120 - صدوق روايت مى كند:
امام سجاد علیه السلام فرمود: چون كار بر حسين بن علی علیه السلام دشوار شد، همراهانش به آن ح نگاه كردند. وى برخلاف آنان بود. هر چه كار سخت مى شد، آنان رنگ مى باختند و مى لرزيدند و دلهاشان هراسان مى شد، ولى حسین علیه السلام و برخى همراهان ويژه آن حضرت رنگ چهره هاشان تابانتر و اعضايشان آرامتر و دلهايشان استوارتر مى شد. بعضى به يكديگر مى گفتند: ببينيد! باكى از مرگ ندارد. حسین علیه السلام به آنان فرمود: صبر كنيد اى بزرگ زادگان! مرگ جز پلى نيست كه شما را از رنج و سختى به بهشتهاى گسترده و نعمتهاى هميشگى عبور مى دهد. كدام يك از شما دوست نداريد از زندان به كاخ منتقل شويد؟ و براى دشمنان شما وضع آن گونه است كه گويا از قصرى به زندان و عذاب منتقل مى شوند. پدرم از سول خدا صلی الله علیه و آله و سلم روايت كرد كه فرمود: دنيا زندان مومن و بهشت كافر است و مرگ، پل اينان است به سوى بهشتهايشان و پل آنان است به سوى دوزخشان. نه دروغ مى گويم و نه به من دروغ گفته اند.[6]
121 - نيز با سند خويش از امام صادق علیه السلام روايت مى كند كه :
در پاسخ سوال عماره درباره اصحاب امام حسین علیه السلام و شهادت طلبى شان، فرمود: پرده از برابر ديدگانش كنار رفت، جايگاه خود را در بهشت ديدند، هر كدام به سوى مرگ مى شتافتند تا به حورى بهشتى بر سند و جايگاه خود در بهشت را دريابند.[7]

نوشتن دیدگاه