مرحوم آیت الله محمد تقی نجفی صفهانی (ت1362 ق) در کتاب خواص الآیات، روایات شریفی را در موضوع  اثر بعضی از اسماء الهی از  حضرت امام رضا علیه السلام نقل می‌کند.
بعضی از آن اسماء الهی و آثار آن‌ها در ذیل نقل شده است.
حضرت امام رضا علیه ‌السلام فرمودند:
هرکس در سحرگاه با طهارت باشد و دست بلند کند و 10 بار بگوید: «یا باسِط» ، و سپس بر روی خود بکشد ، هرگز محتاج نشود و از غم خلاصی یابد و از جایی که گمان نداشته باشد ، نعمت یابد و روزی برای وی فراخ گردد.
هرکس اسم «المُجیب» را 1001 بار بخواند ، حتما حاجتش برآورده می شود.
هرکس در هنگام دعا 70 بار بگوید: «یا بَدیع» ، دعای او مستجاب می شود.
هرکس اسم «المَلِک» را 19 بار بخواند، از خلق بی نیاز گردد و در دنیا و آخرت مرفّه الحال می شود.
هرکس اسم «المُجیب» را 1001 بار بخواند ، حتما حاجت او برآورده می شود.
هرکس اسم «الحکیم» را روی فولاد نقش کند و با خود همراه کند ، و این اسم را چنین بخواند: «بِحَقِّ اسمِکَ حَصِّل لِی مُرادی» ، در هیچ امری معطّل نمی ماند و از دشمنان ایمن شود ، و اگر معلّم اطفال باشد ، به اندک زمانی، اثر تعلیم او به ظهور می رسد.
هرکس اسم «الحیُّ القیّوم» را ورد خود سازد ، عمرش دراز می شود و برای وی در دل ها تصرّف کامل پدید می آید.
هرکس هر روز بعد از نماز صبح ، اسم «عَزیز» را 41 بار بخواند، محتاج خلق نگردد و در میان مردم ، عزیز و مکرّم خواهد شد.
به جهت آسان شدن هر دشواری ، فرد باید اسم «الحکیم» را بسیار بگوید.
هرکس روز جمعه بعد از نماز صبح ، 70 بار بگوید: «یا فتّاح» ، و دست بر سینه گذارد ، زنگ غفلت از دل او می رود ، و به هرکس روی آورد ، پیش می برد.
هرکس بخواهد نفس امّاره مطیع او شود ، در هنگام خواب دست بر سینه گذارد و 100 بار بگوید: «یا مُمیت».
هرکس اسم «البارِی» را هر جمعه 100 بار بگوید ، خداوند متعال او را در قبر تنها نمی گذارد و از برای او مونسی می فرستد.
هرکس گناه بسیار زیاد دارد و به نومیدی نزدیک شده است ، به خواندن اسم «العَفو» مداومت نماید ، که به امید تمام به بهشت درآید.
اگر اسم «الوَدُود» به تعداد 1001 بار بر مویز یا طعامی خوانده شود ، و زوج یعنی زن و شوهر از آن بخورند ، میان ایشان الفت پیدا می شود.
اگر شیر زنی کم باشد ، اسم «الرَّقیب» را روی کاسه چینی بنویسند و با آب نیسان که بر آن دعا خوانده شده است ، بشویند و به آن زن بدهند ، در این صورت شیر او زیاد می شود.
هرکس اسم «الحَسیب» را هر روز از روزهای هفته ، 80 بار بگوید ، و از روز پنچ شنبه شروع نماید ، در دفع دشمن از این ورد قوی تر نمی باشد.
هرکس بخواهد مظلومی را از دست ظالمی خلاص کند ، در برابر او بایستد و 10 بار بگوید: «یا رَؤُف» ، در این صورت آن ظالم، شفاعت آن فرد را در حق مظلوم قبول می کند.
هرکس مظلوم باشد و در سحرگاه 66 بار «یا وَکیل» بگوید و سپس ظالم را نفرین کند ، زوال آن ظالم می رسد.
هرکس اسم «الخَبیر» را زیاد بگوید ، از شرّ نفس و سلطان و جور او ایمن گردد.
هرکس در وقت زوال ، اسم «القُدُّوس» را 170 بار بگوید ، دل او نورانی می گردد و از وسوسه شیطان در امان خواهد ماند.
اگر کسی اسم «السَّلام» را 131 بار بر سر بیمار بخواند ، از آن مرض صحّت می یابد.
اگر کسی اسم «السَّلام» را بر نقره نقش کند و همیشه با خود به همراه داشته باشد ، به شرط آن که با طهارت باشد ، از شرّ شیطان ایمن می گردد و بر دشمنان پیروز می شود و با ایمان به سلامت (از دنیا) می رود.

خواص الایات، آیت ‌الله نجفی اصفهانی، ص50-66

نوشتن دیدگاه