آیه 59 : ( فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلاً غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ )
ترجمه:
59 . پسْ ستمكاران گفتار ما را به غير آنچه براى آن ها گفته شده بود تغيير دادند، پسْ بر آن ستمكاران عذاب آسمانى فرود آورديم به واسطه اينكه مرتكب فسق و كفر مى شدند.
تفسير :
«تبديل» به معنىِ تغيير كلام است و اين اشاره به كلام كفر آميزى است كه از روى سخريه و استهزا به جاى آنچه مأمور شده بودند بگويند از آن ها صادر شده، به دليل قسمت آخر آيه كه (بِما كانُوا يَفْسُقُونَ) باشد; زيرا «فسق» در بسيارى از آيات شريفه پس [از] كفر اطلاق شده، چنانچه در حقّ شيطان فرموده: (فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ)(1) و اين غير عصيان است كه در حقّ آدم مى فرمايد: (وَعَصى آدَمُ رَبَّهُ)(2) كه بر ترك اولى هم اطلاق مى شود، و چنانچه در سوره سجده مى فرمايد: (أَفَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً لا يَسْتَوُونَ)(3) كه فاسق را مقابل مؤمن قرار داده و بعد مى فرمايد: (وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْواهُمُ النّارُ كُلَّما أَرادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْها أُعِيدُوا فِيها وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذابَ النّارِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ)(4) كه البته مكذّب عذاب و معاد كافر است، و غير اين ها از آيات ديگر.
و «رِجْز» به معنى عذاب است و در بعضى از تفاسير است كه مراد از «رجز آسمانى» طاعون بوده كه در قسمتى از روز، صد و بيست هزار از آن ها را هلاك نمود، و «سماء» به معنى طرف بالاست.
____________________________________________
[1] .  پس متمرّد شد از امر پروردگارش. سوره كهف: آيه 50.
[2] .  و مخالفت كرد آدم پروردگار خود را. سوره طه: آيه 121.
[3] .  آيا پس كسى كه بوده باشد مؤمن مثل كسى است كه بوده باشد فاسق، اين ها مساوى نيستند. سوره سجده: آيه 18.
[4] .  و  امّا كسانى كه فاسق شدند پس جايگاه آن ها آتش است هر زمانى كه اراده كردند اينكه بيرون آيند از آتش بر مى گردانند آن ها را در آن آتش و گفته مى شود به آن ها: بچشيد عذاب آتشى را كه دروغش مى پنداشتيد. سوره سجده: آيه 20.

نوشتن دیدگاه