اى قدت همچو نيشكر اكبر

شام يلداى جعد مويت را

پور مهتاب ليل ليلى را

رفتنت كبك و آمدن طاووس

خوى تو مصطفى رخت احمد

وصف خلق تو انك لعلى

هيبت غرش تو در ميدان

نيست حاجت تو را به جوشن و خود

نام تو نام حيدر و بايست

حشمتت بود آل هاشم را

هر دو بازوى ابرويت داده

زين كمان و ز تير مژگانت

وه بنازم ضرب شست تو را

بهر خون خدا، شهيد كرببلا

آنكه داغ تو بر دلش بنهاد

تا بقاى باقى قيوم

نذر قربانى تو جان كردم

مولوديه حضرت على اكبر عليه السلام

شبيه حضرت پيغمبر (ص) آمد

به به به به على اكبر آمد

از بيت ثار الله سحر دميده

نخل نجل نبى (ص) را ثمر آمد

شمس از نور رويش رفته به سايه

روشنى بخش شمس و قمر آمد به به على اكبر (ع) آمد

شبه روى دلجوى مصطفى را

لشكر كربلا را افسر آمد

خنده كند نوزاد، همچو كوكب

نور دل زينب اطهر عليها السلام آمد

--------------------------
شعری از رضا جعفري

نوشتن دیدگاه

نام

آدرس سایت

عنوان

تصویر امنیتی جدید

ارسال

لغو