|
|
- جزئیات
- عنه صلي الله عليه و آله و سلّم : لَو أنَّ عَبدًا عَبَدَ اللّه َ بَينَ الصَّفا وَالمَروَةِ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ لَم يُدرِك مَحَبَّتَنا لَأَكَبَّهُ اللّه ُ عَلى مِنخَرَيهِ فِي النّارِ ، ثُمَّ تَلا : «قُل لا أسأَلُكُم عَلَيهِ أجرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُربى » .[۱]...«هذا علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین و امام المتقین و قائد الغرالمحجلین، الی جنان رب العالمین، افلح من صدقه و خاب من کذبه، ولو ان عابدا عبدالله بین الرکن والمقام الف عام و الف عام حتی یکون کالشن البالی ولقی الله مبغضا لآل محمداکبه الله علی منخره فی نار جهنم.» [۲] نظیر این حدیث را شهید ثالث قاضی نورالله شوشتری و آیتالله نجفی مرعشی در کتاب گرانسنگ احقاق الحق و ملحقات الاحقاق آوردهاند.[۳]...«لو ان عبدا عبدالله الف عام بعد الف عام بین الرکن و المقام ثم لقی الله مبغضا لعلی و - عترته - لاکبه الله یوم القیامة علی منخریه فی نار جهنم. [۴] پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) فرمود:«روز قیامت که برسد و بر وسط جهنم پل صراط نصب شود، جز کسی که همراهش جوازی با ولایت علی بن ابی طالب (علیهالسّلام) باشد از آن نگذرد و آن را نپیماید» [۵] ابوذر در ضمن حدیثی گسترده، یک سال پس از رحلت پیامبر (صلیاللهعلیهوآله و سلّم)، در مسجدالحرام، دست به حلقه در بیت الله الحرام گرفته و میگفت:... دقیقا پیامبر خدا (صلیاللهعلیهوآله و سلّم) را در سال گذشته دیدم که همین حلقه را به دست گرفته بود و میفرمود:«ایها الناس لوصمتم حتی تکونوا کالاوتاد وصلیتم حتی تکونوا کالحنایا و دعوتم حتی تقطعوا اربا اربا، ثم بغضتم علی بن ابی طالب، اکبکم الله فی النار، قم یا اباالحسن فضع خمسک فی خمسی فان الله اختارنی و ایاک من شجرة، انا اصلها، و انت فرعها، فمن قطع فرعها اکبه الله علی وجهه فی النار» [۶] ----------- 1)-تاريخ دمشق «ترجمة الإمام عليّ عليه السلام» : 1 / 132 / 182 عن أبي أمامة الباهليّ ،المناقب لابن شهرآشوب : 3 / 198 ،23 الشورى . 2)-فضائل الخمسه من الصحاح الستة، ج۲، ص۳۴وص۱۰۲ ؛ تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۱۲۴ و ج۱۱، ص۱۱۴. 3)-احقاق الحق، ج۴، ص۴۹۸ و ج۴، ص۱۹-۲۰ و ج۲۰، ص۲۹۰. 4)-ملحقات الاحقاق، ج۲۰، ص۲۸۹-۲۹۰ ؛ احقاق الحق، ج۴، ص۲۴۴ ؛ المناقب، ص۸۷ و ص۸۵، چاپ تبریز ؛ فرائدالسمطین، ص۶۵ ؛ ذیل اللئالی، ص۶۵، چاپ لکهنو ؛ ینابیع المودة، ص۵۵، چاپ اسلامبول. 5)-موسوعة الامام علی بن ابی طالب (علیهالسّلام) ج۴، ص۴۹۰، حدیث ۳۵۱۳ و ح ۳۵۱۱-۳۵۱۶ ؛ فضائل الصحابه، ج۲، ص۶۷۷، ح ۱۱۵۷؛ المعجم الاوسط، ج۵، ص۲۲۵، ح ۵۱۵۳؛ الصواعق المحرقة، ص۱۲۶ ؛ ذخائرالعقبی، ص۱۳۱ ؛ تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۳۵۵، ح ۵۵۱۱ ؛ تاریخ اصبهان، ج۱ ص۴۰۰، ح ۷۵۵ ؛ بشارة المصطفی، ص۲۰۰ ؛ مناقب خوارزمی، ص۳۲۰، ح ۳۲۴ ؛ مناقب ابن مغازلی، ص۱۱۹، ح ۱۵۶ ؛ العمدة، ص۲۸۵، ح ۳۵ ؛ مناقب ابن شهرآشوب، ج۲، ص۱۵۶ ؛ تفسیر فرات، ص۲۸۷، ح ۳۸۷. 6)-کنزالفوائد، ج۲، ص۱۸۰ ؛ بحارالانوار، ج۳۲، ص۳۱۰، ح ۲۷۵؛موسوعة الامام علی بن ابی طالب علیه السلام، ج۴، ص۴۱۱، ح ۳۱۷۴-۳۱۷۹.
