شده طوطىّ طبع من ثناخوان ابوطالب
تمام هستیم بادا به قربان ابوطالب
كه جز معصوم باید دم زند از حقّ عرفانش؟
نه هر كس آشنا باشد به عرفان ابوطالب
نظیر لیلة القدرى كه ناپیدا بود قدرش
عیان بر خلق نبود قدر پنهان ابوطالب
به ایثار و خلوص و عشق و عرفان و جوانمردى
گواهى می دهد اشعار دیوان ابوطالب
بود لعن خدا بر هر كه او را مشركش خواند
كه غرق نور حق باشد دل و جان ابوطالب
چه توفیقى از این بهتر كه باباى على باشد؟
بنازم من به این توفیقِ شایان ابوطالب
به میلاد على لوحى براى تسمیت آمد
خدا بگذاشت آن را روى دامان ابوطالب
مپرس از من كه جانان ابوطالب كه می باشد؟
بود شخص رسول اللَّه جانان ابوطالب
از آن روز الستى كه براى یارى احمد
تعهّد داد، ثابت ماند پیمان ابوطالب
سبب شد تا نبى آیین خود را منتشر سازد
تلاش بى امان، سعى فراوان ابوطالب
چنین فرمود پیغمبر، كه از ایمان خلق اللَّه
وزینتر هست اندر كفه، ایمان ابوطالب
یقیناً "ملتجى" با ذكر این اشعار ناقابل
نگردد نا امید از لطف و احسان ابوطالب
