1- امام صادق (ع) فرمود: دورترین بنده از درگاه خداوند کسی است که در حال دوستی و برادری با دیگری لغزش های وی را به خاطر بسپارد تا روزی او را برای آن لغزش ها سرزنش کند.
2- امام باقر (ع) فرمود چیزی که بیش از همه بنده را به کیفر وادارد این است که شخص با دیگری پیمان برادری در دین بسته باشد ولی لغزش ها و خطاهای او را شمارش کند تا روزی وی را در مورد آنها نکوهش کند.
3- اسحاق بن عمّار گوید: از امام صادق (ع) شنیدم که می فرمود:
پیغمبر (ص) فرموده است: ای گروهی که به زبان ایمان آورده ولی ایمان به دلتان نرسیده است مسلمانان را مذمّت نکنید، و در جستجوی عیوب آنها نباشید زیرا هر که در جستجوی عیوب مسلمانان باشد خداوند به دنبال عیب های اوست.
و خداوند چنین فردی را رسوا گرداند گر چه در خانه اش باشد.
4- امام صادق (ع) فرمود: پست ترین چیزی که شخص به سبب آن از ایمان خارج می شود آن است که مرد با همکیش خود دوستی کند و لغزش ها و خطاهای او را بشمارد تا روزی او را در مورد آنها نکوهش نماید.