- جزئیات
- در کلیپهایی که در فضای مجازی پخش شده است نقشه ی هوایی کربلا را نشان میدهند میگویند کربلا بین دو رود واقع شده و دریاچه دارد و فضای سر سبزی هست و منطقه ی جنگلی است , و آبهای زیر زمینی زیادی دارد و میشود با کندن حدود پنج متر به آب رسید, پس امام حسین علیه السلام میتوانست چاه بکند و به آب برسد و تشنه شهید نشود , بنابر این نتیجه میگیرند اصلا قضیه ی تشنه شهید شدن امام حسین علیه السلام دروغ است. ما از اینها سوال میکنیم چرا امام حسین علیه السلام نرفتند از خود رودخانه ی فرات آب بیاورند؟دیگر نیاز به کندن چاه هم نبوده جواب میدهند اینکه لشگریان عمر سعد دورِ شریعه ی فرات را گرفته بودند و اجازه نمی دهند آب بردارد. ما به اینها جواب میدهیم:همان کسی که به عمر سعد نامه نوشته بود جلوی رسیدن امام حسین علیه السلام به آب فرات را بگیر, همان شخص دستور داده بود اجازه ی کندن چاه را هم نده. برید تاریخ را بخوانید یک نمونه در مقتل الحسین(علیه السلام) خوارزمی موجود است جلد یک صفحه ی 346 و منابع مختلفی از شیعه و سنی این را نوشته اند که ابن زیاد به عمر سعد نامه نوشت که من شنیده ام امام حسین علیه السلام میخواهد چاه بِکند , جلوی چاه کندن آنها را بگیر و سخت بگیر بر آنها. بنابر این همانطور که اجازه نمی دادند حضرت از آب فرات استفاده کنند , همانطور هم اتجازه ی حفر چاه نمی دادند. در تاریخ موجود است و در کتابهای شیعه و سنی آمده و شنیده اید :برای خواندن چند رکعت نماز چندین نفر خود را سپر کردند و تیرها را به جان خریدند تا امام حسین علیه السلام بتوانند نماز بخوانند , خب اگر میخواستند چاه بکنند قطعا حمله ی عمومی میکردند به خصوص اگر در خیمه ها میکندند و می فهمیدند حمله میکردند به خیمه گاه و امام حسین علیه السلام دوست نداشتند تا وقتی زنده هستند دشمنی سمت خیمه گاه بیاید و هتک حرمت بشود.آن سر سزی هایی که در نقشه ی هوایی میبینید درخت خرما است , نخلستان است , خرما جایی رشد میکند که هوا گرم و خرما پزان باشد. آنهایی که میگویند عاشورا در مهر ماه بوده است , همین الآن برید نگاه کنید , در مهر ماه هم هوای کربلا بالای چهل درجه است. شما تصور کنید در وسط میدان جنگ مشغول نبرد , خود همین به تنهایی باعث تشنگی و خشکی حلق میشود با ان گرما و آن حجم شمشیر زدن و آب هم نباشد. بنابراین این شبهات پوسیده را مطرح نکنید و قبلش مطالعه کنید. مطلب دیگر وقتی رودی قرنها در جایی جاری است دیواره های اطراف به خودی خود آب بندی میشود و رسوب میکند و دیگر نفوذ خاصی به زیر زمین ندارد ,بیل و کلنگی اصلا بود که بخواهند چاه بکنند؟سنگ و غیره را چه میکردند؟مگر حفر پنج متر چاه با شمشیر و نیزه کار یک یا دو ساعت است آنهم با جاسوسانی که دشمن داشت و هر آن امکان حمله بود؟
|
- جزئیات
- من غریب به ده سال است در امورات خیر کار میکنم در بهزیستی در جهاد مدرسه سازی و الآن در وزارت بهداشت مشغول هستم. با خیرین و مؤسسات خیریه محشور هستم. در فضای نزدیک محرم و عاشورا صحبتهایی میشود و در کانال های مجازی چیزهایی میبینیم و میشنویم که من را به شخصه خیلی اذیت میکند. مثلا اگر سره ی امام حسین علیه السلام برود برای نیاز مندان یا خرج بیماران و غیره...بهتر است. من به عنوان کسی که در استخدام دولت هستم و مشغول پیگیری و ساماندهی امورات خیر و خیریه ها هستم میگویم:عموم خیرات و مبراتی که در حوزه ی سلامت و مدرسه سازی و ایتام انجام میشود , خروجی مجالس امام حسین علیه السلام است عموم خیرین و درصد بالایی از آنها خرجشان جداست یک خرج برای امام حسین علیه السلام و یک خرج جدا گانه برای امورات خیر دارند. همه ی آنها یا خود سفره دار امام حسین علیه السلام هستند یا نقشی دارند در یک مجلس و هیأت , اصلا هم از روی ظاهر نمی شود آنها را قضاوت کرد. هر وقت هم که صحبت میکنیم میگویند اگر ما داریم کارِ خیر میکنیم به خاطر این امر است(مجالس امام حسین علیه السلام)و اتفاقا بیشترین نذورات را در مجالس همان هایی میدهند که بیشترین کارِ خیر را میکنند در حوزه های مختلف. میبینی برای افتتاح یک مرکزش کلی مراسم و غیره میگیرد ولی در مجلس امام حسین علیه السلام دمِ در ایستاده و کفش جفت میکند. یکی از بزرگواران میگفت , روز عاشورا همه ی آنهایی که در مجالس می آیند و غذا میخورند قرار بوده در خانه هایشان غذا بخورند امام آمده اند سر سفره ی امام حسین علیه السلام و این زیباست و اتفاقا جایی است که فقیر و غنی یک غذا و یک مدل و با هم میخورند...
