مقدّمه محقّق
سلام و درود بر خورشيد جهان افروزى كه درخشش نور او، تمام هستى را از ناسوت تا ملكوت و از ملكوت تا لاهوت، فراگرفته و ديده تمام ساكنان آسمان و زمين، انبيا و اوليا را در مقابل عظمت خود، خيره ساخته است.
سلام و درود بر ماه جهان تابى كه شعاع نور او قلوب تمام جنّ و انس، ملكوتيان و جبروتيان را روشنى بخشيده و همه را در برابر همّت والا واراده فولادين خويش، مبهوت و حيران نموده است.
سلام و درود بر بزرگ آموزگار آزادى كه با شعار:
لاارى الموت الاّ سعادة والحياة مع الظّالمين الاّ برما
چگونه بودن و چگونه شوريدن بر عليه ستم و ستمگرى را، بر تمام آزادمردان و ژرف انديشان عالم آموخت.
سلام و درود بر بزرگ انقلابى تاريخ بشريّت كه با قيام پرشكوهش، ابر سياه جهل و نادانى و شرك و بى دينى را كه بر روى افكار پوسيده مردم سايه افكنده بود، برطرف كرد و پرده هاى ضخيم ظلمت را پاره نمود وخفتگان را بيدار و غافلان را آگاه كرد و مدّعيان دروغين خلافت وامامت را رسوا ساخت.
سلام و درود بر پيشواى عاشق پيشه اى كه چگونه عشق ورزيدن به معشوق و جانبازى در راه عشق و فداكارى براى رسيدن به محبوب را، بر تمام شيفتگان عشق و دلباختگان محبّت آموخت.
سلام و درود بر ناخداى كشتى نجات كه اسلام راستين محمّدى صلى الله عليه و آله و تشيّع پوياى علوى را كه به دست كفرپيشگان مسلمان نما ومشرك صفتان موحّد صورت، نجات داد و مسلمانانى كه در طوفان سهمگين بيداد و ستم در حال غرق شدن بودند، به ساحل نور و هدايت رهنمون ساخت.
سلام و درود به مشعلدار حرّيّت و آزادگى كه با فرياد:
فكونوا احرارا فى دنياكم.
تمام ابعاد آزادى و آزادگى و همه انواع استعمار و استبداد را براى تمام نسلها در تمام عصرها ترسيم نمود و چگونه زيستن و چگونه مردن را براى همگان، در تمام مقاطع تاريخ معيّن فرمود.
سلام و درود بر تجسّم راستين اسلام و حقيقت گوياى توحيد كه نحوه عبوديّت و بندگى در برابر حق را روشن كرد و تمام حيله هاى كفر و شركِ در زير پرچم اسلام و توحيد، در جهت نابودى اسلام راستين و توحيد واقعى را بيان نمود.
سلام و درود بر بزرگ فاتح دين و مذهب كه با فرياد:
ياسيوف! خذينى!
چگونه جانبازى كردن براى رهايى دين از چنگال بيدادگران را بر تمام رزمندگان و جهادگران و حاميان دين و مذهب، نشان داد.
سلام بر شايسته ترين وارث آدم و وارسته ترين فرزند خاتم صلى الله عليه و آله وگراميترين يادگار مرتضى عليه السلام و عزيزترين دلبند زهرا عليها السلام.
سلام بر او كه بردبارتر از ايّوب، مقاومتر از يعقوب، قهرمانتر از يوسف، باشكوه تر از سليمان، شجاعتر از موسى و مهربانتر از عيسى بود.
سلام بر او كه مِهر پيامبر صلى الله عليه و آله در دل و شجاعت على عليه السلام در كف و فرياد زهراعليها السلام بر سر و شكيبايى حسن عليه السلام در سينه داشت.
سلام بر آنكه ملكوتيان از صبر او در حيرت، جبروتيان در يارى او در حسرت، انبيا در غم او گريان و اوليا در مصيبت او نالانند.

