168 « وَقَطَّعْناهُمْ فِى الْأَرْضِ أُمَماً مِنْهُمُ الصّالِحُونَ وَمِنْهُمْ دُونَ ذلِكَ وَبَلَوْناهُمْ بِالْحَسَناتِ وَالسَّيِّئاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ»
ترجمه :
168. و از يكديگر جدا كرديم آنها را گروه گروه، بعض آنها صالحين هستند و بعض آنها پستتر از صالحين و ابتلا نموديم آنها را به حسنات و سيّئات بايستى آنها بر گردند.
تفسير :
«وَقَطَّعْناهُمْ»؛ يعنى دسته دسته، هر دسته در يك شهر و يك مملكتى، چنانچه امروز در نوع ممالك دنيا جماعتى از يهود هستند، بلكه در نوع شهرهاى يك مملكت.
«أُمَماً» جمع اُمّة است. و امّة در آيات اطلاقاتى دارد و ظاهراً در اينجا ، يعنى تيره تيره ، كه از حيث عقايد و اخلاق و اعمال و رفتار مختلف بودند.
«مِنْهُمُ الصّالِحُونَ»؛ بعض آنها از صلحا هستند كه از هر جهت مؤن، متقى، مطيع انبيا و اوصياى آنها.
«وَمِنْهُمْ دُونَ ذلِكَ»، و تعبير به «دُونَ» يعنى از هر جهت صالح نيستند و اينها هم گروه گروه هستند از مرتبه صالح مطلق پايينتر ولى مراتب مختلفه دارد تا درجه كفر و فساد و نفاق كه اكثريت با اينهاست هر چه بالا رود در طرف اقليت مىافتد تا به حد صالحين كه اقلّ از كل طوايف و فرق هستند.
[ در امتحان يهود و ساير مردم به نعمتها و بلاها ]
«وَبَلَوْناهُمْ بِالْحَسَناتِ وَالسَّيِّئاتِ»، مراد از «حسنات» نِعَمْ و تفضلات از فراوانى نعمتها و ارزانى و وسعت رزق و زيادتى مال و طول عمر و صحت بدن و امنيت و ساير نعمتها كه تمام اينها امتحان است، اگر شكرگزار شدند و به مصرف خود صرف كردند و طغيان و سركشى نكردند از نيكان مىشوند و اگر بر خلاف آن كردند از بدان.
و مراد از «سيّئات» بلاها و مصايب از فقر و ضيق معيشت و گرفتار ظالم و موت و مرض و ساير بلاها كه آنها هم امتحان است، اگر صبر كردند و دست از وظايف شرع برنداشتند و راضى به قضاى الهى شدند از نيكان هستند و اگر
بر خلاف آن كردند از بدان. و اين دو قسم امتحان از خصايص يهود نيست، خداوند تمام بندگانش را به انحاى مختلفه امتحان مىكند بلكه بسا يك نعمت به يك بنده مىدهد هزار نفر بندگان را امتحان مىكند يا يك بلا به يك نفر مىرسد هزار نفر امتحان مىشوند.
«لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ»، مكرر گفتهايم كه « لعلّ » در اين موارد براى ترجّى نيست زيرا جهل در مبدأ راه ندارد، بلكه به معنىِ بايد كه البته بايد بندگان در موارد نعمتها و بلاها رو به خدا روند براى اينكه سلب نعمت از آنها نشود و دفع بليات از آنها بشود.
و معناى «رجوع» ، يعنى دست از اعمال زشت و عقايد فاسده و اخلاق پست بردارند.
آیه ١٦٨ « وَقَطَّعْناهُمْ فِى الْأَرْضِ أُمَماً مِنْهُمُ الصّالِحُونَ ... »
- بازدید: 2541