وَ إِنَّمَا يُسْتَحَبُّ أَنْ يُقْرَأَ فِي الْأُولَى الْحَمْدُ وَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ وَ فِي الثَّانِيَةِ الْحَمْدُ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ لِأَنَّ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ سُورَةُ النَّبِيِّ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ‌ فَيَجْعَلُهُمُ الْمُصَلِّي وَسِيلَةً إِلَى اللَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ لِأَنَّهُ بِهِمْ وَصَلَ إِلَى مَعْرِفَةِ اللَّهِ تَعَالَى وَ يُقْرَأَ فِي الثَّانِيَةِ سُورَةُ التَّوْحِيدِ لِأَنَّ الدُّعَاءَ عَلَى أَثَرِهِ مُسْتَجَابٌ فَيُسْتَجَابُ بَعْدَهُ الْقُنُوتُ‌

شیخ صدوق گفته است: فقط مستحب است در رکعت اول حمد و انا انزلناه (سوره قدر) و در دومی حمد و قل هو الله احد (سوره توحید) خوانده شود، زیرا انا انزلناه سوره پیامبر و اهل بیتش صلوات الله علیهم اجمعین است و نماز گزار با خواندن این سوره، آنها را وسیله ای به سوی خداوند متعال قرار می دهد؛ چرا که وی به وسیله اینها به معرفت خداوند متعال رسیده است. و در رکعت دوم سوره توحید خوانده شود؛ زیرا دعا در پی آن مستجاب است؛ پس بعد از آن (دعای) قنوت مستجاب  می شود.

من لا يحضره الفقيه/ج1/ص315
بحارالانوار/ج82/ص31
لوامع صاحبقرانی/ج 4/ص94
سفینة البحار/ج7/ص242
الوافي  ج۸ ص۸۵۷