|
|
|
|
|
|
|
|
- جزئیات
- اگر علی (علیه السّلام) میدونست که ابوبکر و عُمَر و عثمان باطل هستند می جنگید با آنها، همون طوری که حسین (علیه السّلام) با یزید جنگید... و اگر علی با ابوبکر و عُمَر و عثمان میجنگید ما میدونستیم که باطل هستند ولی چنین چیزی نیست و غدیر درست کردند برای فریب مسلمانان ! نکته جالب : با قبول استدلال شما که هر کس با امیرالمؤمنین علی علیه السلام جنگید مشخص می شود که باطل است ، بفرمایید : تکلیف ام المؤمنین عایشه و معاویه و اصحابشان چیست ؟ با این کلام ثابت می شود که اینها باطل هستند خیلی ممنون آقای ترشابی که کار ما را آسان کردی
|
- جزئیات
- نظرات جالب مولوی طارق جمیل عالم برجسته پاکستانی اهل تسنن در مورد معنای مولا در حدیث غدیر
|
- جزئیات
- مذهب تشیّع را خود شخص پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم تاسیس کرده اند؛ و در زمان حیات ایشان، افرادی بوده اند که به انها گفته میشده است " شیعة علیٍ " خود اهل سنت در کتابهایشان نوشته اند ، شیعیان امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهما السلام ، در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ، این اشخاص بوده اند: سلمان ، ابوذز ، حذیفة بن یمان ، ابو ایوب انصاری ، عمار ، مقداد ، خزیمة بن ثابت (ذوالشهادتین) ، ابوسعید خدری ، قیس (فرزند سعد بن عبادة) و بسیاری دیگر از اصحاب... نمونه ای عرض میکنم از احادیث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ، در مورد تاسیس تشیّع. عنه صلي الله عليه و آله : أنَا الشَّجَرَةُ ، وفاطِمَةُ فَرعُها ، وعَلِيٌّ لَقاحُها ، والحَسَنُ والحُسَينُ ثَمَرَتُها ، وشيعَتُنا وَرَقُها ، وأصلُ الشَّجَرَةِ في جَنَّةِ عَدنٍ ، وسائِرُ ذلِكَ في سائِرِ الجَنَّةِ [ المستدرك على الصحيحين : 3 / 174 / 4755 عن عبدالرحمن بن عوف . ] . پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : من آن درخت هستم و فاطمه شاخه آن و على لقاح [مايه بارورى] آن و حسن و حسين ميوه آن و شيعيان ما برگهاى آن هستند و ريشه اين درخت در فردوس برين قرار دارد و ديگر قسمتهاى آن در ديگر قسمتهاى بهشت است. آیه ی : «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ»(سوره بینه آیه 7) وقتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم این آیه را تلاوت کرد، فرمود: هُم أنتَ وَ شیعَتُکَ یا عَلِی! وَ میعادُ ما بَینی وَ بینَکُم الحَوضُ. آنان، تو و پیروانت هستید، ای علی! وعده من و شما، بر سرِ حوض [کوثر]. امام علی(علیه السلام) یکی از مصداق های اتم و اکمل «خیر البریّة» است و شیعیان ایشان، در مراتب بعدی قرار دارند. در منابع مختلف این روایات به طور مختلفی بیان شده است(1) این عنوان شیعه و تشیّع در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و به توسط خودایشان به وجود آمده است. ----------------- 1)- شواهد التنزیل: ج۲ ص۴۶۳ ح ۱۱۳۰./ شواهد التنزیل: ج۲ ص۴۵۹ ح ۱۱۲۵، الدرّ المنثور: ج۶ ص۳۷۹، تأویل الآیات الظاهرة: ج۲ ص۸۳۱، تفسیر الآلوسی: ج ۱۵ ص۴۳۲./ تفسیر الطبری: ج۳۰ ص۳۳۵./ الدرّ المنثور: ج۶ ص۳۷۹./ ر .ک: شواهد التنزیل: ج۲ ص۴۶۸. نیز، ر.ک: الدرّ المنثور: ج۶ ص۳۷۹.
