در اتحاد پيامبر و على عليهما السلام
مولّف گويد كه اگر كسى گويد كه چگونه است در روز مولود پيغمبر صلى الله عليه و آله يا مبعث آن حضرت زيارت اميرالمؤ منين عليه السلام وارد شده و زيارت حضرت رسول صلى الله عليه و آله روايت نشده با آنكه شايسته بود كه زيارت مخصوصى براى حضرت رسول صلى الله عليه و آله در اين اوقات وارد شده باشد جواب گوئيم كه اين بجهت شدّت اتّصال اين دو بزرگوار و كمال اتحاد اين دو نور پاكست با هم كه هر كه زيارت كند اميرالمؤ منين عليه السلام را زيارت كرده حضرت رسول صلى الله عليه و آله را و شاهد بر اين از قرآن آيه اَنْفُسَنا است ((وَ هُوَ فى آيَةِ التَّباهُلِ ، نَفْسُ الْمُصْطَفى لَيْسَ غَيْرُهُ اِيّاها)) و از اخبار بسيارى از رواياتست از جمله شيخ محمّد بن المشهدى روايت كرده از حضرت صادق عليه السلام كه فرمود مردى اعرابى به خدمت حضرت رسول صلى الله عليه و آله مشرّف شد و عرض كرد يا رسول اللَّه صلى الله عليه و آله منزل من دور است از منزل تو و من مشتاق زيارت و ديدن تو مى شوم مى آيم به زيارت جناب تو و ملاقات تو برايم حاصل نمى شود و ملاقات مى كنم علىّ بن ابيطالب عليه السلام را پس مرا ماءنوس مى كند به حديث و مواعظ خود و من برمى گردم با حال اندوه و حسرت بر نديدن تو فرمود هر كه زيارت كند على را مرا زيارت كرده و هر كه او را دوست دارد مرا دوست داشته و كسى كه دشمن دارد او را مرا دشمن داشته است برسان اين را به قوم خود از جانب من و هر كه برود به زيارت او پس به تحقيق كه به نزد من آمده و من جزا خواهم داد او را روز قيامت و جبرئيل و صالح المؤ منين و در حديث معتبرى از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه چون زيارت كنى جانب نجف را زيارت كن عظام آدم عليه السلام و بدن نوح عليه السلام و جسم علىّ بن ابيطالب عليه السلام را بدرستى كه زيارت كرده خواهى بود پدران گذشته را و محمّد صلى الله عليه و آله خاتم پيغمبران را و على عليه السلام بهترين اوصيا را و در زيارت ششم گذشت كه فرمودند رو به قبر اميرالمؤ منين عليه السلام بايست و بگو :
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسُولَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صَفْوَةَاللّهِ
الى غير ذلك :
وَلَقَدْ اَجادَ الشيخ جابر فى تَسْميطِهِ لِلْقَصيدَةِ الاُْزْرِيَّةِ بقُولِهِ
و چه خوب گفته شيخ جابر در تسميط خود در قصيده ازريّه
مُشيرا الى القُبّة العلويّة
كه اشاره به گنبد علوى (ع ) گويد:
فَاعْتَمِدْ لِلنَّبِىِّ اَعْظَمَ رَمْسٍ فيهِ لِلطُّهْرِ اَحْمَدٍ اَىَّ نَفْسٍ
پس اعتماد كن بر بزرگترين قبرى براى پيامبركه چه جان شريفى از احمد در آن است
اَوْتَرَى الْعَرْشَفيهِاَنْوَرَشَمْسٍ فَتَواضَعْ فَثَمَّ دارَةُ قُدْسٍ
يا عرش را بينى كه نورانى ترين خورشيد در آنست پس فروتنى كن كه آنجا خانه مقدسى است
تَتَمَنَّى الاَْفْلاكُ لَثْمَ ثَراهاو افلاك آرزو دارند خاكش را ببوسند