|
- جزئیات
- اولویت همه ی ما باید رضایت خدا و اهل بیت علیهم السلام باشد, حتی آمدن به جلسه و سینه زدن. آن عالم بزرگوار داشتم میرفتم روضه رسیدم دم در, دیدم من آمدم در این جلسه آقای فلانی را ببینم کارش داشتم , گفتم پس من نیامدم برای امام زمانم(عجل الله تعالی فرجه الشریف و علیه السلام). برگشتم خانه دوباره نیتم را درست کردم ,گفتم می روم به خاطر امام حسین علیه السلام, اگر فلانی را دیدم که خب و الا مهم نیست. یک لحظه در این هیئت ها ما را باید به اندازه ی ده ماه رشد دهد چون سرعت با امام حسین علیه السلام زیاد است و کشتی نجات ایشان سریع است سریع انسانها را رشد میدهد. پس اگر من نتوانستم با امام حسین علیه السلام رشد پیدا کنم , اولویتم را در روضه ها نتوانستم حفظ کنم. نگذارید فضای مجازی و فضای جامعه ی امروز, اولویت های ما را تغیر بدهد. اولویت ما خدا , پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم و رضایت اهل بیت علیهم السلام است در همه ی کارها. هیئت خادم الرضا علیه السلام
|
- جزئیات
- آنچه مربوط به سیدالشهدا علیه السلام دفاع از پدرش امیرالمؤمنین علیه السلام است. میگویند امام حسین علیه السلام برای نماز کشته شده است , اُشهدوا بالله یک روایت مقطوعه بیاورید...یکی از اصحاب عرض کرد هذا اول وقت الصلاة (الان اول وقت نماز است)امام علیه السلام فرمودند جعلک الله من المصلین , انّی اُحبُ الصلاة(من نماز را دوست دارم) مردم کوفه تارک الصلاة بودند؟اتفاقاَ نذوراتشان را ببینید , مقاتل سنی ها نوشته است 40 مسجد نذر کردند فرحاً لقتل الحسین علیه السلام(به خاطر خوشحالی کشتن امام علیه اسلام 40 مسجد ساختند)اولین مسجد را شبث بن ربعی ساخت خودش هم امام جماعت شد. می دانید روزی چند نماز جماعت در لشگر عمر سعد برگزار میشد؟ ائمه ی جماعت آنها شمر و ثنان و عمر سعد و شبث بن ربعی بودند در تاریخ آمده بعضی نماز جماعتها 5 مکبّر داشت برای اینکه صدا نمیرسید. شب عاشورا نافله خواندند در قنوت شفعشان دعا کردند خدایا توفیق بده صبح با سر سید الشهدا علیه السلام به کوفه برویم
|
- جزئیات
- وقتی بعضی روایت ها را کار کردم برای خودم خیلی عجیب بود,جابر بن عبدالله انصاری یک صحابی عظیم القدر که آقا امام سجاد و امام باقر علیهما السلام می رفتند به دیدن او و چنین جایگاهی نزد اهل بیت داشته است ,یک سنت حسنه ای گذاشته و روز اربعین آمده به زیارت سیدالشهدا علیه السلام و طبق روایت مَنْ سَنَّ سُنَّةً حَسَنَةً كَانَ لَهُ أَجْرُهَا....(1)تا قیامت ثواب تمام زوار اربعین را او خواهد برد احترام و ثواب زوار اربعین را جمع کنی میشود ثواب یک زیارت اربعین جابر بن عبدالله انصاری. برای من عجیب بود که این جذبه چیست برای اربعین ,خدای متعال به حضرت ابراهیم علیه السلام می فرماید:و انزل وَأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ(2)ندا بده مردم را به حج , گفت خدایا صدای من به همه نمیرسد , به او گفته شد ما صدای تو را می رسانیم الآن چند هزار سال است مردم به حج میروند به خاطر لبیک به ندای حضرت ابراهیم علیه السلام. اما کربلا فقط در اربعین به اندازه ی کل حج زائر دارد این چطور است؟یعنی همین 4 سال اخیر اربعین را جمع کنی به اندازه ی کل زائران حج در طول دوران شده باشد.این جذبه ی اربعین برای من جا نیوفتاده بود.حضرت ابراهیم یک کار خیر کرد و فرمود من خانه ای را وقف میکنم برای مردم و اولین خانه بود و شد قبله ی همه مردم دنیا با خودم میگفتم شاید چون جابر اولین زائر بوده است اما این روایت را دیدم. روایت بسیار عجیب در کتاب مفتاح الجنة للنار جُنة نویسنده :محمد بن محمد زنجانی نقل کرده است از مقدس اردبیلی و چندین نفر دیگر هم این روایت را مطرح کرده اند. مرحوم مقدس اردبیلی از یحی نقل کرده است که خادم جابر بن عبدالله انصاری بوده است نقل میکند:من به خدمت جابر بن عبدالله بودم در شب نوزده صفر به یک منزلی کربلا رسیدیم , زوجه ی من خدیجه در آن سفر همراه من بود, و خیمه ای برای او برپا کردم, و من و جابر در گوشه ای نشسته بودیم و میگفتیم فردا به کربلا وارد میشویم و زیارت آقا و مولای خود امام حسین علیه السلام و مراسم تعزیه داری به جای می آوریم ,در اثناء این گفتگو بودیم که ناگاه صدای زوجه ی خود خدیجه را شنیدم ,بلند شدم و به نزد او رفتم , وقتی به نزدیک خیمه رسیدم دیدم خدیجه گریه میکند و موی سر خود را پریشان نموده و به سر و روی خود میزند و اشک مانند باران از دیده می بارد. گفتم ای خدیجه این چه حال است؟گفت ای یحی بنشین تا نقل کنم, چون نشستم گفت:الحال فاطمه ی زهرا سلام الله علیها را در خواب دیدم که جامه ی سیاه پوشیده اند و موی سر خود را پریشان نموده اند ,چهار هزار حوریه همراه آن معصومه بودند که داخل صحرای کربلا شدند,چون نظر فاطمه بر قبر منور فرزندش افتاد نوحه و ناله نمود , ومی فرمود :ای نورِ دیده ی مادر و ای غریب مادر و ای تشنه لب , مادر به فدای حلق به ناحق بریده ی تو شود بعد از من این امت بی وفا بر تو رحم نکردند, و از جناب جد بزرگوارت محمد مصطفی و پدرت علی مرتضی شرم ننمودند(سلام الله علیهما)و از ناله ی مادرت فاطمه ی زهرا(سلام اله علیها) نهراسیدند, که ای فرزند تو را با برادر و برادر زاده ها و فرزند , با لب تشنه شهید کردند.