متن ادبی «يا كريم اهل بيت»

(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)

مي‌آيي از آبي‌ترين كرانه‌هاي نور؛ تا سخاوت دريايي تو عرصه‌اي باشد براي طلوع دومين خورشيد امامت در تيرگي زمين.
كريم اهل بيت، ‌اي باغبان نور!
با خنده‌هاي غنچه به مهماني آمدي،
ما جشن آفتابي آيينه تو را
در چهره علي به تماشا نشسته‌‌ايم
امروز، گل به خانه زهرا رسيده است
يعني خدا جمال تو را آفريده است.

اي كمال سخاوت! زمين آغوش خود را گشوده است تا با تو بپيوندد و دل بي‌قرار خود را به درياي تو بزند.
يا كريم اهل بيت! تو آن آيه‌اي كه از سوره كوثر نازل مي‌شوي تا منجي روز محشر باشي. تو آمدي و پرده‌هاي شب را كنار زدي تا در زلالي سينه‌ات، پرنده ‌ايمان، دوباره اوج بگيرد.
درآ كه در دل خسته توان درآيد باز
بيا كه در تن مرده روان درآيد باز
چشمه سخاوت
امشب، هر ستاره‌اي را كه رصد مي‌كنم، نام تو را مي‌بينم كه به وسعت يك آسمان شكيبايي، مي‌درخشد و شوق پرواز را در دل عاشقانت به تپش وامي‌دارد. دست‌هاي نيازمان را از چشمه سخاوتت كوتاه مكن؛ بگذار با وضو در نور امامتت، شيريني كرامتت را چشيده باشيم!
اي شعله خدا
هم‌‌خانه با حسين
هم‌شانه با علي
چون چلچراغ علم
بر دل خوش آمدي!
امام غربت
اي امام غربت! آن‌كه از آبروي تو وساطت مي‌طلبد، تشنه باران هدايت توست و آن‌كه حاجت را بهانه كرده، تشنه رفاقت با تو.
به حق شادي ميلادت، قفل بسته چشمان ما را با عنايت و كرمت بگشاي تا طعم سفره مهرباني تو را بچشيم؛ كه هيچ زخمي از بارش كرامت باراني‌ات بي‌مرهم نمي‌ماند؛ يا كريم اهل هدايت!
رزيتا نعمتي

اشارات :: شهريور 1387، شماره 112