آیه 62 : ( إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هادُوا وَالنَّصارى وَالصّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللهِ وَالْيَوْمِ الاْخِرِ وَعَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ )
ترجمه:
62 . همانا كسانى كه ايمان آورده اند و كسانى كه جهود شدند و ترسايان و ستاره پرستان، آنان كه ايمان به خدا و روز بازپسين آورده و عمل شايسته نمودند، اجرشان نزد پروردگارشان محفوظ است و ترسى بر آنان نيست و اندوهى ندارند.
تفسير :
(إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا) بعضى گفتند مراد از (الَّذِينَ آمَنُوا) مؤمنين به دين مسيح بر حقيقت مى باشند، مانند سلمان و يارانش كه منتظر بعثت حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) بودند، و ظاهر اين است كه مراد از (الّذِينَ آمَنُوا) كسانى از مسلمين مى باشند كه اظهار ايمان نموده اند. و مفهوم آيه اين است كه كسانى كه اين اسما، مانند مسلمان و يهودى و نصرانى و مجوسى را برخود گذارده و خود را به اين نام ها ناميده اند، اين ها برايشان مثمرثمر و منتج نتيجه [= نتيجه بخش] و موجب سعادت نيست، و همانا ملاك سعادت، ايمان به خدا و روز جزا و اتيان به اعمال صالحه است، و پيداست كه ايمان به رسول خدا و به آنچه آورده; لازمه حقيقت ايمان به خدا و روز جزاست.
(وَ الَّذِينَ هادُوا) مراد طايفه يهودند و گفتند از اين جهت به اين اسم ناميده شده اند كه منسوب به اكبر اولاد يعقوب «يهودا» مى باشند.
و (هادوا) يعنى «انتحلوا اليهودية» (يهوديت را كيش خود قرار داده اند).
(وَ النَّصارى) مراد مسيحيانند، و در وجه تسميه آن ها به نصارا جهاتى ذكر شده، و از عيون از حضرت رضا(عليه السلام) روايت شده كه فرموده:
«لأنّهم كانوا من قرية اسمها ناصرة من بلاد الشام نزلتها مريم و عيسى(عليهما السلام) بعد رجوعهما من مصر».(1)
(وَالصّابِئِينَ) بعضى گفتند مراد از «صابئين» جماعتى از يهودند كه كيشى ممزوج از يهوديت و مجوسيت داشته اند. «و صبا يصبو»  ـ بدون همزه و با همزه  ـ  به معنى «خرج من دين إلى دين»(2) مى باشد.
و در تفسير قمى است كه گفت:
«قال عليه السلام: الصابئون قوم لا مجوس و لا يهود و لا نصارى و لا مسلمون، و هم يعبدون النجوم و الكواكب».(3)
و بعضى گفتند اينان خود را منتسب به دين حضرت نوح مى دانند و همه انبياى بعد از او را منكرند.
(مَنْ آمَنَ بِاللهِ وَالْيَوْمِ الاْ خِرِ) مراد حقيقت ايمان به خدا و روز جزاست و تفصيل اين قسمت در ذيل آيه شريفه (وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَبِالاْ خِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ) بيان شد(4).
و جمله (وَعَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ) تفسير آن در ذيل آيه شريفه (وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنّات تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ) گذشت(5).
و جمله (لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ) نيز تفسير آن در ذيل آيه شريفه (فَمَنْ تَبِعَ هُدايَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ) بيان شد(6).
_______________________________________
[1] .  زيرا آن ها از شهرى به نام ناصره بودند كه يكى از شهرهاى شام است، حضرت مريم و حضرت عيسى(عليهما السلام) بعد از بازگشت از مصر به آنجا رفتند. عيون اخبار الرضا(عليه السلام): ج 2، ص  85، ح 10; علل الشرايع: ج1، ص101، ح 1; تفسير البرهان: ج 1، ص 231، ح 10 و نورالثقلين: ج 1، ص 108، ح 223.
[2] .  خارج شدن از دينى به دين ديگر. لسان العرب، ج7، ص 267 و مجمع البحرين، ج1، ص259، واژه «صبأ».
[3] .  صابئون گروهى هستند كه نه مجوسند، نه يهودى، نه مسيحى ونه مسلمان، بلكه ستاره پرست هستند. تفسير قمى: ج1، ص59; تفسير البرهان: ج 1، ص 231، ح 11 و نورالثقلين: ج 1، ص 108، ح 222.
[4] .  ر.ك: همين تفسير: ج 1، ص 435.
[5] .  ر.ك: همين جلد، ذيل تفسير آيه 25.
[6] .  ر. ك: همين جلد، ذيل تفسير آيه 38.

نوشتن دیدگاه