57   «وَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَاللّه‏ُ لا يُحِبُّ الظّالِمِينَ»
ترجمه:
57. و امّا كسانى كه ايمان به مسيح آوردند و بر طبق دستورات او عمل كردند و معصيت و مخالفت او را ننمودند خداوند اجر مستوفى به آن‏ها عطا مى‏فرمايد كه هيچ عمل آن‏ها از بين نمى‏رود و خداوند ظالمين را دوست نمى‏دارد.
[در بيان سه فرقه و حديث حضرت باقر  عليه‏السلام]
در برهان از على بن ابراهيم از پدرش از ابن ابى عمير از جميل بن صالح[1] از حمران بن اعين[2] از حضرت باقر  عليه‏السلام حديث مفصّلى نقل كرده كه يك جمله او اين است كه فرمود: عيسى در آن شب آخرى كه فرداى آن به آسمان رفت به حواريّين فرمود: «أما إنّكم ستفترقون بعدي على ثلاث فرق فرقتين مفتريين (مفتريتين خ ل) على اللّه‏ في النار وفرقة تتبع شمعون صادقة على اللّه‏ في الجنّة»[3].
از اين حديث استفاده مى‏شود كه فقط مؤن صالح از مسيح متابعين شمعون الصفا بودند كه جمله اول آيه اشاره به آن‏هاست و جمله «وَ اللّه‏ُ لا يُحِبُّ الظّالِمِينَ»اشاره به آن دو فرقه ديگر است كه در آتش هستند و معنى عدم محبت خدا اين است كه معامله با آن‏ها نمى‏كند معامله محبّ، و الاّ محبت و عداوت در ساحت قدس ربوبى نيست و محل عوارض واقع نمى‏شود.
-------------------------------------------------------
[1] .  جميل بن صالح : از اصحاب و شاگردان و راويان حديث امام صادق و امام كاظم  عليهماالسلاممى‏باشد . وى يكى از محدثين بزرگ و مورد تأييد علماى شيعه است كه روايات زيادى را از ائمه معصومين  عليهم‏السلام نقل كرده است . اين راوى بزرگ شيعه در حدود سال 185 هجرى از دنيا رفت . موسوعة طبقات الفقهاء : ج2 ، ص103 .
[2] .  حُمران بن أعين شيبانى : از راويان مشهور و بزرگ شيعه است كه از شاگردان و اصحاب خاص امام باقر و امام صادق  عليهماالسلام مى‏باشد . وى به همراه سه برادر ديگر خود ، خاندانى معروف به فقاهت و علم و محبت اهل بيت  عليهم‏السلام بودند و روايات فراوانى را از ايشان نقل كرده و داراى تأليفاتى نيز مى‏باشند . حُمران مقدارى از زمان امام سجاد  عليه‏السلام را نيز درك كرده و نزد امام باقر و امام صادق  عليهماالسلام علم فراوانى فرا گرفت ، به گونه‏اى كه در علوم مختلف ، از جمله فقه ، حديث ، ادبيات ، كلام ، تفسير و قرائت قرآن فردى زبردست و خبره شد . حمزه زيّات ، يكى ا ز قرّاء مشهور هفت‏گانه قرآن ، قرائت قرآن را از او فرا گرفت . در مناظره و بحث كردن درباره حقانيت اهل بيت هم بسيار ماهر بود و از اين رو نزد ائمه داراى جايگاه خاص و ويژه‏اى بود و ايشان از او با عبارت‏هاى مختلفى تعريف و تمجيد مى‏كردند . اهل سنت نيز به وثاقت و فقاهت وى اعتراف كرده‏اند . اين عالم و راوى بزرگ شيعه در حدود سال 130 هجرى قمرى از دنيا رفت . همان : ج1 ، ص330 .
[3] .  شما بعد از من به سه گروه و فرقه تبديل مى‏شويد. دو فرقه كه بر خدا نسبت‏هاى دروغ مى‏دهند، به جهنم و يك گروه كه از شمعون پيروى مى‏كند و نسبت‏هاى درست به خدا مى‏دهد به بهشت مى‏رود. تفسير البرهان: ج2، ص41، ح1 و تفسير قمى: ج1، ص111.

نوشتن دیدگاه