1- امام صادق (ع) فرمود: هنگامی که لعن از دهن گوینده اش بیرون آید، بین گوینده و لعن شونده در هوا مردّد می ماند، اگر لعن شونده را سزاوار یافت بر او فرود می آید، و الّا به گوینده اش باز می گردد؛ و گوینده به آن سزاوارتر است، بنابراین از لعن کردن مؤمن بپرهیزید زیرا به خودتان باز می گردد.
2- حدیث 2 از امام باقر (ع) با اندک تفاوتی مانند حدیث 1 نقل شده است.
160- باب تحریم لعن کردن کسی که نباید او را لعن کرد
- بازدید: 728