47   « يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى أَدْبارِها أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَما لَعَنّا أَصْحابَ السَّبْتِ وَ كانَ أَمْرُ اللّه‏ِمَفْعُولاً»
ترجمه :
47. اى كسانى كه كتاب بر شما فرستاديم ! ايمان بياوريد به آنچه ما نازل فرموديم از قرآن و احكام كه اين قرآن تصديق مى‏فرمايد آنچه را كه با شماست پيش از آنى كه وجوه شما را مَحْق[1] كنيم و به پشت برگردانيم ، يا آنكه شما را مطرود كنيم چنانچه اصحاب سبت را لعن كرديم ؛ و كار خدا البته شدنى است .
تفسير :
خطاب به يهود و نصاراست «يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ» و مراد از كتاب كتب عهدين يا خصوص تورات اگر مراد جنس كتاب باشد يا عهد.
[ مكلف بودن اهل كتاب به ايمان آوردن به پيامبر اسلام ]
«آمِنُوا بِما نَزَّلْنا» ، ممكن است مراد قرآن باشد يا تمام آنچه بر پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله نازل شده ، ولى اظهر همان قرآن است به قرينه «مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ» و مراد تصديق آنچه با آن‏هاست نيست ، زيرا بسيارى از آن‏ها به نص آيات شريفه محرّف است ، ولى بعض آن‏ها مسلّماً از مقام مقدس انبيا عليهم‏السلام صادر شده ، بالاخص بشاراتى كه به وجود پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله داده شده.
«مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً» ، مراد روز قيامت است و مراد از « طمس » تغيير صورت و مشوّش شدن و سياه شدن و تغيير اجزاى صورت از چشم و دهان و غير آن‏ها كه اهل عذاب و جهنم مبتلا مى‏شوند . و مراد از «وُجُوهاً» خصوص وجوه اهل كتاب نيست ، بلكه مطلق كفار و معاندين و مخالفين ؛ و بالجمله ، غير مؤن كه مستحق عذاب باشند ، لذا تعبير به «وُجُوهاً» فرموده.
«فَنَرُدَّها عَلى أَدْبارِها» ؛ صورت‏ها را بر مى‏گردانند به پشت و دست‏ها را فرو مى‏برند در سينه و از گردن بيرون مى‏آورند و نامه عمل را به دست چپ مى‏دهند ، چنانچه اين مضامين از آيات شريفه استفاده مى‏شود ؛ «وَ أَمّا مَنْ أُوتِىَ كِتابَهُ بِشِمالِهِ»[2] ، «وَ أَمّا مَنْ أُوتِىَ كِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ»[3]، «وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ»[4] و غير اين‏ها.
و كسانى كه گفتند مراد مسخ به اين صورت است در دنيا و از جمله «أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَما لَعَنّا أَصْحابَ السَّبْتِ» به قرينه اصحاب السبت ، زيرا آن‏ها به قرده ( = بوزينه) مسخ شدند ، يعنى به آن نحوى كه آن‏ها را طرد نموديم اين‏ها را هم
طرد و لعن مى‏كنيم. «وَ كانَ أَمْرُ اللّه‏ِ مَفْعُولاً» ؛ البته كار الهى شدنى است ، كسى در مقابل او قدرت جلوگيرى ندارد.
--------------------------------------------------
[1] .  مَحْق كنيم : بينى و چشم او را از بين ببريم و چهره‏اش را چون سم ستوران صاف گردانيم . ر .  ك : مجمع البحرين ، ماده « طمس » و « محق » .
[2] .  و اما كسى كه نامه عملش داده مى‏شود به دست چب او . سوره حاقه: آيه 25.
[3] .  و اما كسى كه داده مى‏شود نامه عملش از عقب سرش . سوره انشقاق: آيه 10.
[4] .  و سياه مى‏شود صورت‏هايى . سوره آل عمران: آيه 106.

نوشتن دیدگاه