1- عبد الرحمن بن حجّاج گوید: موسی بن جعفر (ع) درباره دو نفر که به هم دشنام دهند فرمود: آن که به دشنام آغاز کرده است ظالم تر است، و گناه خود و گناه رفیقش به گردن اوست تا زمانی که از مظلوم عذرخواهی نکرده است.
2- امام باقر (ع) فرمود: مردی از قبیله بنی تمیم خدمت پیغمبر (ص) آمد و عرض کرد: به من نصیحتی بفرما. از جمله نصایح آن حضرت این بود، که به مردم ناسزا نگویید زیرا دشنام باعث دشمنی آنان نسبت به شما می شود.
3- امام باقر (ع) فرمود: که پیغمبر (ص) فرموده است: ناسزا گفتن به مؤمن گناه است، جنگ با او کفر و خوردن گوشتش بوسیله غیبت کردن معصیت می باشد و مال او مانند خونش محترم است.
4- امام صادق (ع) فرمود: که پیغمبر (ص) فرموده است: کسی که به مؤمن ناسزا بگوید همچون کسی است که در پرتگاه هلاکت باشد.
5- امام باقر (ع) فرمود: هر که از ریختن آبروی مردم خودداری کند، خداوند در روز قیامت او را عفو فرماید، و هر که خشم خود را از مردم منع کند و جلو خشم خود را بگیرد خداوند عذاب روز رستاخیز را از او باز دارد.

نوشتن دیدگاه