شریعتی در کتاب اسلام شناسی چاپ طوس ص۴۶۲ چنین نوشته است:
این بار نیز تاریخ ید بیضای دیگری می نماید, محمد در دامان بت پرستی رشد می‌کند, درست است که مورخین اسلام همه می‌کوشند تا دامان عبدالمطلب و ابوطالب را از شرک پاک سازند و این یک تمایل عمومی است که انسان دوست دارد قهرمانان گرامی و مورد احترامش از خاندانی پاک و شریف و محترم باشد, همه قهرمانان ملی و اساطیری یا از خدایانند یا لااقل از خاندان امرا و قهرمانان و این به صورت یک اصل کلی در تراژدی و حماسه در آمده است.
عبدالمطلب هر چند مردی است مهربان, محترم و شریف ولی نمی‌توان انکار کرد که پرده‌دار کعبه و ساقی بت پرستان و پاسدار بتان و متولی رسمی بت خانه است, و محمد که باید به زودی این بتها را یکایک فرو ریزد, در خانه وی بزرگ می‌شود.
در پاسخ آقای شریعتی می‌گوییم:
شریعتی, تاریخ اسلام و روایات اهل بیت (علیهم السلام) را که حاکی از یکتاپرست بودن حضرت عبدالمطلب و ابوطالب و تمامی پدران حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌باشد را نادیده گرفته و همه را یک دروغ و افسانه خوانده است همانند افسانه کافرانی که از قهرمانان خود خدا می‌سازند در واقع برای این کار خود توجیهی احساسی آورده که مخاطب ساده دل را با خود همراه سازد.
کتب فراون شیعه و سنی در اثبات ایمان حضرت عبدالمطلب و ابوطالب به رشته تحریر در آمده که به جهت اختصار بذکر چند دلیل بسنده می‌کنیم:
1- امیرالمومنین امام علی (علیه‌السلام) فرموده اند : والله ما عبد أبی ولا جدّی عبدالمطلب ولا هاشم ولا عبدمناف صنما قطُّ.
قیل له فما کانوا یعبدون؟
قال: کانوا یصلون الی البیت علی دین ابراهیم علیه السلام مُتمسّکین به (۱).
به خدا قسم که پدرم (ابوطالب) و جدم عبدالمطلب و هاشم و عبدمناف, هیچ گاه بتی را نپرستیدند.
به آن حضرت عرضه داشتند: پس چه چیزی را عبادت می‌نمودند؟
فرمود: آنها به سوی خانه کعبه نماز می‌خواندند و تمسک به آئین حضرت ابراهیم داشتند.
2 - نیز در زیارت ششم امیرالمؤمنین امام علی (علیه‌السلام) در مفاتیح می‌خوانیم:
"أشهد انکّ طُهرٌ طاهرٌ مُطَهّر مِن طُهرٍِ طاهرٍٍ مُطهّر: سلام به پیشگاهت، ای امیرمؤمنان، گواهی می‌دهم همان گونه که شما پاک و مقدس و منزه از هر آلودگی هستید از دودمانی پاک و مقدس و منزه از هر آلودگی متولد شده‌اید.
3 - امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید : خداوند عبدالمطلب را در قیامت در سیمای پیامبران و در لباس شاهان مبعوث می‌کند(۲).
در حالی که در روز قیامت مجرمان و کفار با سیمایشان (که تجسم شرک و گناه آنها است) شناخته می‌شوند و کسی که به سیمای پیامبران مبعوث شود حتماً لحظه‌ای را در شرک نگذرانده است.
4 - راوی می‌گوید : امام صادق (علیه السلام) به من فرمود: مردم درباره ابوطالب چه می گویند؟
عرض کردم گردم می‌گویند: او در قسمتی از جهنم است که آتش آنجا قدم ها را در بر می‌گیرد و از شدت حرارت مغز ایشان به جوش می آید!!
فرمود: دشمنان خدا دروغ می‌گویند ابوطالب از رفقای پیامبران و درستکاران و شهیدان و صالحان است, اینان نیکو رفیقانی هستند(۳).
می‌بینیم که در این حدیث منکران ایمان حضرت ابوطالب (علیه السلام) دشمنان خدا خوانده شده‌اند.
تمامی شیعیان و عده‌ای از اهل سنت به ایمان حضرت ابوطالب (علیه السلام) معتقد هستند و متاسفانه در میان اهل سنت عده‌ای بدلیل عناد و دشمنی که با حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) پدر ایشان, حضرت ابوطالب(علیه السلام) را کافر می‌دانند که آقای شریعتی نیز بر عقیده این گروه است حالا چرا و به چه انگیزه ای قضاوت با شما.....
منابع :
۱. کمال الدین، ص۱۰۴؛ تفسیرابوالفتوح رازی، ج۴، ص۲۱۰؛ الغدیر، ج۷، ص۳۵۸؛ البرهان ج۳ ص۷۹۵؛ بحارالانوار، ج۱۵ ص۱۴۴؛ سفینه البحار، ج۲ ص۱۴۰
۲. شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحدید، ج۱۴ ، ص۶۸، اصول کافی، ج۲، ص۳۳۷، ح۲۴
۳. الغدیر ج۷ ص۳۹۲ ح۲۲