سوره نجم
ترتيب	بانواي	زمان	حجم	دانلود	پخش
62	هدایت فر	00:07:02	1.61 MB

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
سوگند به ستاره هنگامى كه افول مى‏كند، (1)
كه هرگز دوست شما ( محمد «ص‏») منحرف نشده و مقصد را گم نكرده است، (2)
و هرگز از روى هواى نفس سخن نمى‏گويد! (3)
آنچه مى‏گويد چيزى جز وحى كه بر او نازل شده نيست! (4)
آن كس كه قدرت عظيمى دارد ( جبرئيل امين) او را تعليم داده است؛ (5)
همان كس كه توانايى فوق العاده دارد؛ او سلطه يافت... (6)
در حالى كه در افق اعلى قرار داشت! (7)
سپس نزديكتر و نزديكتر شد... (8)
تا آنكه فاصله او (با پيامبر) به اندازه فاصله دو كمان يا كمتر بود؛ (9)
در اينجا خداوند آنچه را وحى كردنى بود به بنده‏اش وحى نمود. (10)
قلب (پاك او) در آنچه ديد هرگز دروغ نگفت. (11)
آيا با او درباره آنچه (با چشم خود) ديده مجادله مى‏كنيد؟! (12)
و بار ديگر نيز او را مشاهده كرد، (13)
نزد «سدرة المنتهى‏»، (14)
كه «جنت الماوى‏» در آنجاست! (15)
در آن هنگام كه چيزى ( نور خيره‏كننده‏اى) سدرة المنتهى را پوشانده بود، (16)
دیده اش به جایی دیگر میل نکرد و از حد تجاوز نکرد (17)
او پاره‏اى از آيات و نشانه‏هاى بزرگ پروردگارش را ديد! (18)
به من خبر دهيد آيا بتهاى «لات‏» و «عزى‏»... (19)
و «منات‏» كه سومين آنهاست (دختران خدا هستند)؟! (20)
آيا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! (در حالى كه بزعم شما دختران كم ارزش‏ترند!) (21)
در اين صورت اين تقسيمى ناعادلانه است! (22)
اينها فقط نامهايى است كه شما و پدرانتان بر آنها گذاشته‏ايد (نامهايى بى‏محتوا و اسمهايى بى مسما)، و هرگز خداوند دليل و حجتى بر آن نازل نكرده؛ آنان فقط از گمانهاى بى‏اساس و هواى نفس پيروى مى‏كنند در حالى كه هدايت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است! (23)
يا آنچه انسان تمنا دارد به آن مى‏رسد؟! (24)
در حالى كه آخرت و دنيا از آن خداست! (25)
و چه بسيار فرشتگان آسمانها كه شفاعت آنها سودى نمى‏بخشد مگر پس از آنكه خدا براى هر كس بخواهد و راضى باشد اجازه (شفاعت) دهد! (26)
كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، فرشتگان را دختر (خدا) نامگذارى مى‏كنند! (27)
آنها هرگز به اين سخن دانشى ندارند، تنها از گمان بى‏پايه پيروى مى‏كنند با اينكه «گمان‏» هرگز انسان را از حق بى‏نياز نمى‏كند!(28)
حال كه چنين است از كسى كه از ياد ما روى مى‏گرداند و جز زندگى مادى دنيا را نمى‏طلبد، اعراض كن! (29)
اين آخرين حد آگاهى آنهاست؛ پروردگار تو كسانى را كه از راه او گمراه شده‏اند بهتر مى‏شناسد، و (همچنين) هدايت‏يافتگان را از همه بهتر مى‏شناسد! (30)
و براى خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است تا بدكاران را به كيفر كارهاى بدشان برساند و نيكوكاران را در برابر اعمال نيكشان پاداش دهد! (31)
همانها كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت دورى مى‏كنند، جز گناهان صغيره (كه گاه آلوده آن مى‏شوند)؛ آمرزش پروردگار تو گسترده است؛ او نسبت به شما از همه آگاهتر است از آن هنگام كه شما را از زمين آفريد و در آن موقع كه بصورت جنينهايى در شكم مادرانتان بوديد؛ پس خودستايى نكنيد، او پرهيزگاران را بهتر مى‏شناسد! (32)
آيا ديدى آن كس را كه (از اسلام -يا انفاق-) روى گردان شد؟! (33)
و كمى عطا كرد، و از بيشتر امساك نمود! (34)
آيا نزد او علم غيب است و مى‏بيند (كه ديگران مى‏توانند گناهان او را بر دوش گيرند)؟! (35)
يا از آنچه در كتب موسى نازل گرديده با خبر نشده است؟! (36)
و در كتب ابراهيم، همان كسى كه وظيفه خود را بطور كامل ادا كرد، (37)
كه هيچ كس بار گناه ديگرى را بر دوش نمى‏گيرد، (38)
و اينكه براى انسان بهره‏اى جز سعى و كوشش او نيست، (39)
و اينكه تلاش او بزودى ديده مى‏شود، (40)
سپس به او جزاى كافى داده خواهد شد! (41)
(و آيا از كتب پيشين انبيا به او نرسيده است) كه همه امور به پروردگارت منتهى مى‏گردد؟! (42)
و اينكه اوست كه خنداند و گرياند، (43)
و اوست كه ميراند و زنده كرد، (44)
و اوست كه دو زوج نر و ماده را آفريد... (45)
از نطفه‏اى هنگامى كه خارج مى‏شود (و در رحم مى‏ريزد)، (46)
و اينكه بر خداست ايجاد عالم ديگر (تا عدالت اجرا گردد)، (47)
و اينكه اوست كه بى‏نياز كرد و سرمايه باقى بخشيد، (48)
و اينكه اوست پروردگار ستاره «شعرا»! (49)
(و آيا به انسان نرسيده است كه در كتب انبياى پيشين آمده) كه خداوند قوم «عاد نخستين را هلاك كرد؟! (50)
و همچنين قوم «ثمود» را، و كسى از آنان را باقى نگذارد! (51)
و نيز قوم نوح را پيش از آنها، چرا كه آنان از همه ظالمتر و طغيانگرتر بودند! (52)
و نيز شهرهاى زير و رو شده (قوم لوط) را فرو كوبيد، (53)
سپس آنها را با عذاب سنگين پوشانيد! (54)
(بگو:) در كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد دارى؟! (55)
اين (پيامبر) بيم‏دهنده‏اى از بيم‏دهندگان پيشين است! (56)
آنچه بايد نزديك شود، نزديك شده است (و قيامت فرامى‏رسد)، (57)
و هيچ كس جز خدا نمى‏تواند سختيهاى آن را برطرف سازد! (58)
آيا از اين سخن تعجب مى‏كنيد، (59)
و مى‏خنديد و نمى‏گرييد، (60)
و پيوسته در غفلت و هوسرانى به سر مى‏بريد؟! (61)
حال كه چنين است همه براى خدا سجده كنيد و او را بپرستيد! (62)

نوشتن دیدگاه