همه وجودش گستره دانش بود و انتشار آن، امویان را به خاطر کوردلی و ناتوانی شان در فهم و ادراک، به ستوه آورده بود.
کرامت به تیره بختان جاهل عرضه میکرد تا شاید از طوفان غفلت، به ساحلِ رستگاری برسند.
وارث دردهای کربلا بود؛ وارث مظلومیّت سرهای بریده که از سیاه دلی و مکر یزید، به نیزه رفته بود.
علم لدنی اش، بیدارکننده خاک بود و رسایی خطبه هایش لرزه بر اندام هشامیانِ جاه طلب می انداخت. باقرالعلوم بود ـ و گسترش دهنده و شکافنده دانش
****
خداحافظ
زمین، سوگوار است.
پروانه ها به کوچه آمدهاند تا در آتش فراغش بعد از این خاکستر شوند.
سینه ها تاب حجم سنگین اندوهش را ندارند و پشت آسمان از این داغ، شکسته است.
این بوی بهشت است که در فضای مدینه شناور است.
خداحافظ، خورشید پنجم، یا محمّدبن علی علیه السلام !
فاطمه سلیمان پور
دیدگاهها
" لا تُنالُ وِلایَتُنا الّا بِالعَمَلِ و َ الوَرَع "
"کسی به ولایت ما نمی رسد مگر با عمل شایسته و خودداری از گناه "
(جهاد النفس،ص112)
متن زیبایی بود - ممنون
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا