بِسْمِ اللّه‏ِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1   « المر تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ وَالَّذِى أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ وَلكِنَّ أَكْثَرَ النّاسِ لا يُؤمِنُونَ »
ترجمه[1] :
تفسير :
«المر» مكرر گفته‏ايم كه اين حروف مقطعه قرآن[2] ، رموزى است بين خداوند و رسول اكرم[3] و تأويلات مفسرين اعتبار ندارد و تفسير به رأى است ، لكن از ابن‏بابويه مسنداً از حضرت صادق عليه‏السلامفرمود:
« « المر » معناه : أنا اللّه‏ المحيي المميت الرازق»[4].
و عياشى از حضرت باقر حديث مفصلى در باب حروف مقطعه قرآن به حساب ابجد نقل كرده كه خلاصه آن ابتداى خروج حسين  عليه‏السلامالم ، خروج بنى‏عباس المص، ظهور حضرت بقية اللّه‏ عجل اللّه‏ تعالى فرجه المر[5]، لكن حقير نتوانستم تطبيق كنم.
[ فرق بين آيات الكتاب وما اُنزل على الرسول  صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ]
«تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ» ، بعضى گفتند اشاره به آيات تورات و انجيل است[6] و جمله «وَ الَّذِى أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ» اشاره به قرآن است[7] ؛ بعضى گفتند هر دو جمله اشاره به قرآن است : هم كتاب است هم منزل من عند اللّه‏[8] ولكن آنچه به نظر مى‏رسد ، چون ظاهر عطف مغايرت است و اسم اشاره « تلك » به نزديك است ، مراد از «تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ»همين آيات قرآنى است و مراد از «وَ الَّذِى أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ» دستورات و احكام و امورى كه به توسط وحى بر حضرتش نازل شده به قرينه «الَّذِى»موصوله كه افاده عموم مى‏كند كه آنچه بر تو نازل شده تمام «الْحَقُّ» و ثابت و مطابق با واقع و حقيقت است.
«وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النّاسِ لا يُؤمِنُونَ» ، نه ايمان به قرآن مى‏آورند و او را افترا و كذب مى‏پندارند و نه به « ما اُنزل » [ و ] زير بار احكام نمى‏روند و اطاعت نمى‏كنند .
------------------------------------------------------
[1] .  الف ، لام ، ميم ، راء . اين است آيات كتاب ، و آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده ، حق است ، ولى بيشتر مردم نمى‏گروند .
[2] .  در بيان حروف مقطّعه قرآن ر . ك : همين تفسير ، ج1 ، ص251 به بعد ، ذيل تفسير آيه 1 سوره بقره .
[3] .  ر . ك : همين تفسير ، ج1 ، ص258 ، ذيل تفسير آيه 1 سوره بقره .
[4] .  معناى المر اين است كه يعنى من خداى زنده كننده و ميراننده و روزى ده هستم . معانى الأخبار : ص22 ، ح1 .
[5] .  در منبع « الم » آورده است و « المر » در پاورقى به عنوان نسخه بدل آمده است . ر . ك : تفسير عياشى : ج2 ، ص217 .
[6] .  تفسير التبيان : ج6 ، ص212 ؛ تفسير مجمع البيان : ج6 ، ص420 و تفسير الصافى : ج3 ، ص56 .
[7] .  همان .
[8] .  همان .

نوشتن دیدگاه