوست پروردگار من؛ الهى نيست مگر او؛ بر او توكل كردم و به سوى اوست بازگشت جميع افراد.
تفسير:
[ در غرض ارسال رسل و فوايد آن ]
«كَذلِكَ» همين نحوى كه انبياى سلف [چون] نوح، هود، صالح، ابراهيم، لوط شعيب، موسى و عيسى را فرستاديم ، «أَرْسَلْناكَ» تو را هم فرستاديم «فِى أُمّةٍ» زمان جاهليت كه سرتاسر دنيا را كفر گرفته بود از طبيعى، دهرى، لامذهب و مشركين و مجوس و يهود و نصارا كه تمام مشرك بودند به انحاء مختلفه.
«قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِها أُمَمٌ»، امتِ آدم تا امتِ عيسى و علت ارسال تو براى اين است كه «لِتَتْلُوَا عَلَيْهِمُ» براى اين‏ها تلاوت فرمايى و بيان كنى «الَّذِى أَوْحَيْنا إِلَيْكَ» آيات شريفه قرآن و دستورات دينى و وظايف شرعيه را.
«وَ هُمْ يَكْفُرُونَ بِالرَّحْمنِ» «رحمن» از اسماء خاصه خداوند است مثل اللّه‏؛ به خلاف رحيم كه اطلاق بر غير او هم مى‏شود و كفر اين‏ها شرك اين‏هاست كه سجده به اصنام و آلهه خود مى‏كنند كه مى‏فرمايد: «وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ اسْجُدُوا لِلرَّحْمنِ قالُوا وَمَا الرَّحْمنُ أَ نَسْجُدُ لِما تَأْمُرُنا وَزادَهُمْ نُفُوراً»[1].
«قُلْ هُوَ رَبِّى» بفرما : رحمن پروردگار من است. «لا إِلهَ إِلاّ هُوَ» الوهيت مختص به ذات اقدس اوست [و] جز او الهى نيست.
«عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ» من بر او ايكال امر كردم. تمام امور به دست اوست و بدون مشيت او هيچ امرى تحقق پيدا نمى‏كند «وَ إِلَيْهِ مَتابِ»«متاب» از ماده توبه است به معناى بازگشت يعنى به سوى اوست ؛ بازگشت تمام جن و انس.
--------------------------------------------------
[1] .  و زمانى كه گفته شد به اين مشركين كه سجده كنيد خداوند رحمن را. گفتند: كيست رحمن؟ آيا ما سجده كنيم به اينكه تو امر مى‏كنى؟ و زيادتى كرد بر آن‏ها نفرت و بيشتر متنفر شدند. سوره فرقان: آيه 60.

نوشتن دیدگاه