- جزئیات
- رد مظالم: اگر به کسی بدهکار هستیم یا دِینی داریم ولی آدرسی از او یا ورثه ی او نداریم و در واقع دسترسی به او نداریم , باید به نیت آن شخص پولی به فقیر بدهیم ؛ البته اجازه ای از حاکم شرع و مجتهد میخواهد؛ مدرسه و مسجد سازی در اینجا ملاک نیست و حتما باید به فقیر پرداخت کرد ؛ کسی که زندگی او نمی چرخد البته این فقیر نباید پدر مادر و اولاد و واجب النفقه ی ما باشد ؛البته خوشاوندان دیگر برادر و خواهر و مانند آن ایرادی ندارد و بلکه مقدم هستند
|
|
- جزئیات
- یا مفضل....فإن قلت : أو ليس قد يقيم الانسان على المعصية حينا ثم يتوب فتقبل توبته؟ قلنا : إن ذلك شئ يكون من الانسان لغلبة الشهوات وتركه مخالفتها من غير أن يقدرها في نفسه ويبني عليه أمره فيصفح الله عنه ويتفضل عليه بالمغفرة ، فما من قدر أمره على أن يعصي ما بداله ثم يتوب آخر ذلك فإنما يحاول خديعة من لا يخادع بأن يتسلف التلذذ في العاجل ويعد ويمني نفسه التوبة في الآجل ، ولانه لا يفي بما يعد من ذلك فان النزوع من الترفه والتلذذ ومعاناة التوبة ولا سيما عند الكبر وضعف البدن أمر صعب... بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث نویسنده : العلامة المجلسي جلد : 3 صفحه : 84
|
|
- جزئیات
- قال أمیرالمؤمنین علی علیه السلام :غايَةُ العِلمِ السَّكِينَةُ و الحِلمُ . أمیرالمؤمنین على عليه السلام : غايت دانش، آرامش و بردبارى است. غرر الحكم : 6380
|
- جزئیات
- قال الصادق علیه السلام عَزَّتِ السّلامَةُ حتّى لَقد خَفِيَ مَطْلَبُها ، فإنْ يَكُنْ في شَيْءٍ فيُوشِكُ أنْ يكونَ في الخُمولِ . امام صادق عليه السلام : سـلامت چنـدان كمياب است كه راه جستن آن پوشيده و ناپيداست و اگر سلامت در چيزى باشد، تقريباً در گمنامى است . بحار الأنوار : 78/202/35
|
- جزئیات
- أمیرالمؤمنین عليٌّ عليه السلام ـ في وَصِيَّتِهِ قَبلَ شَهادَتِهِ ـ: اللّهَ اللّهَ في الأيتامِ، فلا تُغِبُّوا أفواهَهُم، و لا يَضِيعوا بحَضرَتِكُم ، فقد سَمِعتُ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَقولُ: مَن عالَ يَتيما حتّى يَستَغنِيَ أوجَبَ اللّهُ عَزَّوجلَّ لَهُ بذلكَ الجَنَّةَ كما أوجَبَ لآكِلِ مالِ اليَتيمِ النّارَ امام على عليه السلام ـ در وصيت خود پيش از شهادت ـ فرمود: درباره يتيمان از خدا بترسيد و مبادا يك روز سيرشان كنيد و يك روز گرسنه بمانند و مبادا كه با حضور شما آنان از بين بروند؛ زيرا از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود: هر كس يتيمى را سرپرستى كند تا آنكه بى نياز شود، خداوند عزّوجلّ با اين كار بهشت را بر او واجب گرداند، همچنان كه آتش دوزخ را بر خورنده مال يتيم واجب ساخته است الكافی جلد7 صفحه51
|
- جزئیات
- قال امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب عليهما السلام: أنجَحُ الاُمورِ ما أحاطَ بهِ الكِتمانُ . مولانا على عليه السلام : موفّقترين كارها ، كارى است كه با كتمان كامل صورت گيرد . غرر الحكم : 3284
|
- جزئیات
- قال امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب عليهما السلام: لَولا خَمسُ خِصالٍ لَصارَ النّاسُ كُلُّهُم صالِحينَ: أوَّلُهَا القَناعَةُ بِالجَهلِ، وَالحِرصُ عَلَى الدُّنيا، وَالشُّحُّ بِالفَضلِ، وَالرِّياءُ فِي العَمَلِ، وَالإِعجابُ بِالرَّأيِ المواعظ العدديّة، صفحه 263
