حاکم نیشابوری از محدثین بزرگ مخالفین می‌نویسد:

ومَر عمَر بْن الْخَطَّابِ [...] على حفارِينَ يَحْفِرُونَ قَبْرَ زينب في یوم صَائِف فَقَالَ: لَوْ أَنِّي ضَرَبْتُ عَلَيْهِمْ فُسْطَاطًا وَكَانَ أَوَّلَ فُسْطَاطٍ ضُرِبَ عَلَى قَبْرٍ بِالْبَقِيع.

عمر از قبر زینب بنت جحش در روز گرمی عبور می‌کرد پس گفت: خیمه‌ای بر روی قبر بزنیم و این اولین چادر و خیمه‌ای بود که بر روی قبری در قبرستان بقیع بنا شد.

المستدرک علی الصحیحین، تألیف حاکم نیشابوری، جلد ۴، صفحه ۲۶، چاپ دار الکتب العلمیة

طبق این نقل حاکم نیشابوری، بنای بر روی قبور اگر حرام یا شرک باشد عمر مرتکب حرام شده و اول مشرک است.