انوشیروان یکی از پادشاهان سرشناس ساسانی است که در سال 501 میلادی متولد شد و در سن هجده سالگی بر اریکه سلطنت تکیه زد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) وی را به نیکی یاد می کنند و منقول است که فرموده اند : ولدت فی زمن الملک العادل انوشیروان ؛ من در زمان پادشاه عادل ، انوشیروان ، به دنیا آمدم (جلاء العیون مجلسی ص 65 و مناقب ابن شهر اشوب : ج1 ص 222)
محقق سبزواری در کتاب روضه الانوار روایت می کند که : مامون عباسی روزی در عهد خلافت خویش به مدائن سفر کرده و در اطراف ایوان کسری گردش می نمود و به نظر اعتبار به ان عمارتهای عالی نظر می کرد . یکی از دانشمندان در مجلس او روایتی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل کرد که فرموده اند : بدن سلطان عادل در قبر نمی پوسد . مامون گفت : اگر چه در صدق این روایت نبوی شبهه و شکی نیست ؛ لکن می خواهم حال انوشیروان را بدانم .
پس تفحص نمودند تا آرامگاهش را یافتند و قبر او را شکافتند . در کمال شگفتی دیدند جسد آن سلطان عادل ، سالم و تازه است  مانند کسی که در میان قبر خفته است. در انگشتانش چند انگشتر بود که بر نگین هر کدام از آنها پندی نوشته بود . بر یکی مکتوب شده بود : با دوست و دشمن مدارا کنید ؛ بر دیگری نوشته شده بود ؛ در کارها مشورت کنید تا مقصود حاصل شود ؛ و بر اخری نقش بسته بود : قناعت کنید تا عیش خرم یابید.
مامون عباسی متعجب روی او را بوسید  و امر کرد که ان خاک را با عطر اغشته کنند و بر قبر بریزند .  

منابع :
روضة الانوار : ص 331
زينة المجالس : ص 252