ای فرزندِ گرامی طفلانِ خردسالِ تو را بعد از تو که غمخواری نمود. خدیجه گفت ای یحی در همین حال حضرت زهرا سلام الله علیها که مشغول گریه بودند, یک حوریّه ای به نام طیبه آمد خدمت ایشان و بی بی فرمودند برو به پدرم رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) بگو فاطمه (سلام الله علیها)آمده به زیارت قبر سیدالشهدا علیه السلام , شما هم بیایید که فردا اربعین است و میخواهد تعزیه ی حسین(علیه السلام) را برپا کند و انتظار قدم مبارک تو را میکشد. به حوریّه ی دیگری فرمودند به نجفاشرف برو و به پدرِ حسین بن علی بن ابیطالب(علیهم السلام)اعلام نما...و حوریه ای را هم مأمور اطلاع رسانی به امام مجتبی علیه السلام کردند.حضرت زهرا مشغول عزاداری شدند در کنار قبر سید الشهدا علیه السلام, دیدم پیرمرد محاسن سپیدی از دور می آید رسول خدا بودند بعد شخص دیگری که حضرت علی علیه السلام بودند و بعد امام مجتبی علیهم السلام همه جمع شدند و بی بی مشغول گریه کردن در روی قبر مطهر شدند ,آقا رسول خدا به امام حسن مجتبی(علیهم السلام) فرمودند برو مادرت را آرام کن , ایشان آمدند و مقداری با بی بی صحبت کردند, حضرت زهرا سلام الله علیها بلند شدند و فرمودند که من با خودم ظرفی آورده ام و در آن اشک چشم گریه کنان سیدالشهدا علیه السلام را در آن جمع خواهم کرد و بگویید هرکسی که میتواند بیاید. حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم به ملکی فرمودند که برود و ارواح مردان و زنان مؤمن را حاضر کند , و تمام پیامبران حاضر شدند و همه ی مؤمنین روحشان در اربعین حاضر شد برای عزاداری با حضرت زهرا سلام الله علیها. این را بگذارید کنار روایت آقا امام عسکری علیه السلام که فرمودند:از علامات مؤمن زیارت اربعین است. حضرت زهرا سلام الله علیها دعوت کردند از مؤمنین برای زیارت اربعین و تمام مؤمنین اجابت کردند,آنهایی که توانستند با بدن جسمی می آیند آنهایی که نتوانستند با دل و روحشان می آیند زیارت,فلذا حضرت زهرا سلام الله علیها دعوت ب میهمانی کرده اند در اربعین و ببینید که خدای متعال چه میکند... ------------------------------------------- 1- جلد۱ , صفحه۱۳۶/ تفسير نور الثقلين , جلد۱ , صفحه۷۳ كسى كه احداث كند طريقۀ خوبى را براى اوست اجر و ثواب آن و ثواب هر كس كه عمل كند به آن تا روز قيامت و كسى كه اختراع كند طريقۀ بدى را بر اوست گناه و گناه هر كس كه عمل كند به آن تا روز قيامت. 2-آیه ی 27 سوره ی حج
|
- جزئیات
- نقل کرده اند که بعضی خدمت حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و علیه السلام رسیده اند آقا فرموده اند هر روز ما مجلس عزای جدم حسین علیه السلام داریم. قدر مجالس را بدانید مخصوصا که ذکر امام عصرعلیه السلام که ولی این عالم هستند حالا ولو مظلوم و مطرود هستند ولی این عالم هستند, خودِ این مصیبت بزرگی است که آدمی که تمام عالم تحت سیطره ی او است در به در باشند... حضرت فرموده بودند :ما هر روز مجلس عزای جدم حسین را داریم(علیه السلام). قبلا عرض کردیم بعضی مجالس برای تشویق مردم بر گریه و عزاداری برای امام حسین علیه السلام برای کمک به گریه ی و عزاداری امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف برای جد بزرگوارشان است... شخص عرض کرده بود چه کسی روضه خوان شما هست؟حضرت یک جوابی داه بودند که دلها را شکسته است, فرموده اند عمه ام زینب سلام الله علیها در نظرم این است که حضرت زینب سلام الله علیها می آیند و خطبه ی خودشان را میخوانند.
|
- جزئیات
- در آداب زیارت قبر سید الشهدا علیه السلام داریم وقتی که رسیدی حرم مطهر اذن دخول خواندی و سلام اول را دادی به کنار قبر مطهر رسیدی ,خودت را بیانداز روی قبر و گریه سر بده وناله کن و با سیدالشهدا علیه السلام مناجات کن در حالی که خودت را روی قبر انداخته ای. این آدابی نیست که فقط برای ما باشد , وجود مقدس امام صادق علیه السلام وقتی به زیارت سیدالشهدا علیه السلام آمده اند این کار را کرده اند. راوی میگویند دیدم امام علیه السلام در فرات غسل کردند و ایستادند و سلام دادند و نزدیک قبر مطهر شدند خودشان را انداختند روی قبر و شروع به گریه و مناجات با سیدالشهدا علیه السلام کردند. این خود را روی خاک انداختن به درگاه سیدالشهدا را امام صادق علیه السلام یاد ما داده اند , ما که قبر مطهر سیدالشهدا علیه السلام را در اختیار نداریم قبر ایشان در سرداب است با همان خاک و ریگ وقتی آنجا میروی احساس میکنی همه چیز ضجه میزند بعداز 1400 سال , رسیدی به مرقد مطهر دم درب ورودی خودت را روی خاک بنداز کارهایی که ما انجام میدهیم از امام صادق علیه السلام یاد گرفته ایم , آرام آرام حرکت کن , ذکر بگو , پای درگاه خودت را بر خاک بنداز و صورت بر خاک بگذار.در این خاک سیدالشهدا علیه السلام را با صورت انداختند بر زمین. یکی از کسانی که اولین بار تربت سیدالشهدا علیه السلام را تسبیح کرده است امام صادق علیه السلام است ,میفرمودند این تسبیح را به عنوان حرز همراه خود داشته باشید.خاک تربت هیچکدام از ائمه را نگفتند تسبیح کنید و به عنوان حرز همراه داشته باشید دلیل چیست؟ آخر این خاک یک تفاوتی دارد , تمام خاکهای دیگر بدن مطهر معصوم را با کفن در آن دفن کرده اند ولی خاک کربلا خون سیدالشهدا علیه السلام را به خود دیده است بلکه وجود مقدس امام حسین علیه السلام را بدون کفن با یک حصیر در دل این خاک گذاشته اند این خاک بدن مطهر سیدالشهدا علیه السلام را لمس کرده است و این خاک حرز است برای همگان و تبرک است چون به بدن مطهر سیدالشهدا علیه السلام آغشته شده است. امان از دل امام صادق علیه السلام و امان از دل وجود مقدس امام زمان علیه السلام و عجل الله تعالی فرجه الشریف که می بیند این مصیبتها را...
