اين نازدانه هاى ابى عبدالله عليه السلام كه اسير شده بودند اينها هر كدام يك واى مى گفتند، يك ناله مى زدند، قلب خانم فاطمه زهرا عليها السلام مى لرزيد. اينها بچه هايش بودند. بر اينها اشراف داشت . دختر موسى بن جعفر عليه السلام ! مرا ببخشيد. اينها حال دارند. سيد بن طاوس ‍ كه جمال السالكين قريب به اين مضامين مى نويسد، من يك قدر نقل به معنا مى كنم ، مشروح مى گويم . مى فرمايد: اگر شب يازدهم محرم مى خواهى بخوابى خودت مى دانى جايت را نرم مى كنى يا نه ؟ اينها مسائل ديگر است . فقط بدان كه آن شب بچه هاى امام حسين عليه السلام روى خاك خوابيدند. اينها كم مسائلى نيست . يكى از اولياى خدا مى گفت كه : اسيرى بچه هاى امام حسين عليه السلام را يك روضه خوان خيلى تند خواند، گفت در عالمى ديدند كه رنگ مبارك اميرالمؤ منين عليه السلام عوض شد. خانم خيلى شكايت دارد .شاعر يك بخش را گفته ، مى گويد: (رب انتقم ممن ... عترتى) خدايا! از آن ها كه فرزندان مرا كشتند انتقام بگير. چرا فرزندان خانم را كشتند؟ حالا اين مصراع يك بحث كلى است. فرزندانش را زياد كشتند. ولى اين مصرع بعدى يك بحث خاصى است . مى فرمايد: (و سبوا على جياف بناتيه)؛ انتقام بگير از اينها كه نازدانه هاى حسينم را سوار شترها كردند. اين ها را اذيت و آزار كردند.
------------------------------
محمد رحمتى شهرضا

نوشتن دیدگاه