14   «ثُمَّ جَعَلْناكُمْ خَلائِفَ فِى الْأَرْضِ مِنْ بَعْدِهِمْ لِنَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ »
ترجمه :
14. پس از هلاكت قرون سابقه، شما را كه در عصر اين پيغمبر محترم هستيد ما جانشين و جاى‏گير آن‏ها قرار داديم در روى زمين بعد از هلاكت آن‏ها،  تا اينكه نظر كنيم كه كدام يك شماها ايمان مى‏آوريد و خود را به سعادت نشأتين مى‏رسانيد، يا مثل آن‏ها به همان كفر و شرك و تكذيب رسول باقى مى‏مانيد و در معرض هلاكت در مى‏آوريد، چگونه عمل مى‏كنيد.
تفسير :
[خليفه كيست؟]
«ثُمَّ جَعَلْناكُمْ خَلائِفَ فِي الْأَرْضِ مِنْ بَعْدِهِمْ» «ثُمّ» از براى تراخى است. و «خليفه» به معنى جانشين است. خليفة اللّه‏ انبيا و اوصيا هستند كه واجب است همان نحوى كه اطاعت خدا لازم است اطاعت آن‏ها را نمود، امر آن‏ها امر خداست، نهى آن‏ها نهى خداست. خليفة الرسول امامى است كه به نصب رسول تعيين مى‏شود و تعبير به وصى مى‏كنند، چون بعد از رحلت رسول جاى او مى‏نشيند. و در اينجا تعبير به خليفه براى اين است كه روى زمين، منازل و مساكن آن‏ها را تصرف كردند و به جاى آن‏ها جاى‏گير شدند.
«لِنَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ»، خداوند مى‏داند هر كه چه عملى انجام مى‏دهد لكن معنى «لِنَنْظُرَ» اين است كه بايد از هر كس ظاهر شود آنچه در باطن اوست از ايمان، اطاعت و معصيت، اعمال صالحه و سيئه؛ يعنى ظاهر شود از شما آنچه كه عمل مى‏كنيد تا حجت بر خلق تمام باشد و شما هم اگر مثل قرون سابقه رفتار كرديد انتظار همان بلاها را داشته باشيد و فردا هم در عذاب با آن‏ها شركت خواهيد نمود و اگر ايمان آورديد به سعادت نايل مى‏شويد.

نوشتن دیدگاه