اول محرم، اولين روز از ماه اندوه اهل بيت(عليهم السلام) است كه در آن تمامي پيامبران و ملائكه و پيروان و دوستداران آنان محزونند. در روايتي آمده است كه: «همه ساله از اول محرم تا روز عاشورا پيراهن پاره پارة سيّدالشهداء(عليه السلام) را از عرش خدا مي‌آويزند و اندوه، همه عالم را فرا مي‌گيرد». ...
ـ محرم در كلام امام رضا (عليه السلام)
ريّان بن شبيب مي‌گويد: «روز اول محرم خدمت امام رضا(عليه السلام) مشرف شدم. حضرت در ضمن سخناني به من فرمودند: "اي پسر شبيب! مردم عرب زمان جاهليت، جنگ را در ايام محرم حرام مي‌دانستند؛ ولي اين امّت، احترام ماه محرم را از بين بردند و حرمت پيامبر (صلي الله عليه و اله)را رعايت نكردند. در اين ماه خون ما را حلال دانستند و حرمت ما را شكستند و فرزندان و زنان ما را اسير کردند، و سراپردة ما را آتش زده، اموال ما را غارت كردند و رعايت احترام رسول خدا(صلي الله عليه و اله) را دربارة ما ننمودند. همانا روز عاشورا، پلكهاي ما را مجروح و اشك‌هاي ما را جاري ساخت؛ دل ما را سوزاند و عزيز ما را در زمين كربلا ذليل كرد و نزد ما محنت و بلا را تا روز جزا به ارث گذارد. گريه كنندگان بر حسين(عليه السلام) بگريند كه گريه بر او، گناهان بزرگ را از بين مي‌برد.
اي پسر شبيب! اگر خواستي بر چيزي گريه كني بر حسين بن علي(عليهما السلام) گريه كن؛ چرا كه آن حضرت را كشتند همان گونه که گوسفند را ذبح مي‌كنند! با آن حضرت هيجده تن از اهل بيت او را به شهادت رساندند كه روي زمين شبيه و نظيري نداشتند و آسمان-هاي هفت¬گانه و زمين¬ها در شهادت آنها گريستند.
روز عاشورا چهار هزار ملك براي نصرت آن حضرت آمده بودند و ديدند حضرت شهيد شده است؛ لذا پريشان و غبار آلود به مجاورت آن قبر مطهر مامور شدند تا حضرت قائمr ظهور كنند و از ياران او شوند و با شعار «يا لثارات الحسين» به ياري حضرتش بشتابند.
اي پسر شبيب! اگر دوست داري كه با ما در درجات عالي بهشت باشي، در غم و حزن ما محزون و در شادي ما شاد باش. بر تو باد دوستي و محبت ما كه اگر كسي سنگي را دوست داشته باشد خداوند متعال فرداي قيامت او را با همان سنگ محشور مي كند"» .
دیدگاه‌ها
به امید ظهور
809
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا