دعا کردن و طلب حاجت از خداوند متعال مقدمات و شرایطی دارد که اگر انسان آن مقدمات و شرائط را فراهم و رعایت نکند، چه بسا دعای او مورد توجه و استجابت قرار نگیرد . یکی از شرایط استجاب دعا این است که انسان با دهان پاک خداوند متعال را بخواند و از او طلب حاجت کند.
در کتاب شریف کافی از امام صادق (علیه السلام) این داستان نقل شده است که حضرت فرمودند: عابدی از بنی اسرائیل سه سال پیوسته دعا می کرد تا خداوند به او پسری عنایت کند؛ ولی دعایش مستجاب نمی شد. روزی در مناجات خود با خدا اینگونه عرض کرد: خدایا! آیا من از تو دور هستم که سخنم را نمی شنوی، یا به من نزدیک هستی ولی جوابم را نمی دهی؟!
امام (علیه السلام) در ادامه می فرماید: در عالم رویا به او گفتند: سه سال است خدا را با زبانی که به فحش و ناسزا آلوده است می خوانی، اگر می خواهی دعایت مستجاب شود، فحش و ناسزا را رها کن، از خدا بترس و قلبت را از آلودگی پاک کن و نیت خود را نیکو گردان.
حضرت می فرمایند: شخص عابد به آن دستورات عمل کرد، و خدای متعال دعای او را اجابت و پسری به او عطا فرمود.[1]
بنابراین، اگر انسان خداوند متعال را می خواند ولی اثری نمی بیند، ابتدا باید به خود رجوع کرده و در فراهم سازی مقدمات و شرائط دعاء تلاش کند. اما اگر مقدمات را رعایت کرد و دعای او اجابت نشد، انسان نباید مأیوس گردد، که یأس از رحمت خدا خود گناه کبیره می باشد[2]. خداوند متعال در قرآن کریم این تضمین را داده و فرموده است: «ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ[3]» مرا بخوانید، دعایتان را اجابت می کنم. البته ممکن است استجابت دعا همان لحظه نباشد و در آینده و یا حتی در روز قیامت واقع شود.
همیشه باید این نکته را مدنظر داشت که انسان گاهی از خدا طلب حاجتی دارد، اما در علم الله آن امر یا فعلا و یا اساسا به صلاح نمی باشد. از آنجا که خداوند متعال از پدر بر انسان مهربانتر است، در دنیا آن حاجت را به اجابت نمی رساند و در آخرت به گونه ای پاداش می دهد که انسان افسوس بخورد که ای کاش بیش از این خدا را خوانده بودم و دعایم در دنیا اجابت نشده بود[4]. این آیه شریفه گویای همین مطلب می باشد: «عَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ» [5] چه بسا انسان از چیزی اکراه داشته باشد ولی همان چیز به خیر و صلاح انسان باشد و چه بسا چیزی را دوست داشته باشد ولی آن چیز برای انسان شر باشد، خدا می داند و شما نمی دانید.
مؤسسه جهانی سبطین علیهما السلام
موسوی

پی نوشت:
[1] - اصول کافی،ج2، ص 324
[2] - یوسف،87
[3] - غافر/60
[4] -اصول کافی،ج2، ص 490
[5] - بقره، 216

نوشتن دیدگاه