تحقيق
تحقيق كتاب پرارج و گرانسنگ الخصائص الحسينيّة اثر فقيه گرانقدر و خطيب توانا (شيخ جعفر شوشترى) كه بحقّ عاشق دلسوخته قافله سالار عشق و شيفته پيشواى راستين شهيدان و دلباخته سرور آزادگان، حضرت حسين بن على عليهما السلام بود، كه به هنگام بيان مصائب آن حضرت، هم خود آتش ‍ مى گرفت و هم شعله هاى آتش را در قلب هر شنونده شعله ورمى ساخت مى باشد.
اين تحقيق بنا به پيشنهاد برادر ارجمند و عاشق دلداده اهل بيت عصمت وطهارت، جناب آقاى (حاذق فر) مدير محترم (انتشارات حاذق) و ترجمه برادر فاضل و گرامى و سخنور فرزانه، حجّت الاسلام والمسلمين جناب آقاى كرمى با قلم شيوا و حماسى در سال 1372 پايان پذيرفت.
در گذشته ترجمه هاى متعدّدى بر اين كتاب نگاشته شده مانند:
1 وسائل المحبّين از ميرزا محمّد حسين شريعتمدار تبريزى متوفّاى 1331. (الذريعة: 25/72).
2 رسائل المحبّين از سيّد محمّد باقر طباطبائى يزدى متوفّاى 1298. (الذريعة:18/375).
3 دمع الحسين على خصائص الحسين عليه السلام از ميرزا محمّد حسين مرعشى شهرستانى متوفّاى 1315. (الذريعة:8/164) كه اخيرا به نام اشك روان بر امير كاروان چاپ گرديده.
4 ترجمه خصائص الحسين عليه السلام از محمّد جوادبن حسن.
5 ترجمه خصائص الحسين عليه السلام از محمّد حسين بن عبداللّه خوانسارى.
6ترجمه خصائص الحسين عليه السلام ازمحمّدصالح استرآبادى متوفّاى 1313.
7 ترجمه خصائص الحسين عليه السلام از محمّد باقر نيرومند نوه مؤ لّف.
8 - فيوضات مسعوديّه از سيّد مهدى موسوى دزفولى.
همچنين شرحهاى متعدّدى بر اين كتاب به قلم يكى از شاگردان مؤ لّف و شيخ جعفر شوشترى معروف به شرف الدّين و ميرزا اسداللّه كاشانى نوشته شده است.
در پايان بر خود لازم مى دانم كه از همسر گرامى خويش كه در ويرايش، مقابله، تطبيق مآخذ و استخراج پاره اى از آنها، از هيچ كوششى دريغ نورزيدند، صميمانه سپاسگزارى نمايم.
وهمچنين از ساير عزيزانى كه در مقابله و تصحيح، مارا يارى نمودند تشكر نموده واجر همگان را به قافله سالار عشق حضرت سيّد الشّهداء عليه السلام واگذار نمايم.
مؤ سّسه تحقيقاتى حضرت ولى عصر عليه السلام
سيّد محمّد حسينى

حديث
عن النّبى صلى الله عليه و آله: (اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرارَةً فى قُلوُبِ الْمُؤْمِنينَ لاتَبْرَدُ اَبَدا)
پيامبر گرامى در حالى كه حضرت حسين عليه السلام را بر زانوى مهر نشانده بود و باران محبّت بر او مى باراند فرمود:
براستى كه براى شهادت حسين عليه السلام در قلبهاى مردم باايمان، شور و حرارت وصف ناپذير و جاودانه اى است كه به سردى نخواهد گرائيد.
مستدرك الوسائل: ج 10، ص 318.

يا ابا صالح المهدى ادركنى
(فَلَئِنْ اءَخَّرَتْنِى الدُّهوُرُ، وَعاقَنى عَنْ نَصْرِكَ الْمَقْدوُرُ، وَلَمْ اَكُنْ لِمَنْ حارَبَكَ مُحارِبا، وَلِمَنْ نَصَبَ لَكَ الْعَداوَةَ مُناصِبا، فَلاََنْدُ بَنَّكَ صَباحا وَمَساءً، وَلاََبْكِيَنَّ لَكَ بَدَلَ الدُّموُعِ دَما)
دوازدهمين امام نور حضرت مهدى عليه السلام در زيارت ناحيه مقدّسه مى فرمايد:
اگر روزگاران مرا به تاءخير انداخت و تقدير حكيمانه خدا مرا از يارى تو بازداشت و به همراهتان نبودم تا با حق ستيزانى كه با تو سرجنگ داشتند و به دشمنى با تو برخواسته بودند، به پيكار برخيزم.
اينك بامدادان و شامگاهان براى تو سوگوارى مى نمايم و در مصيبت جانسوزت،به جاى اشك، خون گريه مى كنم.
بحارالانوار: ج 101، ص 320.

