115   « قالَ اللّه‏ُ إِنِّى مُنَزِّلُها عَلَيْكُمْ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَإِنِّى أُعَذِّبُهُ عَذاباً لا أُعَذِّبُهُ‏أَحَداً مِنَ الْعالَمِينَ»
ترجمه :
115. خداوند فرمود: محققاً من نازل مى‏كنم بر شما مائده را، پس هر كس بعد نزول مائده از شما كافر شد، پس محققاً من او را عذابى مى‏كنم كه احدى از عالمين را عذاب نكرده باشم.
تفسير :
[ اجابت دعاى عيسى و تهديد سخت بر كافران به آن ]
بعض مفسرين گفتند اين تهديد منشأ خوف شد و تقاضا كردند كه مائده نازل نشود و اين خلاف ظاهر ، بلكه نص آيه شريفه و نص اخبار وارده از ائمه اطهار عليهم‏السلاماست كه مائده نازل شد.
«قالَ اللّه‏ُ» ، البته به نحو وحى بر حضرت عيسى عليه‏السلام كه به حواريين بفرمايد كه خدا مى‏فرمايد: «إِنِّى مُنَزِّلُها عَلَيْكُمْ» پس از تقاضاى آن‏ها و دعاى حضرت عيسى ، خداوند اجابت فرمود و « نازل » نمود.
«فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ» ؛ همين نحوى كه به ساير معجزات عيسى از احياى موتى و ابراء پيسى [ = شفا دادن مبتلا به پيسى ] و ابصار كور و غيرها « كافر » شدند و حمل بر سحر كردند ، اگر نزول مائده را هم حمل بر سحر كردند و
همين معناى كفر است.
«فَإِنِّى أُعَذِّبُهُ» ، آيا مراد « عذاب » دنياست ، مثل امم سابقه از قوم نوح، لوط، هود، صالح، شعيب، موسى از غرق و صاعقه و صيحه و خسف ، و در اخبار دارد مسخ شدند به صورت خوك و ميمون ، يا عذاب آخرت كه خلود در آتش باشد كه تمام كفار معذب هستند ، يا هر دو ؟ و بعيد نيست كه اخير ، ظاهر آيه باشد ، و از اخبار نيز استفاده مى‏شود . «عَذاباً» نكره آورده كه درجه بالا [ باشد ] ؛ «لا أُعَذِّبُهُ أَحَداً مِنَ الْعالَمِينَ» ، زيرا هر چه حجت تمام‏تر شود و معجزات ظاهرتر گردد مخالفت آن عقوبتش بيشتر مى‏شود ، خصوصاً مثل مائده كه به حس مشاهده كنند و بخورند جماعت كثيرى و اشباع شوند و از او چيزى كم نشود ، هيچ‏گونه احتمال سحر در او نمى‏رود ، چون سحر حقيقت ندارد . پس كافر شدن به او و حمل بر سحر كردن موجب عقوبت شديد مى‏شود . و در شرح قصه اين موضوع حديث مفصلى از سلمان فارسى دارد كه نقل آن بسيار طولانى مى‏شود ، رجوع به مجمع البيان طبرسى كنيد[1].
------------------------------------------------------
[1] .  مجمع البيان : ج3 ، ص410 ـ 412 .

نوشتن دیدگاه