هيچ حماسه انسانى در گذشته و حال به اندازه حماسه شهادت امام حسين (ع) در كربلا مورد تحسين و توجه عاطفى قرار نگرفته و جنبه آموزشى نداشته است. اين حماسه به عنوان يك رويداد عاطفى و احساسى نقطه عطف مؤثرى در روند عقايد اسلامى شده است. حماسهاى كه اگر نبود اسلام نه تنها نمىتوانست به عنوان يك عقيده ريشه دار و ايمان محكم در باطن مسلمانان جايگير شود، بلكه در حد يك مذهب كم فروغ و ضعيف در ميان انسانها معرفى مىشد.
قيام حسين بن على (ع) زلزلهاى شگرف بود كه توانست پايههاى امت اسلامى را تا دورترين نقطهها به لرزه در آورد، چشمها را بگشايد و وجد آنها را عليه هيمنه و اقتدار دروغ و شر ستم پيشگان بيدار كند، همانان كه در صددند ظلم و ستم رادر اعماق جان انسانها مستولى كنند و ارزشهاى دينى را با عناوين پوشالى از بين ببرند و با تباه كردن حقوق دينداران، انوار ذاتى و جوهرى جذابيت دين را خاموش كنند.
حماسه حسينى، انقلاب به تمام معنى كلمه بود چيزى كه به هيچ وجه قابل قياس با ديگر انقلاب ها نيست، چرا كه عظمت آن فراتر از غناى محدود واژگان و بزرگتر از معيارهاى قابل قياس بشرى است. انقلابى است كه به درجاتى بالاتر از حماسه ارتقاء يافت و اين حقيقتى است كه براى شكل گيرى حماسه ها معمولا انسان ها فدا مىشوند اما در آفرينش اين حماسه نه انسانهاى معمولى كه خاندان و اهل بيت پيامبر شركت داشتند.
عاشورا قيامى است كه هدفش حفظ كيان امت محمد، صلى الله عليه و آله، و مصون داشتن عقايد مسلمانان و حمايت از سنت مقدس رسول اكرم و دور ساختن دست متجاسران از آن است. بايد گفت آن كس كه انقلاب حسينى را به عنوان حماسه بپذيرد بزرگتر از آن نمى يابد، زيرا حماسه ها و انقلاب هايى كه جهت حركت تاريخ و امت ها را تغيير دادهاند به سمت بزرگى اهداف و امكان تبديل شدنشان به يك عقيده و يا اصل اعتقادى براى گروه يا گروه هايى قابل سنجش اند. با اين معيار، انقلاب امام حسين عليه السلام از زمان پيدايش تا ابد در نوع خود هم اولين انقلاب تاريخ و هم بى نظيرترين انقلاب ها در تاريخ انسانيت است. به عبارت ديگر اين انقلاب تا جهان باقى است و انسان زنده است جاودانه خواهد ماند چرا كه شكل گيرى آن به خاطر بشريت بوده است.
اگر مىگوييم انقلاب حسينى "نخستين" انقلاب است از آنروست كه در چارچوب وقايع جهان اسلام و در تاريخ اديان آسمانى نخستين انقلابى است كه بر مبناى اصول و ارزش هاى عقيدتى به و قوع پيوسته است.
اگر مى گوييم "پيشتاز" است از اينروست كه نه تنها زمينه را براى روح انقلابى آماده كرده، بلكه خود يك انقلاب روحى است كه دل هاى مسلمانان را شيفته و بىقرار خود ساخته و معنى بزرگ منشى و پايمردى انسان مؤمن را در برابر فتنه گرانى كه به نام دين رگه هاى شرك و بيهودگى را در پيكره عقايد اسلامى تزريق مىكنند؛ ياد آور شده است.
انقلاب حسيني، دعوت آشكارى بود براى زدودن اين رگه ها و تخريب پايه هاى گمراهى و ايستادگى در برابر اهداف كسانى كه از صراط مستقيم شريعت منحرف شده و با آبروى شريعت و دين بازى مىكردند همانان كه بر سر كيان آئين نوظهور اسلام قمار كردند تا بتوانند آن را پيش از رشد و بالندگى به خاك بسپارند.
اگر مىگوييم "يگانه" است از اينروست كه با تسخير وجدان هاى مسلمين تاثيرات عقيدتى محكمى بر جاى گذاشت. درست در زمانى كه پايه هاى حكومت حكام اسلامى و حكومت گران بنام دين به واسطه اعمالشان نيازمند وارد آمدن شوك و ضربه اى كارى بود؛ قيام شهادت طلبانه امام حسين علیه السلام، عليه السلام، همان ضربه كارى بود كه تاثيرى برق آسا در آن دوران و دورانهاى بعد گذاشت. صاعقه اى بود كه چشم هاى عشق و محبت را در وجدان هاى بيدار نسل هاى بعد جارى خواهد كرد.
وبالاخره اگر مى گوييم انقلاب عاشورا انقلابى "جاودانه" است از اينروست كه يك انقلاب انسانى به تمام معنى است. از انسان است براى انسان، اين انقلاب با خون پاك امام حسين علیه السلام گلگون شد و از همين رو در نهاد تمام مسلمين به عنوان نماد كرامت دين شناخته شد و انسان مسلمان توانست شاهد ورق خوردن صفحات جديدى در روند عقيده اش باشد، صفحاتى روشن و خالى از تزوير و بردگى و بندگى كه كلمات آن با حروفى نورانى نگاشته شد و انسان مسلمان توانست شاهد و رق خوردن صفحات جديد در روند عقيده اش باشد، صفحاتى روشن و خالى از تزوير و بردگى و بندگى كه كلمات آن با حروف نورانى نگاشته شده تا ضمير انسان را به راه هاى درستى كه بايد در آنها حركت كند رهنمون شود و او را به اوج سلامتى و امنيت كه شايسته يك انسان است برساند.
از اينرو (انقلاب حسين عليه السلام) جـاودانه است زيـرا يك انقلاب اخلاقى است و قانون جديدى براى اخلاق پىريزى كرده است، قانونى كه روشنگر راه مبارزه امت اسلامى در تمام سطوح و زمينه هاست و به او مىآموزد كه چگونه فدا كردن جان و تن در زمانها و مكان هاى پر خطر، آسان است و چگونه مردن، سعادت و زندگى با ظالمان دردآور و سخت است و پر خطر، آسان است و چـگونه مـردن ، سعادت و زندگى با ظـالمان دردآور و سخت است و اينكه مرگ با عزت بهتر از زندگى با ذلت است.
