امام صادق (علیه السلام) فرمودند: امیرالمؤمنین (علیه السلام) در روز جمعه بر بالای منبر در مسجد کوفه خطبه می خواند که صدای دویدن مردم را شنید که بعضی، بعضی را پایمال می کردند. حضرت به ایشان فرمود: شما را چه شده؟
گفتند: یا امیرالمؤمنین، ماری بسیار بزرگ داخل مسجد شده که ما از آن هراسانیم و می خواهیم آن را به قتل برسانیم.
حضرت فرمود: احدی از شما به آن نزدیک نشود و راه را برای او باز کنید که او فرستاده ای است و برای حاجتی آمده.
راه را برایش گشودند او نیز از میان صف ها گذشت و از منبر بالا رفت، دهانش را بر گوش امیرالمؤمنین (علیه السلام) نهاد و در گوش آن حضرت صدایی کرد و امیرالمؤمنین (علیه السلام) گردن خود را کشیده و سرش را تکان می داد. سپس امیرالمؤمنین (علیه السلام) مانند صدای او صدایی برآورد و مار از منبر به پایین آمد و در میان جمعیت فرو رفت. مردم هر چه توجه کردند، دیگر او را ندیدند. عرض کردند: یا امیرالمؤمنین، این مار بزرگ که بود؟
حضرت فرمود: این، درجان بن مالک، جانشین من در میان جن های مسلمان است، آنها در موضوعاتی اختلاف کرده بودند؛ لذا او را به نزد من فرستادند و او نزد من آمد و از مسایلی پرسش نمود و من جواب مسایلش را دادم، سپس بازگشت.(1)
**************************************
1) علی (علیه السلام) والمناقب، ص 208 - 207.