آقاي قندهاري يكي از علماي مشهد است كه مرد مقدسي است‌فرموده بودند: من در زمان طلبگي «تب لازم»داشتم. اين تب انسان را رهانمي‌كرد. خيلي اوقات هم كسي را مي‌كشته است. ضعف روي ضعف‌پديد مي‌آمد تا منجر به فوت مي‌شد. منهم مرگم نزديك شده بود. رفقامي‌خواستند به زيارت حرّ بروند. م هم حوصله‌ام سر رفته بد وبه آنهاگفتم مرا هم ببريد. گفتند نمي‌شود. گفتم هرطوري هست مراببري. اگرشده روي دوش شما باشم.
طلبه‌ها اين كار را كدند. مرا بر دوش گرفتند وبردند. طلبه‌ها زيارتشان را كه‌كردند، مرا گوشة حرم گذاشتند ورفقا دنبال تفريح رفتند. و منهم زيارتم راكردم. يك وقت ديدم كه يك زن عربي با يك بچة فلج وناتوان وعفب‌مانده آمد. اورا كنار ضريح حضرت حرّ گذاشت ويك شبكه را گرفت‌وگفت: يا كاشف الكرب عن وجه الحسين! اكشف كربي بحق‌ّمولاك الحسين. يعني اي كسيكه غم وغصه را از حسين برطرف‌مي‌نمودي! غم وغصه مراهم بحق حسين برطرف كن!
آن زن شبكه دوم را گرفت واين جمله را گفت. شبكه سوم را گرفت واين‌جمله را گفت ناگاه بچه ايستاد و آمد دامن مادرش را گرفت وگفت مادر!
آري بچه خوب شد. فهميدم كه اين نوع معجزات راي اين زن تازگي‌نداشته واثالش را بسيار ديده بود. اين زن يك تعظيم وتشكري كرد وازحرم حضرت حرّ بيرون رفت.
من فكر كردم كه اين زن اين حاجت را گرفت! من كه يك واعظ وطلبه‌هستم ومروط به اهل بيتم چرا من حاجت نگيرم؟ مي‌توانست بلندشوم. لذا افتان وخيزان تا پاي ضريح آمدم وشبكه را گرفتم وگفتم: ياكاشف الكرب عن وجه الحسين! اكشف كربي بحق‌ّ مولاك سپس همانند آن زن، شبكه دوم را گرفتم وهمين جمله را گفتم. بعدشبكه سوم را هم گرفتم واين دعا را كردم. ناگاه ديدم مل آب كه روي‌آتش بريزند بدن گرم من، سرد شد. ديدم قدرت دارم. بلند شدم‌وايستادم. ديدم مي‌توانم راه بروم. بنا كردم به راه رفتن. حتي ديدم‌مي‌توانم بدوم! بنا كردك به دويدن! ادم نزد طلبه‌ها وگفتم بيائيد! خوب‌شدم.»
زنيكه امام حسين (ع) به ديدارش رفت: «حاج ملاّ محمّد علي يزدي در نجف همسايه‌اي داشت كه در كودكي‌باهم نزد يك معلم درس مي‌خواندند. ولي آن همسايه وقتي بزرگ شد، به شغل راهزني مشغول شد تا اينكه مُرد و او را در قبرستاني نزديك‌خانه ملاي يزدي دفن كردند. هنوز يكماه نگذشته بود كه حاجي درخواب، همسايه راهزن را ديد كه در حال خوش وخرمي قرار دارد. تعجب كرد و از او ماجرايش را پرسيد. او گفت: بعد از مردنم تا ديروزبخاطر كارهاي زشتم در عذاب بودم، ولي ديروز كه همسر استاد اشرف‌حداد فوت كرد و او را در اين قبرستان دفن كردند، اباعبداللّه (ع) سه باربه ديدن او آمد ودر بار سوم دستور داد عذاب را از اين قبرستان بردارند. لذا حال ما از بدي به خوبي تغيير كرد!
ملاي يزدي بعد از بيدارشدن، به سراغ استاد آهنگر رفت و بعد از پرس‌و جو در مورد شخصيت اين زن، متوجه شد كه اين زن همه روزه زيارت‌عاشورا مي‌خوانده است»
همسر يكي از مردان خدا
علامه طباطبايي بعد از رحلت‌همسرش گفت: همسر ما زن بسيار مؤمن و بزرگواري بود. او همراه ما درنجف زندگي مي‌كرد و در ايام عاشورا براي زيارت با هم به كربلامي‌رفتيم. وقتي به تبريز برگشتيم، روز عاشورايي همسرم كه مشغول‌خواندن زيارت عاشورا بوده از ايام زيارت امام حسين (ع) در كربلا يادي‌مي‌كند ومي گويد: دهسال در روز عاشورا كنار قبرآن حضرت بوديم ولي‌امسال از اين فيض محروميم.
ناگاه پرده غيبي كنار مي‌رود و مي‌بيند كه در حرم مطهّر رو به قبر حضرت‌ايستاده ومشغول خواندن زيارت است. حرم مطهر و خصوصيات آن‌مثل گذشته است ولي چون روز عاشورا بوده است و مردم براي‌تماشاي دسته سينه زنان بيرون بودند وفقط چند نفر حرم مقابل قبرشهداي كربلا ايستاده بودند و خدام براي آنها زيارت مي‌خواندند. در اين‌حين به خود مي‌آيد ومشاهده مي‌كند در خانه خود مشغول خواندن‌زيارت است.
-----------------------
محمد تقي صرفي
شفا از جناب حرّبن يزيد رياحي
(زمان خواندن: 2 - 4 دقیقه)
- بازدید: 2874