|
- جزئیات
- مرحوم سید بن طاووس نکته ای را در لحوف (1)می نویسد , به نقل از امام صادق علیه السلام از پدر بزرگوارشان امام باقر علیه السلام:که صبح عاشورا دو صف مقابل هم قرار گرفته اند دیگر جنگ باید شروع میشد , خداوند پیروزی را نازل کرد و پیروزی بر بالای سر امام حسین علیه السلام بال گسترانید , خداوند بار دیگر امام حسین علیه السلام را در معرض انتخاب قرار داد , با اینکه از قبل همه چیز مشخص بود و امام علیه السلام دعا فرموده بودند... امام علیه السلام مخیر شدند بین پیروزی بر دشمنان و لقاء با خداوند متعال , یعنی اگر امام حسین علیه السلام در همان لحظه پیروزی را انتخاب میفرمودند خدا ایشان را با همان لشگر اندک , بر دشمنان پیروز میکرد, مانند جنگ بدر. ولی ایشان شهادت را انتخاب کردند, چون در شهادت نمایش بندگی بالاتری بود ,امام حسین علیه السلام آمده بودند که به نمایش بگذارند تسلیم بودن در برابر خدا را و رضا به قضای خدا بودن را , و این را در آن لحظه ی آخر گفتند ( الهی رضاً برضاک...) وقتی شهادت را انتخاب کردند , دیگر خداوند به دشمنان میدان داد , خداوند میخواهد امام حسین سلام الله علیه بالاترین مقام رضا , تسلیم , صبر و بندگی را به نمایش بگذارد/چه کسی غیر از امام حسین علیه السلام باید این کار را بکند؟ باید یکی از چهارده نور معصومین این را به نمایش میگذاشتند, قلم تقدیر این مسئله را برای امام حسین علیه السلام نوشت. این که همه ی ائمه علیهم السلام میفرمودند لا یوم کیومک یا اباعبدالله , هیچ روزی مانند روز تو نخواهد بود , در فرمایشاتشان فرموده اند برای امام حسین علیه السلام گریه کنید , امام رضا علیه السلام به ریّن بن شبیب فرمودند: اگر میخواهی برای کسی یا چیزی گریه کنی ,(2) فَبکِ للحسین علیه السلام به یاد بیاریم چه گذشت بر امام حسین علیه السلام و او چه کرد؟چه نمایش عظیمی از مقام صبر و تسلیم و رضا در برابر خداوند داشت. ----------------------------------- (1)لَمَّا الْتَقَی الْحُسَیْنُ ع وَ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ قَامَتِ الْحَرْبُ أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَی النَّصْرَ حَتَّی رَفْرَفَ عَلَی رَأْسِ الْحُسَیْنِ ع ثُمَّ خُیِّرَ بَیْنَ النَّصْرِ عَلَی أَعْدَائِهِ وَ بَیْنَ لِقَاءِ اللَّهِ فَاخْتَارَ لِقَاءَ اللَّه (2)وسائل الشيعة ج : 13 عَنِ الرَّيَّانِ بْنِ شَبِيبٍ عَنِ الرِّضَا ع فِي حَدِيثٍ أَنَّهُ قَالَ لَهُ: يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ كُنْتَ بَاكِياً لِشَيْءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع فَإِنَّهُ ذُبِحَ كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ رَجُلًا مَا لَهُمْ فِي الْأَرْضِ شَبِيهُونَ وَ لَقَدْ بَكَتِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ لِقَتْلِهِ … إِلَى أَنْ قَالَ: يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ بَكَيْتَ عَلَى الْحُسَيْنِ ع حَتَّى تَصِيرَ دُمُوعُكَ عَلَى خَدَّيْكَ غَفَرَ اللَّهُ لَكَ كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ صَغِيراً كَانَ أَوْ كَبِيراً قَلِيلًا كَانَ أَوْ كَثِيراً. يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَيْكَ فَزُرِ الْحُسَيْنَ ع. يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَسْكُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِيَّةَ فِي الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِيِّ وَ آلِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ. يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ يَكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلُ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَيْنِ فَقُلْ مَتَى مَا ذَكَرْتَهُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً. يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ مَعَنَا فِي الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَيْكَ بِوَلَايَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا أَحَبَّ حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ مَعَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ
|
- جزئیات
- دیدم شخصی توییت کرده است که میلیاردها پول هزینه میکنید برای یک نذری که همه جمع بشوید و بخواهید یک مریض را خدا شفا بدهد ,خب این پولها را بدهید بیماران درمان کنند. مگر تمام شیعیان در تمام دنیا برای شفای مریض ها یشان اقامه ی عزای میکنند که این حرفها را میزنید؟ نوبت به فوتبال شما سلبریتی ها میرسد اگر میلیاردها پول از بیت المال هدر برود آنها را یادت نمی آید که خرج فقرا و خرج مریضها بشود؟ چند میلیارد میگیرید در این مافیای فوتبال؟تو دلت به حال فقرا میسوزد؟بیا رو کن ببینیم چکار کردی برای فقرا؟ ما میلیاردها پول نذری نمیدهیم که مریضمان شفا پیدا بکند,شفا پیدا کرد یا نکرد سر من و مریضم به نیزه....وقتی سری به نیزه بلند است... نذری میدهند برای عزای امام حسین علیه السلام...خرج میکنند مودتاً لرسول و البتول کنارش هم البته میگویند مریض داریم و حاجت داریم شما آقایید میخواهید بدهید می خواهید ندهید. اگر هیچ مریض مارا اباعبدالله علیه السلام شفا ندهد باز همین بساط برپا است. باید اضافه کنیم که اولا خرج هیئتها از بیت المال نیست و خود مردم بانی میشوند از هزارتومان یا میلیاردها تومان و مانند شما فوتبالیستها عمری بر سر سفره ی بیت المال نبوده و نیستند. ثانیااکثر هیئت و مجالس یا خیریه دارند یا بین خود هیئت امنایی و بانی محور عمل میکنند و در طول سال برای فقرا ارزاق تهییه میکنند و حتی پول عمل بیماران و گاها اعزام به خارج از کشور را میدهند.منتهی چون مانند شما ریا کار و سلبریتی نیستند کسی متوجه نود درصد اعمال خدا پسندانه و خیر آنان نمی شود با یک تحققیق و پرسو جوی ساده راحت میتوان فهمید
|
- جزئیات
- همه به یادِ امام حسین علیه السلام گریه کردند, آدم , نوح , خاتم النبیین , امیرالمؤمنین (سلام الله علیهم اجمعین)گریه کردند. همه ی انبیاء به زیارتش میروند.تمام ملائکه هر شبِ جمعه دورِ قبر او میگردند.اما یک زیارت استثنائی است یک زائر برای ایشان می آید , تنها هم نمی آید با هزار پیغمبر , هزار صدیق , با هزار شهید , با هزار هزار ملک از ملائکه ی کروبیین همه همراهش, می آید به زیارت ,این زائر کیست؟این زائر ,مادرش فاطمه ی زهرا سلام الله علیها است,جمله این است:وقتی می آید کنارِ قبر چشمش می افتد به آن بدن , دیگه گریه و ناله نیست (بل شَهِقت شهقة)شهقه میزند(ما مِن ملک فی السماوات...)نصِ روایت معتبر این است وقتی چشم زهرایِ مرضیه سلام الله علیها به آن بدن می افتد و اون شهقه را می زند هیچ ملکی در آسمان نمی ماند الا اینکه دست از تسبیح و تهلیل بر می دارد , همه ی حمله ی عرش , تمام کروبییّن , ملائکه ی مقربین همه گریان و نالان.اما ختم کلام این کلمه است : شهقه آن وقتی است که گریه گلو گیر میشود , نفس گیر میکند...عالم وجود منقلب است حتّی یاتیها النَّبیُّ صلی‌الله‌علیه وآله وسلم.. حدَّثنی محمّد بن عبدالله بن جعفر الحمیریُّ، عن ابیه، عن علیِّ بن محمّد بن سالم، عن محمّد بن خالد، عن عبدالله بن حمّاد البصریّ، عن عبدالله بن عبدالرَّحمن الاصمّ قال: حدَّثنا الهَیْثم بن واقِد، عن عبدالملک بن مُقَرِّن، عن ابی عبدالله علیه‌السلام قال: اذا زرتم ابا عبدالله علیه‌السلام فالزموا الصَّمْت الاّ مِن خیر، وانْ ملائکة اللَّیل والنَّهار من الحفظة تحضر الملائکة الّذین بالحائر، فتصافحهم فلا یجیبونهم مِن شدَّة البُکاء فینتظرونهم حتّی تزول الشَّمس وحتّی ینوّر الفجر، ثمَّ یکلّمونهم ویسالونهم عن اشیاء مِن امر السّماء، فامّا ما بین هذین الوقتین فانّهم لا ینطقون، ولا یفترون عن البُکاء والدُّعاء، ولا یشغلونهم فی هذین الوقتین عن اصحابهم، فانّما شغلهم بکم اذا نطقتم. قلت: جُعِلتُ فِداک وما الّذی یسالونهم عنه وایّهم یسال صاحبه؛ الحفظة او اهل الحائر؟ قال: اهل الحائر یسالون الحفظة، لانَّ اهل الحائر مِن الملائکة لا یَبرحون، والحفظة تنزل وتصعد، قلت: فما ترَی یسالونهم عنه؟ قال: انّهم یمرُّون اذا عرجوا باسماعیل صاحب الهَواء، فربّما وافقوا النَّبیَّ صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم وعنده فاطمة والحسن والحسین والائمّة مَن مضی منهم فیسالونهم عن اشیاء، وعمّن حضر منکم الحائر، ویقولون: بَشّروهم بدعائکم، فتقول الحفظة: کیف نُبشِّرُهم وهم لا یَسمعون کلامنا؟ فیقولون لهم: بارکوا علیهم وادعوا لهم عنّا فهی البشارة منّا، فاذا انصرفوا فحُفّوهم باجْنِحَتکم حتّی یحسّوا مکانکم وانّا نستودِعهم الَّذی لا تضیع ودائعه؛ ولو یعلمون ما فی زیارته من الخیر ویعلم ذلک النّاس لاقتتلوا علی زیارته بالسّیوف، ولباعوا اموالهم فی اتیانه، وانَّ فاطمة (علیهاالسّلام) اذا نَظرتْ الیهم ومعها الفُ نبیٍّ والفُ صِدِّیقٍ والف شهیدٍ مِن الکَرُوبیّین الف الف یُسعدونها عَلی البُکاء، وانّها لتشهق شَهْقَة فلا یبقی فی السّماوات ملک الاّ بکی رحمةً لصوتها، وما تسکن حتّی یاتیها النَّبیُّ صلی‌الله‌علیه وآله وسلم فیقول: یابُنَیّة قد ابکیتِ اهل السَّماوات وشَغَلْتِهم عن التَّسبیح والتَّقدیس فکُفّی حتّی یقدّسوا، فانَّ الله بالغٌ امره، وانّها لتنظر الی مَن حضر منکم فتسال الله لهم مِن کلِّ خیر، ولا تزهدوا فی اتیانه! فانَّ الخیر فی اتیانه اکثر مِن ان یُحصی»(1) ---------------------------------------- 1_جعفر بن محمد بن قولویه، الوفاة:۳۶۸، کامل الزیارات، ج۱، ص۹۱، تحقیق:بهراد الجعفری، الناشر:مکتبة الصدوق
|
- جزئیات
