یکی از مهمترین مسائلی که در زندگی افراد مورد توجه و توصیه ائمه معصومین علیهم السلام واقع شده است نحوه رفتار با برادر، دشمن و توده مردم است.
یکی از صفات محموده، احترام گذاشتن به بندگان خداست چنانکه در حدیث قدسی آمده است، حق سبحان فرمود: از غضب من ایمن شود هر که بنده مؤمن مرا اکرام کند.
امیرالمؤمنین امام علی(علیه السلام) درباره این که چگونه باید با برادر، دشمن و توده مردم رفتار کنیم، فرمودند: جان و مالت را فدای برادر خود کن و عدل و انصافت را نثار دشمنت ساز و خوشرویی و احسانت را به عموم مردم ببخش(1).
ایشان همچنین در حدیثی دیگر می‌فرمایند: خویشتن را پایبند دوستی کن و خود را در راه تحمّل زحمات (یا هزینه‏‌های) مردم به شکیبایی وادار(2).
آن حضرت در جایی دیگر چنین فرمودند که : هر کس رابطه‏‌اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود(3).
پیامبر مکرم اسلام(صلی الله علیه و آله) نیز بلند مرتبه ‏‌ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت را کسی می‌دانند که در روی زمین بیشتر در خیرخواهی و ارشاد مردم قدم بردارد(4).

منابع :
1- بحارالأنوار: 78 / 50 / 76 منتخب میزان الحکمة: 380
2- بحارالأنوار: 74 / 175 / 6 منتخب میزان الحکمة: 380
3- بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۳۶۶، ح ۱۲
4- بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۳۶۶، ح ۱۲

منبع : وارث