|
- جزئیات
- فرهادمیرزا شاهزادۀ قاجاری که در سفر به حج، خود را میان امواج سهمگین طوفان بدید، نذر نموده تا اگر نجات یابد، مقتلی برای حضرت سیدالشهداء بنگارد. پس با این نیت، گوهرِ تربتِ امام شهید را بر دریا ریخته و دریا آرام بگرفت. داستان نگارش مقتل فاخر "قمقام زخار و صمصام بتار" را ببینید .
|
|
- جزئیات
- این روایت را هیچیک از علمای شیعه نقل نکردهاند، تنها مرحوم ابوالفتح اربلی در کتاب کشف الغمه آن را از عبدالعزیز بن اخضر جنابذی که سنی حنفی است نقل کرده. حافظ عبدالعزیز جنابذی گفته است: ابوعبدالله جعفر بن محمد، مادرش امفروه از طرفی دختر قاسم بن محمد بن ابوبکر است و از طرف دیگر مادرش اسماء، دختر عبدالرحمان بن ابوبکر است و از این روی امام صادق فرموده: ابوبکر دو بار مرا به دنیا آورده یعنی از دو طرف نسب من به ابوبکر میرسد. [۱] اولاً: حافظ عبدالعزیز جنابذی متوفای ۶۱۱ است و امام صادق (علیهالسّلام) در سال ۱۴۸ هجری به شهادت رسیده است بین این دو فاصله زیادی وجود دارد. پس روایت مرسله است و روایت مرسل ارزشی برای استدلال ندارد. ثانیاً: این شخص سنی مذهب است، چنانچه ذهبی در سیر اعلام النبلاء درباره وی مینویسد: ابن الاخضر الامام العالم المحدث الحافظ... قال ابن النجار:... وما رایت فی شیوخنا مثله فی کثیرة مسموعاته، وحسن اصوله.... [۲] بهترین شاهد بر سنیبودن این شخص، استفاده از کلمه «صدیق» برای ابوبکر است؛ در حالی که همه شیعیان میدانند که این لقب از القاب اختصاصی امیرالمؤمنین (علیهالسّلام) بوده است. چه کسی به ابوبکر لقب «صدیق» و به عمر لقب «فاروق» را داد؟ [۳] از اینرو، این روایت از نظر شیعیان ارزشی ندارد. اگر اهلسنت بخواهند مطلبی را برای شیعیان بیان کنند، باید به روایتی استناد کنند که از طریق روات شیعه به سند صحیح نقل شده باشد. معنی ندارد که بر اساس روایتی که شیعه قبول ندارد، بخواهند علیه آنها استدلال کنند. ابنحزم اندلسی که خود از دانشمندان بنام اهل سنت و از مخالفین سر سخت شیعیان است در اینباره مینویسد: معنا ندارد که ما علیه شیعیان به روایات خودمان استدلال کنیم؛ در حالی که آنها قبول ندارند و نیز معنا ندارد که آنها به روایات خودشان علیه ما استناد کنند؛ در حالی که ما آن روایات را قبول نداریم. از اینرو لازم است که در برابر خصم به چیزی استناد شود که او قبول دارد و برای او حجت است.[۴] این روایت حتی در کتابهای خود اهل سنت نیز سند درستی ندارد و تمام سندهای آن بدون استثناء طبق قواعد رجالی اهل سنت بیاعتبار هستند؛ ولی متاسفانه علمای اهل سنت بدون توجه به سند روایت و از آن جایی که بحث فضائل خلفا در میان است، با چشمان بسته روایات را نقل و بعد از آن به تاخت و تاز علیه شیعه میپردازند. ------------- ۱)ابوالفتح اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة، ج۲، ص۳۷۴. ۲)الذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۲۲، ص۳۱. ۳)موسسه تحقیقاتی ولیعصر.(چه كسي به ابوبكر لقب «صديق» و به عمر لقب «فاروق» را داد ؟) ۴)ابنحزم، علی بن احمد، الفصل فی الاهواء والملل والنحل، ج۴، ص۷۸.
