سوره ضحی

(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)

 139. خداوند در این سوره، به روشنایی روز و فراگیری شب قسم یاد کرده که پیامبر را رها نکرده است (آیات 1 - 3). می دانیم که مدتی نزول وحی بر پیامبر قطع شد و این بهانه ای شد برای عیب جویی مشرکین، که خداوند با فرستادن این آیات، برای تقویت وحی و تأیید پیامبر، رحمت خود را نازل کرد.
سوره ضحی سیزدهمین سوره است که بعد از سوره قلم و قبل از سوره مزمل در مکه، در اوایل بعثت نازل شده و یازده آیه دارد.(423)
در شواهد التنزیل(424) از تفسیر فرات کوفی،(425) از امام علی (علیه السلام) روایتی نقل شده که آن حضرت فرمود:
زمین برای هفت نفر آفریده شد که (زمینیان) به واسطه آنان روزی می خورند، نصرت می یابند و باران بر آن می بارد: عبدالله بن مسعود، ابوذر، عمار، سلمان، مقداد، حذیفه و من، هفتمین آنان، امامشانم؛ خداوند فرمود: وأما بنعمه ربک فحدث.(426)

423) آشنایی با سوره ها، ص 95.
424) شواهد التنزیل، ج 2، ص 347، ح 1114. (این روایت را - با اندکی تفاوت - شیخ طوسی نیز در اختیار معرفة الرجال، ص 6، آورده است).
425) تفسیر فرات کوفی، ص 570.
426) ضحی (93) آیه 11 (و نعمت های پروردگارت را بازگو کن).