- مهاتما گاندی آمد سرِ کار , انقلاب هند استعمارؤ انگلیس را بیرون کرد ,اولین سخنرانی گاندی را ببینید, مردم عود روشن کردند و احترام گذاشتند/آمد پشت میکرفون , هنوز نه دولتی تشکیل شده و نه حکومتی برپا شده , رهبرشان آمده /گفت از من تشکر نکنید , از حسین بن علی(علیهما السلام)تشکر کنید...همه مات ماندند, بیشتر از چهارصد مذهب در هند هست , این هم یک بودایی است چرا نام حسین بن علی(علیهما السلام)را می برد/گفت در دوران جوانی ام رفیقی شیعه در مدرسه داشتم , کتابی دستش بود گفت شرح حال امام سوم ما است ,کتاب به زبان اردو بود من آن را خواندم, دیدم در نصف روز با یک جمعیت کم و خانواده ی کوچک چه کرد,من سرمشق گرفتم ,هند را حسین بن علی(علیهما السلام) آزاد کرده است/از آن موقع در ذهنم زندگی او هست,گفت یک خواهش دارم از مردم هند , هنوز نه قانون و نه مجلس و نه دولتی است اما میخواهم این کار و قانون انجام شود وکسی دست به آن نزند چه من زنده بودم و چه مرده/گفت روز شهادت این آقا را شیعیان میگویند عاشورا , میخواهم تعطیل رسمی اعلام کنم,چون حسین بن علی(علیهما السلام) به گردن ما حق دارد/هنوز بعداز گذشت سالیان ,یکی از تعطیلات رسمی هند ,روز عاشورا است. دل مگر کاه است و گویی کَهربا دارد حسین-----در غریبی هم هزاران آشنا دارد حسین
|
- جزئیات
- تابلوی «عصر عاشورا» ؛ مشهور‌ترین اثر تجسمی درباره واقعهٔ عاشورا استاد فرشچیان این اثر را با کیفیت‌ترین در میان تولیدات خود می‌داند. این تابلو جزو آثار هنری یونسکو می‌باشد ؛ این تابلو به دلیل قوت هنری و غنای اثر، در کنار مضمون عاشورایی، یکی از آثار الهام‌بخش و محبوب برای شیعیان است. اما داستان این اثر و نقش موثر مادر استاد را در خلق آن از زبان فرشچیان بشنوید... مادرِ من زن خیلی مقتعدی بود در حدی که اسم امام حسین علیه السلام می آمد گریه میکرد, یکسال بعد از ظهر عاشورا بود و بعد از خواندن زیارت عاشورا به من گفت مادر تو همیشه نشسته ای در این خانه و حتی روزِ عاشورا کار میکنی؟بیا برو روضه ای گوش کن مجلسی برو لا اقل یک حرفِ حسابی به گوشت برسد ,به خودت بیا,گفتم مادر من میروم بالا یک روضه ای برای خودم میخوانم انشالله که مورد قبول قرار گیرد رفتم و تخته شاستی را گذاشتم و بدون طرح و فکرِ اولیه قلم را زدم در رنگ و همینطور طرح خودش آمد و ادامه دادم و انجام دادم خیلی هم زود به پایان رسید مثل اینکه یک عنایت غیبی با من بود که کار خودش انجام میشد و الحمد لله مورد توجه عام قرار گرفت.
|
- جزئیات
- شهیدی که دیر به کربلا رسید:عصر عاشورا درست لحظه ای که وحشت تنهایی حرم , صحرای کربلا را پُر کرده بود و خون خدا و یارانش بر زمین ریخته بود درست لحظه ای که دختران و زنانِ حرم باور کرده بودند که دیگر هیچ کسی نیست تا فریادِ هل منِ ناصرِ حسین علیه السلام را لبیک بگوید , مردی جا مانده از کاروانِ عاشقِ حسین علیه السلام خودش را به کربلا رسانده بود , او کسی نبود جز هفهاف بن مُهَنَّد راسبی , تاریخ نویسان او را پهلوانی قوی هیکل و شیر افکن توصیف کرده اند , مردی از شجاعانِ بصره که دلدادگی اش به علی بن ابیطالب علیهما السلام شهره ی شهر بود, او در جنگهایی همچون صفین در رکاب مولایش جنگیده بود و بعدها خود را برای خدمت گذاری ,نزد امام حسن مجتبی علیه السلام رسانده و پس از شهادت آن حضرت ,ساکنِ بصره شده بود او وقتی شنید سید الشهدا علیه السلام از مکه عازمِ کربلا شده است درست در شرایطی که بیرون رفتن از بصره کارِ دشواری بود ,از شهر فرار کرد و راهی کربلا شد و تا عصر عاشورا خود را به کربلا رساند ,نوشته اند هفهاف دیر به کربلا رسید وقتی که جنگِ لشگریان تمام شده بود ,میگویند او وقتی به سپاهیانِ عمرِ سعد رسید آنها در جوابِ او گفتند ما حسین(علیه السلام) را کشتیم و از اولاد و اصحابِ او جز بیماری و جماعتی از زنان و دختران را باقی نگذاشتیم ,اکنون گروهی از لشگر عمر سعد به غارت خیمه ها رفتند/میگویند هفهاف با شنیدن این جمله شمشیر کشید و دلیرانه جنگید , افرادِ زیادی را کشت تا آنکه افرادِ سپاهِ دشمن او را محاصره کردند و به شهادت رساندند
|
- جزئیات
- برای امام حسین علیه السلام باید گریه ی زنانه کرد و ضجّه زد , عبیل ,بکاء صَرخه امام صادق علیه السلام دستهایشان را بلند کردند و فرمودند به شخص که خدا این دادهایی که در عزای سیدالشهدا علیه السلام زدی را رحمت کند/چقدر نصیحت و موعضه میشد که کار دستگاه امام حسین علیه السلام پیش برود...شخص شده ذاکر اهل بیت علیه السلام اینه به برکت روضه است و به تبعیت از حق است,انوار حق است روضه...یک ایستگاه صلواتی با جوان کاری کرده است در تهران مسیحی بوده چای هم نه چون باکلاس بودند قهوه میدادند در ایستگاه ,کارش به جایی رسیده اسم و فامیلش عوض شده محله و شغلش عوض شده به برکت این جوان حدود 18 نفر شیعه شدند این شخص ازدواج کرده عقدش را من خواندم یک زن پوشییه ای گرفته در تهران/رفتن در ایستگاه صلواتی آنهم مسیحیان خودشان ایستگاه زده بودند چه میکند سیدالشهدا علیه السلام؟تو صف ایستاده بوده که قهوه بخورد هوا و محیط و جذبه ی حسینی او را میگیرد/صدای مداح عربی در ایستگاه می آید با اینکه مسیحی و ایرانی بودند یک مداح عرب گذاشتند ,پدرش میگفت من هروقت این صدا را گوش میدادم سوز داشت برایم و اشکم جاری میشد الآن فهمیدم در ته قلبم شیعه بودم بعد فهمیدم مقتل عربی میخواند هروقت میشنیدم خودم را در کوچه ها گم میکردم کسی من را نبیند گریه میکنم/ما کجا میچرخیم؟غریبه ها می آیند خودی میشوند ما می ایستیم از درو دیوار مجلس امام حسین علیه السلام ایراد میگیریم و فلسفه ی همه چیز را می خواهیم, برو آقاجان این دستگاه کار خودش را ادامه میدهد و میرود و با قدرت هدایت میکند
|
- جزئیات
- امروز عرض میکنم که اگر حادثه ی کربلا نبود ,و شهادت سیدالشهدا علیه السلام نبود , از دین خبری نبود/از تشیّع که حقیقت دین است خبری نبود/به صراحت عرض کنم اگر حادثه ی کربلا نبود همه ی ما ها پیروانِ سقیفه بودیم/آن نمازی که خوانده میشد , آن روزه ای که گرفته میشد,آن حجی که میرفتند, و آن عبادت ها را به ظاهر انجام میدادند ,لا خبرٌ جاء و لا وحیٌ نَزَل که ادامه ی حسبنا کتاب الله است ادامه ی إنّ الرجل لیهجر است اینها برداشتند دین است از اصل, و امامت و ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام اصل دین است/مکرر از بنده شنیده اید که اگر از کسی ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام را گرفتند کلِ دین را گرفته اند...
|
- جزئیات
- یکی از وعاظ نقل میکرد کسی از بستگانش پیرزنی است در اصفهان که سالهاست از زمان بچگی ما در منزلش زیارت عاشورا دارد و چند نفر می آیند میگوید یک بار به ذهنم آمد ما چند پیرزن هستیم نهایتا به ده نفر برسیم,یک عاشورا خواندن بدون روضه , و یک چای میدهیم و نانو پنیر ,آیا برای ما چیزی مینویسند؟چون در ذهن بعضی ها است که مجلس بید چهار یا پنج هزار نفر باشد منبری و مداحان مختلف باشد و شام هم چه بدهند... بنر و پوستر و تبلیغات...آن وقت ثواب دارد...نستجیر بالله یک نفر هم حتی هستی ثواب دارد...شب میخواهی بخوابی در دلت بگو صلی الله علیک یا اباعبدالله ,مجلس منعقد میشود...بیین چقدر دل صدیقه ی طاهره سلام الله علیها را شاد کرده ای , ببین چقدر امام زمان علیه السلام و عجل الله تعالی فرجه الشریف دعایت میکند/تمام اعتقاداتت را ضمانت کن و بخواب/پیرزن میگوید آن شب یا شب بعدش در عالم رؤیا دیدم پیرزنها که امدند داخل چند خانم هم آمدند اما یکی از آنها از او نور موج میزند و آن خانوم ها از او عقب تر راه میرفتند/سلام کردم و گفتم بفرمایید , جواب سلام من را دادند و اسم من را بردند فرمود فلانی تو بیشتر از چهل سال است داری عاشورا میگیری/در مجالس پسرم کسی یک استکان را از سرِ راه بگذارد کنار پای کسی به آن نخورد میگویم اسمش را بنویسند (نه اینکه مسئول چای و استکان جمع کن باشد)تو چهل سال است در خانه ات عاشورا میخوانی ما تو را فراموش میکنیم؟کجا برویم اینقدر مهربان باشند...
|
- جزئیات
- توبه ی لحظه ی آخر یکی از یاران یزید:من دلیرتر از شیرِ بیشه ام , پروردگارا من پسر سعد را رها کرده و یاور حسینم(علیه السلام)اینها بخشهایی از رجزهای ابوالشعثا است کسی که در برخی نقلهای تاریخی میگویند مانند حرّ در میانه های راه از سپاه دشمن جدا و به یاران سیدالشهدا علیه السلام پیوست/آمده است که ابوالشعثا با سپاه عمر سعد از کوفه راهی کربلا شد اما بعد از مدتی با دیدن نپذیرفتن شروط سیدالشهدا علیه السلام و ظلم لشگر یزید بر نوه ی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم , از آنه جدا و در رکاب سید الشهدا علیه السلام وارد میدان نبرد شد/صبح روز عاشورا وقتی نبرد میان امام و سپاه کوفه آغاز شد ابوالشعثا ابتدا سوار بر اسبش به میدان نبرد رفت و بدون هیچ ترسی به سپاه دشمن زد , اما در این بین تعدادی از سپاهیان دشمن به او هجوم آوردند و اسبش را کشتند/بعد از این اتفاق او که در تیر اندازی مهارتی زبان زد داشت جلوی سید الشهدا علیه السلام زانو زد و صد تیر به سوی لشگر دشمن پرتاب کرد , امام علیه السلام که او را در این حال دیدند در حقش این دعا را خواندند:خداوندا تیرش را به هدف بنشان و پاداش او را بهشت قرار دِه ابوالشعثا با تمام شدن تیرهایش از جا بلند شد و به اباعبدالله علیه السلام گفت:ای پسر رسول خدا تمام تیرهایم را در راه تو رها کردم و تنها پنج تیرم به خطا رفت و دیدم که شماری از نیروهای دشمن با تیر من کشته شدند , سپس شمشیر برداشت و آماده ی دفاع از سیدالشهدا علیه السلام شد نوشته اند او 18 نفر از دشمنان را به خاک انداخت و چند برابر آنها را مجروح کرد انبوه لشگریان یزید که از شجاعت او دیگر تاب و توانی نداشتند , محاصره اش کردند و سرانجام با حمله ای ناگهانی او را به شهادت رساندند...
