همة كودكان مدينه، لباسهاي نو بر تن داشتند و منتظر رسيدن عيد بودند حسن و حسين عليهما السلام نزد مادر آمدند و گفتند «مادرجان!‌ عيد نزديك است،‌ تمام كودكان شهر، خود را آماده كرده‌‌اند و لباسهاي نو پوشيده‌اند پس لباسهاي ما چه مي‌شود؟» حضرت زهراسلام الله عليها فرمود «فرزندان من! لباسهاي شما را به خياط سپرده‌ام همينكه آماده شود شما را خبر مي‌كنم»
شب عيد فرا رسيد حسن و حسين (ع) خواسته خودشان را تكرار كردند و مادرشان نيز، همان جواب را داد امّا دور از چشمان آنان گريست و به هر طريق ايشان را آماده استراحت نمود
فاطمة زهرا(س) مي‌فرمايد «هنوز پاسي از شب نگذشته بود كه ناگهان شنيدم كوبة در به صدا در آمد براي بازكردن در برخاستم، در را كه باز كردم، ديدم مردي با ابّهت پشت در ايستاده گفتم، كيستي؟ گفت من خياطم سپس دستمالي به من داده و رفت من درِ خانه را بستم و داخل اتاق شدم دستمال را كه گشودم دو زير جامه، دو پيراهن، دو دستار و دو ردا ديدم پس حسن و حسين را بيدار كردم و لباسها را به آنها پوشاندم
روز عيد فرا رسيد رسول خدا(ص) به خانة فاطمه(س) وارد شد حسن و حسين را بوسيد و عيد را تبريك گفت، آنگاه در حالي كه آن دو را به دوش خود گرفته بود،‌ نزد فاطمه رفت و فرمود «دخترم! خيّاطي كه لباسها را آورد شناختي؟» فاطمه عرض كرد «نه يا رسول الله(ص)! خدا و رسولش بهتر او را مي‌شناسند» رسول خدا(ص) فرمود «فاطمه جان! ا و "رضوان" خازن بهشت، بود و لباسهاي فرزندانت از حلّه‌هاي بهشتي‌اند»
_________________________
منتهي الآمال ج1 ص206

نوشتن دیدگاه