145 - طبرى گويد:
حنظله بن اسعد شبامى آمد و در برابر امام ايستاد و خطاب به سپاه دشمن، آياتى از قرآن را خواند كه هشدار نسبت به نزول عذاب الهى بود: يا قوم انى اخاف عليكم مثل يوم الا حزاب...[10]و آنگاه گفت: اى قوم! آيا حسين را مى كشيد تا عذاب سخن الهى بر شما فرود آيد؟ (و هر كه دروغ بندد، نوميد و ناكام گردد.[11]
امام حسین علیه السلام خطاب به او فرمودن رحمت خدا بر تو اى حنظله! آنان چون دعوت حق تو را رد كردند مستحق عذاب شدند، آنگاه شدند، آنگاه كه آنان برخاستند تا خون تو و يارانت را بريزند، چه رسد به اكنون، كه برادران صالح تو را كشته اند. گفت: راست مى گويى جانم به فدايت! تو از من دين شناستر و شايسته ترى. آيا به آخرت نكوچيم و به برادرانمان نپيونديم؟ امام فرمود: شتاب به سوى آنچه بهتر از دنياست و آنچه بهتر از دنياست و آنچه در آن است؛ به سوى حكومتى ابدى! وى به امام سلام داد و خداحافظى كرد و به ميدان شتافت. جنگيد تا به شهادت رسيد.[12]
16 - حنظله بن اسعد شبامى
- بازدید: 891