103   «ثُمَّ نُنَجِّى رُسُلَنا وَالَّذِينَ آمَنُوا كَذلِكَ حَقّاً عَلَيْنا نُنْجِ الْمُؤمِنِينَ»
ترجمه :
103. پس از آنكه عذاب نازل كرديم بر كفار و مكذبين انبيا و آن‏ها را هلاك كرديم، نجات داديم فرستادگان خود را و كسانى كه به آن‏ها ايمان آوردند و همين نحو به مقتضاى حكمت لازم و حق است بر ما كه نجات دهيم مؤنين را.
تفسير :
[نجات انبيا و مؤمنان پس از هلاكت كافران و فاسقان]
«ثُمَّ» از براى تراخى است، لكن مراد پس از وعده عذاب است و ظهور آثار آن خداوند امر فرمود به انبيا و مؤنين كه از ميان قوم خارج شوند پس از آن عذاب نازل شد بر كفار، و ممكن است مراد بعد اين باشد كه از هلاكت قوم، انبيا و مؤنين از شكنجه و ظلم آن‏ها نجات پيدا كردند.
«نُنَجِّى رُسُلَنا» نوح و اصحاب سفينه از غرق، هود و اصحابش را از طوفان، صالح و اصحابش را از صيحه، لوط و اهلش از خسف، شعيب و كسانى كه به او ايمان آوردند از صاعقه، موسى و بنى اسرائيليان از فرعونيان و اسيرى «وَالَّذِينَ آمَنُوا» به انبيا و اطاعت آن‏ها.
«كَذلِكَ» همين نحو است سنّت الهى «وَلا تَجِدُ لِسُنَّتِنا تَحْوِيلاً»[1]. «حَقّاً عَلَيْنا»به مقتضاى حكمت، چون داراى مصلحت ملتزمه بوده و تركش قبيح، البته محال است ترك آن به مقتضاى عدل الهى.
«نُنْجِ الْمُؤمِنِينَ»، در حديث از حضرت صادق عليه‏السلاماست به روايت عياشى و مجمع و برهان كه فرمود از براى اصحاب خود :
«ما يمنعُكُم مِن أن تشهدوا على مَن مات منكم على هذا الأمر أنّه من أهل الجنّة، إنّ اللّه‏ تعالى يقول: «كَذلِك حَقّاً عَلَينا نُنجِ المُؤِنِينَ»»[2].
از اين حديث شريف چند نكته استفاده مى‏شود:
1. اينكه نجات مؤنين منحصر به نجات دنيوى از دست كفار نيست، بلكه اخروى را هم شامل است.
2. جمع محلاّ به الف و لام افاده عموم دارد، شامل جميع مؤنين مى‏شود ولو مرتكب معاصى هم شده باشد آمرزيده مى‏شود به شرط آنكه با ايمان از دنيا برود.
3. اينكه اين نجات از امور قطعيه يقينيه است كه بر طبقش مى‏توان شهادت داد: (اللهُمّ أمِتنا على الإيمانِ مغفورِينَ)[3].
--------------------------------------------------------------
[1] .  و نمى‏يابى از طريقه و مشى خداوند تغيير و تبديل و تحويلى. سوره إسراء: آيه 77 .
[2] .  چه چيز مانع شما مى‏شود كه بر فردى از شما كه مرده است، بر اين مطلب شهادت بدهيد كه او از بهشتيان است؟ خداوند متعال مى‏فرمايد: اين گونه، نجات مؤمنان بر ما لازم و حق است. تفسير عياشى: ج2، ص146، ح51؛ مجمع البيان: ج5، ص209 و تفسير برهان: ج4، ص71، ح1.
[3] .  پروردگارا! ما را با ايمان و آمرزيده بميران.

نوشتن دیدگاه