152   « إِنَّ الَّذِينَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَيَنالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَذِلَّةٌ فِى الْحَياةِ الدُّنْيا وكَذلِكَ نَجْزِى الْمُفْتَرِينَ»
ترجمه :
152. محققاً كسانى كه عبادت گوساله را اختيار كردند زود باشد كه اصابت كند آن‏ها را غضب پروردگار آن‏ها و خفّت و سبكى در زندگانى دنيا . و همين نحو جزا مى‏دهيم كسانى كه افترا مى‏زنند.
تفسير :
«إِنَّ الَّذِينَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ» ؛ يعنى گرفتند او را الهاً و معبوداً ، خداى خود دانستند و پرستش نمودند «سَيَنالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ» .
[ بيچارگى يهود و دچار غضب الهى شدن ]
اگر تاريخ احوال يهود را مراجعه كنيد و از كتب عهد قديم خود آن‏ها از زمان موسى تا زمان حضرت عيسى ، چه سلاطين از كفار و مشركين بر سر بنى اسرائيل مسلط شدند و چه اندازه از آن‏ها را كشتند و چه اندازه آواره شدند و چه اندازه اسير و دست‏گير شدند كه ما در كلم الطيب شرح آن را اشاره كرده‏ايم ، مراجعه فرماييد[1] ، كه چه اندازه مورد غضب الهى واقع شدند.
«وَذِلَّةٌ فِى الْحَياةِ الدُّنْيا» ، چنانچه مى‏فرمايد: «ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَباؤ بِغَضَبٍ مِنَ اللّه‏ِ»[2]، و نيز مى‏فرمايد: «ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ ما ثُقِفُوا إلاّ بِحَبْلٍ مِنَ اللّه‏ِ وَحَبْلٍ مِنَ النّاسِ وَباؤ بِغَضَبٍ مِنَ اللّه‏ِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ»[3] . و شرح اين دو آيه در محل خود گذشت.
«وَكَذلكَ نَجْزِى الْمُفْتَرِينَ» . اين غضب و ذلت اختصاص به يهود ندارد ؛ هر كه افتراى در دين بزند ، چه درباره توحيد يا نبوت يا امامت يا در احكام ، مورد غضب و ذلّت خواهد شد ، اگر امروز نشد دو روز دگر شود ، چنانچه مشاهده كرده‏ايم . و افترا ، دروغى است كه به غير نسبت دهند به خدا يا به رسول يا امام يا علما يا مؤنين . جمع محلاّ به الف و لام افاده عموم دارد.
-------------------------------------------------------
[1] .  الكلم الطيب : ص176 ـ 177 .
[2] .  و داغ خوارى و تهى دستى بر آن‏ها زده شد و گرفتار خشم الهى شدند. سوره بقره: آيه 61.
[3] .  مهر ذلت و خوارى بر آنان خورده است هر جا يافت شوند مگر با ارتباط به خدا و قراردادى با مردم [ كه بسته‏اند ] و به خشم خدا گرفتار شده‏اند و مهر بيچارگى و زندگى فقيرانه هر چند مال بسيار داشته باشند بر آن‏ها خورده است . سوره آل عمران: آيه 112.

نوشتن دیدگاه