141   « وَإِذْ أَنْجَيْناكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذابِ يُقَتِّلُونَ أَبْناءَكُمْ ويَسْتَحْيُونَ نِساءَكُمْ وَفِى ذلِكُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ»
ترجمه :
141. و هنگامى كه نجات داديم شما را از آل فرعون كه مى‏چشانيدند به شما و به ذلّت و خوارى ، مى‏گرفتند شما را به عذاب بسيار زشت و خفت و ذلت پسران شما را مى‏كشتند و زن‏هاى شما را به كنيزى و تحمل اعمال شاقه مى‏بردند و نگاه مى‏داشتند . و اين بلاى بزرگ از جانب پروردگار بود كه آن‏ها را مسلط فرموده بود بر شما و چنين بلايى را از شما برطرف فرمود و شما را نجات بخشيد.
تفسير :
«وَإِذْ أَنْجَيْناكُمْ» كلمه «إذْ» متعلق به محذوف است ؛ مثل « اذكروا » ؛ يعنى ياد كنيد از آن زمان و اين خطاب ظاهراً متوجه به يهود عصر پيغمبر اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله است كه ياد كنيد از زمان قبل از بعثت حضرت موسى كه شما در چه ذلت و خفت بوديد در چنگال فرعونيان و خداوند به فرستادن موسى و هارون شما را ، يعنى اسلاف و آباى شما را از اين حقارت و ذلت نجات بخشيد و صدها نعمت‏هاى ديگر كه شرحش در سوره مائده گذشت در ذيل آيه «وَإِذْ قالَ مُوسى لِقَوْمِهِ يا قَوْمِ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللّه‏ِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنْبِياءَ وَجَعَلَكُمْ مُلُوكاً وَآتاكُمْ ما لَمْ يُؤتِ أَحَداً مِنَ الْعالَمِينَ»[1] مراجعه فرماييد.
«مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ» كه قبطيان باشند مخصوصاً نزديكان فرعون ، كه تعبير به « آل » فرموده كه آن‏ها با شما چه مى‏كردند «يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذابِ» ؛ يعنى از روى كَرْه و اجبار عذاب بد و زشت به شما مى‏كردند و در چنگال آن‏ها گرفتار بوديد.
«يُقَتِّلُونَ أَبْناءَكُمْ» ، يكى از عذاب‏هاى سخت آن‏ها اين بود كه به مجرد تولد اولاد اگر پسر بود سر مى‏بريدند ، بلكه مفتّش‏هاى آن‏ها اگر زنى از بنى اسرائيل حمل داشت شكم پاره مى‏كردند : اگر طفل پسر بود مى‏كشتند ، بلكه ميانه زن‏ها و شوهرها جدايى مى‏انداختند كه اصلاً حمل پيدا نكنند و موسى به دنيا نيايد .
«وَيَسْتَحْيُونَ نِساءَكُمْ» كه به كنيزى و كلفتى براى جمع مَزابِل و جاروب كردن خاك‏روبه‏ها و امثال آن‏ها وادار مى‏كردند.
«وَفِى ذلِكُمْ» و در اين عذاب‏ها براى شما «بَلاءٌ» ؛ بلا و مصيبت بود كه به واسطه طغيان و سركشى و معصيت و نافرمانى خداوند آن‏ها را بر شما مسلط فرموده بود «مِنْ رَبِّكُمْ» ، چون هيچ امرى تا مشيت حق تعلق نگيرد واقع
نمى‏شود ، چنانچه مكرر گفته‏ايم .
«عَظِيمٌ» بسيار بزرگ و سخت و شديد بود براى شما و خداوند به بركت موسى نجات داد شما را . اشاره به اينكه به خود بياييد و با پيغمبر اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ستيزگى نكنيد كه گرفتار بلا خواهيد شد.
------------------------------------------------------------
[1] .  و ياد كن زمانى كه موسى به قوم خود بنى اسرائيل فرمود: اى قوم من! ياد كنيد نعمت خداوند را كه به شما عنايت فرمود كه انبيايى از بنى اسرائيل در شما قرار داد و سلاطينى از شما مقرر فرمود و به شما داده چيزى كه به احدى از عالمين داده نشده. سوره مائده: آيه 20.

نوشتن دیدگاه