|
- جزئیات
- قال مولانا علی بن ابی طالب علیهما السلام :ما أعمَى النَّفسَ الطّامِعَةَ عَنِ العُقبَى الفاجِعَةِ. مولا امیرالمؤمنین عليه السلام:چه كور است نَفْس طمع وَرز از ديدن فرجام دردآور! غررالحكم حدیث 9643
|
- جزئیات
- قال امیرالمؤمنین علیه السلام :إذا تَمَّ العَقلُ نَقَصَ الكَلامُ هنگامى كه عقل كامل شود، سخن، كم مى شود نهج البلاغه، حکمت 71
|
|
- جزئیات
- روایت تكلم الذراع المسمومة مع النبي صلى الله عليه وآله و سلم : تفسير الإمام العسكري ج1 ص 177 تا 181 این جریان با کمی اختلاف درنقلها وکتب مختلف آمده است برای نمونه: السيرة النبوية: ج 2 ص 337 و 338/ المغازي: ج 2 ص 677 و 678/ امتاع الاسماع: ج 1 ص 323. / جمع الوسائل في شرح الشمائل ج 1 ص 214 روایت :إنَّ الحُسَينَ بنَ عَلِيٍّ عليهما السلام عِندَ رَبِّهِ عَزِّ وجَلَّ ، يَنظُرُ إلى مَوضِعِ مُعَسكَرِهِ ، ومَن حَلَّهُ مِنَ الشُّهَداءِ مَعَهُ ، ويَنظُرُ إلى زُوّارِهِ ، وهُوَ أعرَفُ بِحالِهِم ، وبِأَسمائِهِم وأسماءِ آبائِهِم ، وبِدَرَجاتِهِم ومَنزِلَتِهِم عِندَ اللّه ِ عَزَّ وجَلَّ مِن أحَدِكُم بِوَلَدِهِ ، وإنَّهُ لَيَرى مَن يَبكيهِ ، فَيَستَغفِرُ لَهُ ، ويَسأَلُ آباءَهُ عليهم السلام أن يَستَغفِروا لَهُ . ويَقولُ : لَو يَعلَمُ زائِري ما أعَدَّ اللّه ُ لَهُ لَكانَ فَرَحُهُ أكثَرَ مِن جَزَعِهِ، وإنَّ زائِرَهُ لَيَنقَلِبُ وما عَلَيهِ مِن ذَنبٍ. الأمالي للطوسي : ص 55 ح 74 / بشارة المصطفى : ص 78 / بحار الأنوار : ج 44 ص 281 ح 13/ كامل الزيارات -ط مكتبة الصدوق - ج 1 ص 344
|
- جزئیات
- شاعر: محمد قاسمی سومین روز ماه شعبان است / عرش تا فرش نور باران است روز درماندگی شیطان است / حرف از آمرزش گناهان است پنجمین نوبت ظهور خداست / روز میلاد سیّدالشّهداست دم صبح آسمان منوّر شد / نَه مدینه ،جهان معطّر شد فطرس امروزصاحبِ پر شد / و برایش چنین مقدّر شد تا قیامت غلام او باشد / پیک حمل سلام او باشد بوسه پیوسته و مکرّر زد / بوسه بر گونه اش پیمبر زد بوسه بر آن لب مُطهّر زد / بوسه آرام تا به حنجر زد روضه را جبرییل کرد آغاز / شد میاندار گریه شاه حجاز ریخت تا اشکِ جدّ اطهر او / گریه کردند در غم سر او پدر و مادر و برادر او / نخورد لطمه تا به پیکر او یک لباس لطیف آوردند / بر تن نقره فام او کردند توأمان است شادی و غم ما / حال اشک است حال در هم ما یا حسین است هر نفس دم ما / چون حسین است اسم اعظم ما سِحر و جادو اگرچه کارگر است / به من و تو طلسم بی اثر است وصف او را خدای سبحانش / گفته در آیه های قرآنش چون که “لؤلؤ ” بُوَد حسن جانش / طبق تأویل ؛ اوست ” مرجانش “ فجر و کهف است و هل اَتاست حسین / جمع زهرا و مرتضاست حسین جان شیرین خواجه ی دو سرا / دوّمین نور چشمِ شیر خدا قُرّهُ العین حضرت زهرا / هم طراز کریم آل عبا مالکِ قلب خاص و عام ؛ حسین / وَ عَلیکَ السَّلام امام حسین السّلام ای بهشت گریه کنان / حاصل زرع و کشت گریه کنان برکت خشت خشت گریه کنان / خوش ترین سرنوشت گریه کنان عشق را این چنین نشان بدهیم / وسط گریه بر تو جان بدهیم...