|
- جزئیات
- مقالات مرتبط آیا می دانید القاب صدیق و فاروق از آن چه کسی هستند ؟ بررسی روایات القاب صدیق و فاروق چه كسي به ابوبكر لقب «صديق» و به عمر لقب «فاروق» را داد ؟
|
- جزئیات
- شیخ ماهر حمود از عُلمای مشهور اهل سنت می گوید : اگر حدیث غدیر را جدا کنیم! حق با شیعیان است! و امام علی (علیه السّلام) جانشین پیامبرشد! و عُمَر بن الخطاب هم به ایشان تبریک گفت!
|
|
- جزئیات
- تمام علماى مسلمان بر اين مسأله اتفاق دارند كه اگر دو كودك از پستان يك حيوان شير بخورند، رضاع محقق نمىشود و تأثيرى در محرميت آن دو ندارد؛ اما محمد بن اسماعيل بخارى، نويسنده معروف كتاب صحيح بخارى اعتقاد داشته است كه اگر دو كودك از يك گوسفند شير بخورند رضاع محقق شده و آن دو باهم محرم خواهند شد و تمام احكام محرميت بين آنها جارى است. اين مطلب را بسيارى از بزرگان اهل سنت نقل كردهاند؛ از جمله سرخسى در دو جا از كتاب مشهور المبسوط اين مطلب را نقل كرده است: ولو أرضع الصبيان من بهيمة لم يكن ذلك رضاعا وكان بمنزلة طعام أكلاه من إناء واحد ومحمد بن إسماعيل صاحب الإخبار رحمه الله تعالى يقول يثبت به حرمة الرضاع فإنه دخل بخارى في زمن الشيخ الإمام أبي حفص رحمه الله تعالى وجعل يفتي فقال له الشيخ رحمه الله تعالى لا تفعل فلست هنالك فأبى أن يقبل نصحه حتى استفتى عن هذه المسألة إذا أرضع صبيان بلبن شاة فأفتى بثبوت الحرمة فاجتمعوا وأخرجوه من بخارى بسبب هذه الفتوى وهذا لأن ثبوت الحرمة بسبب الكرامة وذلك يختص بلبن الآدمية دون لبن الأنعام وشبهة الجزئية لا يثبت بين الآدمي والأنعام بشرب لبنها فكذلك لا تثبت بين الآدميين بشرب لبن بهيمة... اگر دو كودك از يك حيوان شير بخورند، رضاع محقق نمىشود؛ بلكه به منزله خوردن از يك ظرف است. اما محمد بن اسماعيل بخارى، صاحب اخبار گفته: با اين كار سبب حرمت رضاع مىشود. بخارى در زمان شيخ امام ابوحفص وارد بخارا شد و قصد فتوا دادن داشت. شيخ به او گفت: اين كار را انجام نده؛ زيرا تو شايستگى فتوا را ندارى. بخارى از پذيرش نصيحت او خوددارى كرد؛ تا اين كه به اين مسأله فتواد كه اگر دو كودك از شير يك گوسفند بخورند، حرمت محقق مىشود؛ پس مردم جمع شدند و او را از بخارا به خاطر اين فتوا اخراج كردند. «السرخسي الحنفي، شمس الدين ابوبكر محمد بن أبي سهل (متوفاى۴۸۳ هـ(، المبسوط، ج ۵ ص ۱۳۹، كتاب النكاح، باب الرضاع، ناشر: دار المعرفة – بيروت.«
|