ترجمه:
46 . كسانى كه مى دانند كه پروردگارشان را ملاقات كننده اند و اينكه به سوى او باز مى گردند.
تفسير :
(الَّذِينَ) صفتِ خاشعين است و (يَظُنُّونَ) به معنى يوقنون مى باشد، چنانچه در اخبار تصريح شده [است]. در تفسير برهان از صدوق(رحمه الله) از اميرالمؤمنين(عليه السلام)روايت كرده كه فرمود:
«يعني يوقنون أنّهم يُبعثون و يُحشرون و يُحاسَبون و يُجزَون بالثواب والعقاب، و الظنّ هاهنا اليقين خاصّة».(1)
و تفسير عياشى از على(عليه السلام) روايت كرده [است]:
«يُوقنون أنّهم مبعوثون، و الظنّ منهم يقين».(2)
و از تفسير على بن ابراهيم قمى(رحمه الله) كه فرمود: «الظنّ في كتاب الله على وجهين: فمنه ظنّ يقين، و منه ظنّ شك، و في هذا الموضع يقين، و إنّما الشكّ قوله: (إِنْ نَظُنُّ إِلاّ ظَنّاً وَما نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ)(3)(4).
و ملاقات پروردگار و رجوع به او، ملاقات رحمت و مثوبات او و دخول بهشت و رسيدن به آن چيزهايى است كه خداوند براى مؤمنين مقرّر داشته، چنانچه در حديث مروى از امير المؤمنين (عليه السلام)گذشت.
__________________________________________
[1] .   منظور آيه اين است كه آن ها يقين دارند كه (بعد از مرگ) برانگيخته و محشور شده و مورد محاسبه واقع مى شوند و با پاداش و عذاب، جزا داده مى شوند و منظور از گمان در اينجا به صورت خاص، يقين است. توحيد صدوق: ص 260 ـ 261 و تفسير البرهان: ج 1 ، ص  211، ح 9.
[2] .  يقين دارند كه محشور مى شوند (بعد از مرگ زنده مى شوند) و گمان از جانب آن ها به منزله يقين است. تفسير عياشى: ج1، ص62، ح 42 وتفسير البرهان: ج1، ص211، ح 10.
[3] .  سوره جاثيه: آيه 32
[4].  در قرآن، ظن بر دو گونه است: ظنّ به يقين وظنّ به معنى شك ودر اين آيه ظن به معنى يقين است. وامّا گونه ظن به معنى شك در اين آيه است كه فرمود: ما جز گمان نمىورزيم ويقين نداريم. تفسير قمى: ج1، ص46 و تفسير البرهان: ج1، ص211، ح 11.

نوشتن دیدگاه