|
- جزئیات
- شاعر : محمد قاسمی به نام خداوند یار آفرین / همان خالقِ شاهکار آفرین خداییکههنگامِخَلقِحُسین / بهخودگفتهصدهاهزارآفرین به نام سمیع و علیم و بصیر / اَمیری حُسَینٌ وَ نِعمَ اَلاَمیر زمینروشنوآسمانروشناست / کرانتاکرانکهکشانروشناست بنازم به رخسار ماهی کز او / دلوچشمکرّوبیان روشناست خودش نور و نورش سراجُالمُنیر / اَمیری حُسَینٌ وَ نِعمَ اَلاَمیر فقط حُولوحُوش خیابان او / بُوَد خطّ سِیرِ مُحبّان او و در کربلا بیش از هر شبی / شب سوّم ماه شعبان او هوادلکشاستوفضادلپذیر / اَمیری حُسَینٌ وَ نِعمَ اَلاَمیر گِرِهخُوردهدلهای ما باحسین / شعاری نداریم جز یاحسین و ما سالیانیست فهمیدهایم / رفیقی نداریم الّا حسین به دام رفاقت مرا کرد اسیر / اَمیری حُسَینٌ وَ نِعمَ اَلاَمیر بهقارونبگویید بر خود مَناز / کهمحرومهستیاز اینامتیاز نکرده نصیب تو حُبّالحسین / خداوند روزیدِهِ بینیاز حسینینباشی؛فقیریفقیر / اَمیری حُسَینٌ وَ نِعمَ اَلاَمیر چگونه سِپارم دلم را به غیر؟ / مگر دیدهام کم از این خانه خِیر به آنانکه در او فنا گشتنه اند / بهفُطرُس بهشُؤذَب بهحُرّ و زُهیر کسینیست مانند او دستگیر / اَمیری حُسَینٌ وَ نِعمَ اَلاَمیر به حقّ حسین و خدای حسین / بهشت از زیر لوای حسین یکی از علامات ایمان ماست / همین گریهکردن برای حسین مرا گریهکردهست روشنضمیر / اَمیری حُسَینٌ وَ نِعمَ اَلاَمیر شدم باتو اهل تَغزُّل حسین / بهاسم تو کردم تَوسُّلحسین خداوند خیر مرا خواسته / کهدرقلبم اُفتادهحُبُّالحُسین چه لطفی خدا کرده بر این حقیر / اَمیری حُسَینٌ وَ نِعمَ اَلاَمیر بهعرشِخدا گوشواره حسین / نبی مرکب است و سواره حسین از اینرو که از خُونَت اسلامِ ناب /گرفته حیاتِ دوباره؛ حسین به تو میرسد آخرِ این مسیر /اَمیری حُسَینٌ وَ نِعمَ اَلاَمیر بجُز تو کسی وِتر مُوتُور نیست / بجُز تو کسی سِرِّ مستور نیست بگو لَن تَرانی به زوّار خویش / که سِیرِ جمالِ تو مِیسُور نیست تو وجه خدایی؛ نداری نظیر / اَمیری حُسَینٌ وَ نِعمَ اَلاَمیر دل آموخت از گردش روزگار / فقطمیشود با تو شد ماندگار شد آویزهی گوش من این کلام / که خود کردهای روزیِ سازگار “حسینیبمانوحسینیبمیر” / اَمیری حُسَینٌ وَ نِعمَ اَلاَمیر منم بندهی زَرخَرید حُسین / یکی از هزاران مُرید حُسین به فرق دو تای علی اکبرت / بهحلقوم طفل شَهیدت حُسین امان از عذابم بده یامُجیر / اَمیری حُسَینٌ وَ نِعمَ اَلاَمیر
|
- جزئیات
- الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنْ قَدَرْتُم أنْ لا تُعْرَفوا فافْعَلوا ، وما علَيكَ إنْ لَم يُثْنِ علَيكَ النّاسُ ؟! وما علَيكَ أنْ تكونَ مَذْموما عِندَ النّاسُ؟! إذا كنتَ عِندَ اللّه ِ مَحْمودا؟! امام صادق عليه السلام : اگر توانستيد ناشناخته بمانيد، چنين كنيد ؛ وقتى نزد خدا ستوده باشى نگران نباش كه مردم ستايشت نكنند و نگران نباش كه در نظرشان نكوهيده اى . بحار الأنوار : 73/121/110
|
- جزئیات
- قال الصادق علیه السلام : مَن ساءَ خُلقُهُ عَذّبَ نَفْسَهُ. امام صادق علیه السلام :هر كه بد اخلاق باشد، خودش را عذاب دهد. الکافی ج 2 ص 321 /ميزان الحكمه ج 3 ص 493
|
- جزئیات
- قال الصادق علیه السلام : مَن كَفَّ غَضَبَهُ سَتَرَ اللّه ُ عَورَتَهُ . امام صادق عليه السلام : هر كه خشم خود را نگه دارد، خداوند عيب او را بپوشاند. بحار الأنوار : 73/264/11
|
- جزئیات
- قال الامام علی بن موسی الرضا علیهما السلام :لَیسَ العِبادةُ کَثرةَ الصّیامِ والصّلاةِ، وانّما العبادَةُ کَثرةُ التَّفکُّرِ فى اَمراللّهِ. عبادت به بسیارى روزه و نماز نیست، بلکه به بسیار اندیشیدن در کار خدا (و عظمت هاى آفرینشِ ژرف و پهناور جهان و اسرار آفرینش انسان) است. بحارالأنوار ۷۵/۳۳۵؛ کافى ۲/۵۵.
|
|