قال: قلت للباقر صلوات الله و سلامه علیه: علمنی دعاء ادعو به فی ذلک الیوم یوم عاشوراء اذا انا زرته من قرب، و دعاءاً ادعو به اذا لم ازره من قرب و او مات من بعد البلاد و من داری بالسلامه الیه.
فقال لی: یا علقمه؛ اذا انت صلیت الرکعتین بعد ان تؤمی الیه بالسلام، فقل بعد الایماء الیه من بعد التکبیر هذا القول ای الزیاره الآتیه فانک اذا قلت ذلک فقد دعوت بما یدعو به زواره من الملائکة، و کتب الله لک مائه الف الف درجه، و کنت کمن استشهدوا معه تشارکهم فی درجاتهم، و ما عرف الا فی زمره الشهداء الذین استشهدوا معه، و کتب لک ثواب زیاره کل نبی و کل رسول و زیاره کل من زار الحسین (علیه السلام) منذ یوم قتل سلام الله علیه و علی اهل بیته. تقول:.
علقمه بن محمد حضرمی گفت: به امام محمد باقر (علیه السلام) عرض نمودم: به من دعایی بیاموز تا در آن روز (روز عاشورا) بتوانم از نزدیک زیارت نمایم و دعایی بیاموز تا اگر نتوانستم از نزدیک زیارت نمایم، از راه دور، موطن و خانه ام بخوانم. امام فرمود (علیه السلام) : ای علقمه، پس از خواندن دو رکعت نماز و سلام نماز را دادن و پس از گفتن تکبیر با اندوه، چنین بخوان (زیارت وارده)، چنانچه اینگونه خواندی، به همان شیوه فرشتگان خوانده ای و خداوند برای تو هزار هزار حسنه می نویسد و ثواب شهدای پا در رکاب او (امام حسین (علیه السلام)) را خواهی داشت و تو با آن شهدا شناخته می شوی و ثواب زیارت همه پیامبران و فرستادگان الهی و زیارت هر کسی که امام حسین را زیارت نماید از روزی که به شهادت رسید که درود خدا بر او و آل بیت او باد، برای تو می نویسند و چنین می گویی:
جایگزین شود صفحه 196 - 197.
ثم تقول مائه مره:
درود بر تو یا ابا عبد الله. درود بر تو ای فرزند پیامبر خدا. درود بر تو ای فرزند امیر اهل ایمان و فرزند سرور جانشینان پیامبر. درود بر تو ای فرزند فاطمه زهرا سرور زنان گیتی. درود بر تو ای آن که خدا خونخواه توست و فرزند کسی که خدا خونخواه اوست. ای شهیدی که تقاص خونت گرفته نشده! درود بر تو و بر ارواحی که در آستانت آرمیده اند. از من بر همگی شما همیشه درود خدا باد، تا آنگاه که من هستم و شب و روز باقی است. یا اباعبدالله! (در شهادت عزیزانت) مصیبت بزرگ گردید، و مصیبت تو بر ما و بر همه اهل اسلام بسیار گران و بزرگ آمد. و مصیبت تو در آسمان ها بر همه اهل آسمان ها گران و بزرگ آمد. خدا لعنت کند امتی که پایه ستم و تجاوز را بر شما خاندان پیامبر بنا نهاد. و خدا امتی که شما را از مقامتان دور کرده و از مراتبی که خداوند شما را در آن جای داده بود برکنار کرد، لعنت کند. و خدا لعنت کند امتی را که شما را کشتند. و خدا زمینه سازان کشتار شما را که برای کشندگانتان سلطه و توان لازم را فراهم کردند لعنت کند. من به خدا و به سوی شما از آنها و یاوران و پیروان و دوستانشان بیزاری می جویم.
سپس صد بار بگو:
جایگزین شود صفحه 200.
ثم تقول مائه مره:.
خداوندا! نخستین ستمگری که در حق محمد و خاندان محمد ستم کرد، و آخرین پیرو او را در ستمگری لعنت کن. خداوندا! تمامی آنچه به جنگ با حسین برخاست و کسانی که برای کشتن او آنها را یاری کرده و با ایشان بیعت نموده و پیروی ایشان را کرده اند، لعنت کن. خداوندا! همگی آنها را لعنت کن.
سپس صد بار بگو:
جایگزین شود صفحه 200.
ثم تقول:.
درود خدا بر تو یا اباعبدالله! و بر ارواحی که در آستانت آرمیده اند. بر تو از من همیشه درود خدا باد، تا آن هنگام که من هستم و شب و روز باقی است. و خداوند این زیارت را آخرین پیمان من برای زیارت شما قرار ندهد. درود خدا بر حسین و بر علی بن حسین و بر فرزندان حسین و بر یاران حسین.
سپس بگو:
جایگزین شود صفحه 201.
ثم تسجد و تقول:.
خداوندا! تو لعن و نفرین مرا به نخستین ستمگر اختصاص بده. از اولین ستمگر آغاز کن آنگاه دومین را، بعد از آن سومین را، پس از آن چهارمین را لعنت کن. خداوند! در پنجمین مرتبه یزید را لعنت کن. و عبید الله بن زیاد و پسر مرجانه، و عمربن سعد و شمر و خاندان ابو سفیان، و خاندان زیاد و خاندان مروان را تا روز قیامت لعنت کن.
سپس در حال سجده بگو:
جایگزین شود صفحه 201.
خداوند! ستایش تو راست، آن گونه که شاکران درگاهت بر مصیبتشان تو را ستودند. خدا را بر مصیبت بزرگم سپاس، خداوند! شفاعت حسین را در روز ورود به محشر روزیم گردان. و مرا در پیشگاهت همراه حسین و یاران حسین، از پیروان ثابت قدم او بدار. پیروانی که خون قلب خود را فدای امام حسین (علیه السلام) کردند.