خدا جمال تو از خویش آفرید

(زمان خواندن: 1 دقیقه)

در رثای پیغمبر اکرم، حضرت محمد مصطفی (صلی ‌الله‌ علیه‌ و آله)

دیگر طبیب بر سر بالین نیاورید
بالینِ من حسین و حسن را بیاورید

این شرحِ صدر، مرهمِ جان کَندَنِ من است
از سینه‌ام حسینِ مرا از چه می‌برید؟

ای نور دیدگانِ من این‌گونه بی‌قرار
امروز بر رسول گریبان چه می‌درید؟

روزی رسد که هر دو جگر پاره می‌شوید
با این که در بهشت شما هر دو سرورید

بوسه اگر به روی لبان شما زنم
روزی ز تشتِ خون، جگر، سر بر آورید

زهرای من! تو اِذنِ دخولِ اَجَل بده
زیرا خدا به غیر تو کوثر نیافرید

او که دری به غیرِ درِ خانه اَت نزد
داند خدا مرا به ولای تو پَروَرید

تا می‌شود، حبیبۀ من پشت در نرو!
زود است، استغاثه کنان پشت این درید

ای دشمنان فاطمه از من حیا کنید!
بعد از پدر چه بر سر این دختر آورید

دور مرا کسا، بگیرید دخترم!
آخر شما تمامِ امید پیمبرید

بنشین علی! که خوب به رویت نظر کنم
آری خدا جمال تو از خویش آفرید

نعش مرا شبانه چو غسل و کفن کنی
مخفی ز بی کفن کَفَنم را بیاورید

حالا که من وصیّت یک عمر می‌کنم
کاغذ قَلم برای نوشتن بیاورید

شاعر : حاج محمود ژولیده