|
- جزئیات
- کتاب فیض القدیر شرح جامع الصغیر سیوطی است که علامه مناوی نوشته است/در جلد سوم این کتاب صفحه 388 در ذیل روایت که شرحی انجام میدهد جالب است/در شرح روایت حسین منی و انا من حسین , احب الله من احب حسینا ,الحسن و الحسین سبطان من الأسباط...(سلام الله علیهما) در شرح آن از قاضی که از علمای بزرگ اهل سنت است نقل میکند : حسین منی و انا من حسین علیه السلام که رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم)فرموده است این جمله را همینجوی نفرموده بلکه از طریق وحی با خبر شده است که مردم چه بر سر حسین بن علی علیهما السلام می آورند و مخصوصا این جمله را بیان کرده اند گویا در این جمله رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم)میخواهند بفرمایند هیچ فرقی بین من وحسین(علیه السلام)نیست و ما یکی هستیم,هرکس من را قبول دارد حسین علیه السلام را باید قبول داشته باشد و هرکس با حسین علیه السلام بجنگد بامن جنگیده است/رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم میخواستند به مردم بفهمانند من و حسین علیه السلام مانند یک شیء واحد هستیم و یکی هستیم/این عالم سنی میگوید مانند شیء واحد هستند و پیامبر میخواسته بفهماند که بعد از من مبادا با علی علیه السلام و اولاد او در بیوفتید , همانطور که محبت من واجب است محبت حسین علیه السلام واجب است همانطور که جنگیدن با من و تعرض به من حرام است حسین علیه السلام هم مانند من است و این مطلب را رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تاکید کرده اند با ادامه ی فرمایش , أحب الله من أحب حسینا ,خدا دوست میدارد آنکسی را حسین علیه السلام را دوست داشته باشد دوست داشتن حسین علیه السلام دوست داشتن رسول خداست و دوستی با رسول خدا دوستی با خداست
|
- جزئیات
- امام حسین علیه السلام شب عاشورا وقتی بیعت گرفتن از اصحاب و همه گفتن می مانیم,فرمودند هرکس زن و بچه همراهش هست آنها را ببرد بیرون کربلا مثلا ببرد قبیله ی بنی اسد/علی بن مُظاهر آمد در خیمه به هخمسرش گفت وسایلت را جمع کن میخواهم تو را ببرم,گفت من را کجا میبری؟شخص گفت اباعبدالله علیه السلام فرموده اند اگر زن همراهتان هست ببرید قبیله ی بنی اسد بگذارید و بیایید,همسرش گفت برای چه؟گفت من از آقا سوال کردم ایشان فرمودند فردا که من به شهادت برسم زن و بچه ی من اسیر میشوند,نمیخواهم زن و بچه ی شما اسیر بشوند.../این زن یک تازه عروس بود,بلند شد وسط خیمه و شروع کرد به گریه کردن ,اگر کس دیگه ای بود و تعهدی نداشت میگفت امام فرموده اند ما هم که تا الان بوده ایم پس برویم...اما تعهدش را ببینید/گفت امام حسین علیه السلام زن و بچه های خودش و حضرت زینب سلام الله علیها را هم میبرد؟گفت نه آنها می مانند و فردا اسیر میشوند.../زن گفت: یابن مُظاهر انصاف را رعایت نکرده ای اگر این کار را بکنی و خودت برگردی و فردا شهید بشویی ,روز قیامت مقابل پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم بِایستی و بگویی من از حسین علیه السلام دفاع کرده ام ,اما من فردای قیامت در مقابل زهرای مرضیه سلام الله علیها رو سیاه باشم؟بگوییم من رفتم و زینب کبری سلام الله علیها ماند و اسیر شد؟من جواب حضرت زهرا سلام الله علیها را نمی توانم بدهم...به امام حسین علیه السلام عرض کن همسرم نمی رود , اگر زینب سلام الله علیه رفت من هم میروم/چقدر فرق تعهد است...آمد به امام حسین علیه السلام عرض کرد و آقا گریه فرمودند و برایشان دعا کردند و فرمودند: خداوند به شما خیر بدهد
|
- جزئیات
- یکی از قدیمی ترین نوحه های ضبط شده به زبان فارسی است که به نظر می رسد مربوط به اواخر دوره قاجار باشد. شعر نوحه «جبرئیل» منسوب به «ناصرالدین شاه قاجار» بوده و خواننده آن نامشخص است. این نوحه قدیمی با دستگاه گرامافون ضبط شده است. از عرش با ملائک سیاح جبرئیل آمد به یار شه بی‌یار جبرئیل وقتی رسید دید حسین را میان خون گفتا فدای جان تو، صد بار جبرئیل برگو پیکری که منش پروریده‌ام بینی چه سان جراحت بسیار، جبرئیل این گفت و سایه بر بدن آن جناب کرد از شه پر به دیده خونبار جبرئیل شاه شهید دیده گشوده به ناله گفت ای پیک وحی خالق جبار، جبرئیل بردار سایه‌ات زسرم این دم وصال حایل مشو میان من و یار، جبرئیل گر سایه افکنی، به سر اصغرم فکن آن طفل هست چو گل بی‌خار، جبرئیل مادر نداشت شیر و منش هم ندارم آب لب تشنه گشت کشته‌ی اشرار، جبرئیل اندر کنار علقمه هر لحظه بگذری کن سایه‌ای به میر علمدار، جبرئیل آن نوجوان شبیه جدش پیغمبر است کن سایه‌ای به احمد مختار، جبرئیل شو سایبان به راس درخشان قاسمم چون هست آن یتیم دل افکار، جبرئیل در راه شام چون گذری بر عیال ما کن سایه‌ای به عابد بیمار، جبرئیل طفلم سکینه و دختر زارم رقیه را آنجا زنند سیلی بسیار، جبرئیل اندر خرابه گر گذرت گشت از وفا کن سایه‌ای به زینب افکار جبرئیل لیک چون آن ستم‌زدگان، آل اطهرند کن سایه‌ای به عترت اطهار، جبرئیل اندر مدینه گر گذری ای برادرم ده تسلیت به دختر بیمار جبرئیل پرواز چو کنی، تو به لوح و قلم رسی کن ثبت شعر ناصر قاجار جبرئیل
|
