محمد بن مسلم عن ابی جعفر (علیه السلام)، قال: سالته عن قوله: و من دخله کان آمنا (1) قال: یامن فیه کل خائف مالم یکن علیه حد من حدود الله ینبغی ان یوخذ به، قلت: فیامن فیه من حارب الله و رسوله و سعی فی الارض فساداً، قال: هو مثل الذکری نکر (2) بالطریق فیاخذ الشاه او الشی ء فیصنع به الامام ما شاء، قال: و سالته عن طائر یدخل الحرم، قال: یؤخذ ولایمس، لان الله یقول: و من دخله کان آمنا؛ (3)
محمد بن مسلم می گوید: از امام باقر (علیه السلام) درباره آیه ای که می گوید: و هر کس داخل آن شود در امان خواهد بود سؤال کردم، آن حضرت فرمود: هر ترسانی که بر او حدی از حدود الهی نباشد که به آن مؤاخذه شود و در آن جا در امان است، گفتم: آیا آن کس که با خدا و رسول به محاربه برخاسته و در زمین به فساد کوشیده آن جا در امان است.
فرمود: او همانند آن است که در راه خدعه کند و گوسفند یا چیز دیگری را بر دارد که امام هرگونه که خواست با آن رفتار می نماید، درباره پرنده ای که به حرم وارد شود سؤال کردم، فرمود: گرفته می شود، و به آن دست نمی زنند، چون خداوند می فرماید: هر کس در آن جا وارد شود در امان است.
عن عبدالله بن سنان، عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال: سالته عن قول الله عزوجل: و من دخله کان آمنا (4) البیت عنی ام الحرم؟ قال: من دخل الحرم من الناس مستجیراً به فهو آمن من سخط الله، و من دخل الوحش و الطیر کان آمنا من ان یهاج او یوذی حتی یخرج من الحرم؛ (5)
عبدالله بن سنان می گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره آیه ای که می گوید: هر کس در آن وارد شود در امان باشد پرسیدم مقصود، بیت است یا حرم؟ امام فرمود: هر کس به حرم پناه برد از خشم خدا در امان است و هر حیوان وحشی و پرنده ای که در آن جا داخل شود، تا وقتی از حرم خارج نشده است از این که بر او حمله شود و یا آزارش رسانند در امان است.
***********************************
1) آل عمران، آیه 97.
2) در وسائل الشیعه من نکر بدل الذی ذکر و در تفسیر برهان بدل من نکر یکن است که مناسب تر است.
3) تفسیر عیاشی، ج 1، ص 188، ح 100.
4) آل عمران، آیه 97.
5) وسائل الشیعه، ج 13، ص 223، ح 17602.