كاروان كربلا
شيعيان ديگر هواى نينوا دارد حسين

از حريم كعبه جدّش باشگى شُست دست

مى برد در كربلا هفتاد و دو ذبح عظيم

پيش رو راه ديار نيستى كافى اش نيست

بسكه محملها رود منزل به منزل با شتاب

رخت و ديباج حرم چون گل بتاراجش برند

بُردن اهل حرم دستور بود و سرّ غيب

سروران، پروانگان شمع رُخسارش ولى

سر بقاچ زين نهاده، راه پيماى عراق

او وفاى عهد را با سر كند سودا ولى

دشمنانش بى امان و دوستانش بيوفا

سيرت آل على با سرنوشت كربلاست

آب خود با دشمنان تشنه قسمت مى كند

دشمنش هم آب مى بندد بروى اهلبيت

بعد از اينش صحنه ها و پرده ها اشكست و خون

ساز عشق است و به دل هر زخم پيكان زخمه اى

دست آخر كز همه بيگانه شد ديدم هنوز

شمر گويد گوش كردم تا چه خواهد از خدا

اشك خونين گو بيا بنشين بچشم شهريار

(مرحوم استاد شهريار)

حماسه حسينى
مُحرّم آمد و آفاق مات و محزون شد

به جامه هاى سيه كودكان كو ديدم

بياد تشنه لبان كنار نهر فرات

به خاندان رسالت ببين چه ظلمى كرد

چو بر حسين بگريى بحشر خندانى

چه آتشى است كه مى جوشد اشكها، گوئى

چه نوحه داشت سرِ نعش نوجوان حسين

به سوز و ساز رباب شكسته دل پُرسم

سرو برى كه رسول خُداش ميبوسيد

چه عالمى است كه از بهر مهلت يكشب

گرفت مهلت و برگشت رو بخيمه شاه

امام گفت: خدا يار تو كه امشب نيز

سپس برادر با جان برابر از برشاه

نخورد آب كه لب تشنه بايدم جان داد

ببازوان قلم، مشگ آب بر دندان

فداى همّت و مهر و وفاى تو عبّاس

حَماسه ايست حسين از حماسه ها مافوق

بعصرِ فردا آتش زدند شان بخيام

به خيمه هاى امامت چنان زدند آتش

رسيد نوبت زينب كه شيرزاد على است

بدوش، پرچمِ آتش گرفته اسلام

چنان بكوفت به تبليغ دستگاه يزيد

حسين، عائله با خود نبرده بى تدبير

يزيد جلوه كار حسين ميپوشيد

از اين مبارزه بشكفت خاندان على

سه سال بعد تنى زآنهمه سپاه يزيد

بنى اُميّه و آن دستگاه فرعونى

ولى حسين، علمدار عشق و آزادى

تو شاه دين چه جهادى براه دين كردى

خوشا بحال شما اى فدائيان حسين

چو نيك مينگرى زنده اين شهيدانند

يزيد، نخله اسلام ريشه كن مى خواست

سفينه هاى نجاتند جمله معصومين

كنون مقابر اينها بُود زيارتگاه

تو شهريار بمضمون بُلند دار سخن

(مرحوم استاد شهريار)

اهداء مترجم
تقديم به تو، اى پدر گرامى و بزرگوارم!
به تو كه شيفته و شيداى خاندان وحى و رسالت، به ويژه سالار شايستگان و پيشواى شهيدان حضرت حسين عليه السلام بودى و همواره در سوگوارى و تجليل از عاشورايش با همه وجود و تا سرحدّ توان، پيشگام و پيشتاز.
به روح بزرگ تو، كه پيش از هر معلّم و آموزگارى، شعله و شراره جاودانه عشق به آن مفسّر بزرگ راديها، پرچمدار بى همتاى آزادگيها، مرزبان بى هماورد ارزشها و آن گرانمايه عصرها و نسلها را، در ژرفاى جان و اعماق قلب و كران تا كران وجودم برافروختى.
به تو، كه هرگز نمى توانم آن لحظات خوش و آن خاطرات به ياد ماندنى با تو را فراموش كنم كه پرمهر و باصفا و بسيار بزرگوارانه در كودكى و نوجوانيم، دستم را گرفتى و مرا براى شنيدن پيامها و درسهاى انسانسازى كه حسين عليه السلام به انسانها آموخت، به مجالس سوگ او بردى.
به تو، كه حقوق بسيارى بر گردنم دارى و خويشتن را در اداى آن ناتوان مى نگرم.
آرى! ثواب و پاداش معنوى ترجمه اين اثر ارجدار را، به روان پاك و تابناك تو، كه هرگز فراموشت نخواهم كرد، تقديم مى دارم، شايد بدين وسيله موجبات شادى روحت را فراهم آورده، قطره اى از درياى حقوق تو را بر خويشتن، ادا نموده باشم.
پسرت: عليرضا
-------------------------------------------
آيت اللّه حاج شيخ جعفر شوشترى